@Loveischocola vandaag is de dag dat jullie ouders werden, de dag dat jullie R mochten ontmoeten. Jullie harten vol van liefde, de armen leeg. Hij heeft bestaan, zijn naam wordt genoemd en hij wordt niet vergeten: hij is altijd onderdeel van jullie gezin. Heel veel sterkte vandaag en een hele dikke knuffel. Rotdag zo
Geur is absoluut bepalend. Smaak is enkel zoet, zuur, zout of bitter. Probeer maar eens kruidenthee te drinken als je je geur kwijt bent. Is gewoon heet water
Of mijn man. Ga ik 1 minuut eerder naar boven. Komt ie in de badkamer... speculaasjes gesnoept schat?
En verbazingwekkend als ze iets moeten doen (schoenen opruimen in de gang bijv) dan zijn ze spontaan slechthorend. Maar geknisper van een snoeppapiertje hebben ze feilloos in de gaten. Hertest met de plastic zak om de wortelen of de spinazie had dan weer geen effect, toch t zelfde soort plastic...
Mijn broertje toen hij 1,5 was. Moest een hoortest bij het bureau. Krijgt een autootje om af te leiden en dan random piepjes. Doorverwijzing naar oorarts zeiden ze. Mijn moeder: echt niet. Broertje had nog nergens op gereageerd in het hele gesprek. Lekker bezig met autootje. Fluistert Mijn moeder heel zacht. "Wil je koekje"? Broertje meteen alert: Koek!! Oh.. toch geen doorverwijzing
Haha. Mijn ene dochter was ook zo'n lekkere dame. Zij kreeg met 9 maanden? de gehoortest. Voor die tijd was ze echt zo'n schattig lief babytje, maar met die gehoortest had ze het reuze druk met het uitdagen van de wijkverpleegkundige, die nergens op reageerde. Logisch want die was bezig met de test af te nemen en het was geen tijd voor spelletjes. Ik moest er een maand later voor terugkomen. Toen deed ze gelukkig wel wat er van haar verwacht werd...
Had ik met g ook, die had er geen zin in. Knisper met een papiertje in mn zak van een vicks keelsnoepje. Het was duidelijk genoeg.
Haha heerlijk! Die van mij verprutste de oogtest. Hij vond er gewoon geen bal aan dus gokte alles. Gelukkig kon de verpleegkundige zich niet voorstellen dat de score zo slecht was en hij op school uitstekend functioneerde. Bij de 3e keer dat ik terug moest komen heb ik hem omgekocht.... als je nu meewerkt mag je bij de action wat uitzoeken. Nou hallelujah meneer kon zien
Voor aan het bereiden om afscheid te nemen van mijn grootste steun en toeverlaat. Onze laatst overgebleven poezenkind. 17.5 is ze. Ze heeft mij in verschillende levensfasen geholpen en de afgelopen 8 weken thuis waren echt een zegen. Dat ik die met haar mee heb mogen maken. Vanaf dag 1 dat ik instortte was ze daar. Knuffelen bij me liggen etc. Ik had me geen lievere poes kunnen wensen in haar aardse bestaan. Alles vind ze goed. Zo lief zo aanhankelijk. Ze is de laatste op de rit, diegene waar het meeste verdriet aan kleeft. Als we straks niet meer met haar thuis komen hebben we een leeg huis en nog steeds een lege buik. Het idee niet meer te kunnen zorgen, aaien, knuffelen breek mij op.. evenals beslissen over haar dood.. Lieve Salem, bedankt!
Sterkte! Een huisdier kan zoveel troost bieden een het verlies ervan doet zoveel pijn. Maar helaas is het soms aan ons om krachtig genoeg te zijn om het juiste besluit te nemen.
Onze jongste zit op blokfluitles. Dat wilde hij graag en het wordt door een juf op school gegeven. 1x in de week een half uurtje na schooltijd, dus heel makkelijk. Het gaat hem goed af. In het begin had hij er best moeite mee, maar hij krijgt nu echt de smaak te pakken. Hij loopt nu om de haverklap te fluiten. Het liefst steeds hetzelfde liedje. En ik wordt daar onderhand tureluurs van. Argh!!!!