Kan je via Parro met de leerkracht dan niet een aparte afspraak inplannen om je zorgen te bespreken? Fijn dat je een gezellig weekend hebt. Hier verre van helaas... Vader op pad, ik thuis met 3 kinderen na een nacht op met de jongste die niet wilde slapen en de boel op stelten zette...
Aah jakkes! Wat vervelend! Dat zouden we kunnen doen maar blijkbaar iets het niet alleen school. Vandaag weer eens op de huisartsenpost gezeten. Had vandaag mega pijn in zijn buik dat hij keihard huilde. Toch bleek het geen blaasontsteking te zijn. Maar wat dan wel weten we niet. Ook maar eens een lichamelijke check up doen. Nog specifiek een reden waarom de jongste niet wou slapen?
Nah wat vervelend zeg! Wordt er nog verder onderzoek gestart? De jongste is in nov 4 geworden en heeft bijna nog geen nacht doorgeslapen. Hij wordt bijna elke nacht keihard huilend wakker óf staat naast me te fluisteren "mama, mama, mama, mama..." Hij heeft een taalachterstand, logopedie is net gepauzeerd omdat hij nu naar school gaat en hij op de ondergrens zit van waar hij hoort te zitten dus we kijken het even aan, maar zich uiten is moeilijk dus dat is vaak huilen. Gisteravond dus weer, om 1:00 begon het krijsen, ging af en aan door tot een uur of 2:30 en toen hebben we hem bij ons genomen maar dan slaap ik zelf niet. Om 6:00 ben ik er stilletjes uit gegaan en om 6:05 zat hij bij me in de keuken. Daar ging de rustige ochtend waar ik op had gehoopt. En waarom hij slecht slaapt? Ik heb geen flauw idee, dromen, het niet kunnen verwoorden... zorgt voor veel spanningen in ieder geval. De rest van de dag, nou, ahem... het eindigde in een schreeuwende moeder omdat het de woonkamer overhoop lag en de kinderen boven op ons bed stonden te springen met z'n 3en en ook het speelgoed van de middelste lag over haar hele vloer verspreid. Mijn emmertje liep over vandaag. Ik heb 2 slaapkamers (oudste had alles weggemoffeld) met de bezem zo leeg geveegd de gang op en ze zijn 2 uur aan het uitzoeken en opruimen geweest. Mijn man was er vanmorgen vandoor gegaan naar sport van de oudste en is welgeteld 5 minuten thuis geweest om vervolgens door te gaan naar een vergadering en pas om 19:30 thuis te komen in een overspannen situatie. Niet fijn vandaag. Hoop op een betere dag morgen. Altijd blijven hopen toch?
Jemig geen wonder dat je emmer vol was!! Wat enorm lastig dat je jongste zich moeilijk kan uiten. Dan begrijp ik wel dat hij slecht slaapt. In plaats van hem in bed te nemen heb je plaats om hem op een matrasje naast jullie te leggen. Wanneer zoon ziek is leggen we hem op een klein matras naast ons bed. Dan konden wij tenminste ook slapen. Zo te horen hebben de kinderen heel veel lol gehad. Jammer dat het dan toch niet overeenkomt met wat ouders leuk vinden, zeker met die lading rotzooi. Iedereen schreeuwt wel eens, zeker met een dikke slaap tekort is dat niet vreemd. Heel erg vervelend zeker omdat je het gevoel had dat je er gisteren alleen voor stond. Hoe ging het vannacht? Misschien met de kinderen een plan maken wat ze willen gaan doen en nog even kijken naar de situatie van gisteren om te voorkomen dat ze weer zo lang op moeten ruimen. Bij ons doen ze nu geen onderzoeken omdat het een spoedeisende hulp is. Nu denken we toch maar om een afspraak te maken met de huisarts. Kijken of die nog ideeën heeft. Vannacht is het goed gegaan. Was optijd wakker maar weinig pijn. Wel snip en snip verkouden.
We hebben nog een ledikant dat ik kan ombouwen tot co-sleeper maar eigenlijk is dat te klein voor hem. Misschien zet ik die toch maar weer neer voor hem. Het schreeuwen en volle emmertje, het gebeurt soms, maar schreeuwen is onmacht... Ik wil het echt niet! De middelste zegt al: "mama is gewoon heel moe" maar ik heb haar wel aan het huilen gemaakt gister en voel me daar enorm rot over. Vandaag is mijn menstruatie doorgebroken dus nu kan ik dat volle emmertje ook weer wat beter verklaren. Pffft... Gisteravond duidelijke afspraken gemaakt met de jongste en ik heb hem niet gehoord. Heel apart is het. Hetzelfde met naar school gaan. Maak je geen afspraak van tevoren dan krijst hij moord en brand. Maak je wel een afspraak dan gaat het goed. Wat is dat toch? Wat jullie betreft zou ik ook zeker een afspraak met de huisarts maken. Bij mijn oudste was het ook vaak buikpijn tot huilen aan toe. Soms spugen (kon het ook opwekken). De middelste misselijkheid en de jongste krijsen en die heeft nu ook overal pijn, "ik kan niet lopen, ik kan niet opstaan" etc. Je moet op een gegeven moment tot de bodem komen waar die klachten vandaan komen maar je hebt er ook een heel lange adem voor nodig helaas. Sterkte!!
Wanneer weet je of een breed onderzoek ingestart wordt? Wij lopen met onze middelste bij de gemeente in een traject, zij staat op de wachtlijst voor IQ test. Bij deze hulpverlener ook onze zorgen geuit over de oudste, zij heeft hem zelf nog nooit gezien, maar hem wel op de wachtlijst gezet voor onderzoek naar ADD, waarbij we in eerste instantie de CBCL vragenlijst zullen krijgen. Ik herken idd veel uit de diverse kenmerken van ADD, HB, ASS, HSP bij de kinderen alsook bij mij en mijn man. Maar niet heel overduidelijk wát dan precies. Mijn man en ik zijn er zelf nooit op vastgelopen, dus zijn nog niet erg bekend met testen en diagnose stelling. De hulpverlening die we nu voor de middelste hebben is heel fijn, maar we lijken zelf niet veel inspraak te hebben in het type testen en wie de test afneemt. Ik vind het soms lastig om veel verder door te vragen, merk dat het mijn expertise niet is en van haar wel, dus vertrouw graag op haar kennis en inzicht. Maar ik merk ook dat ik door alle waarschuwingen hier op het forum (niet specifiek op jou hoor!) voor slechte testen en onbekwame onderzoekers, wat nerveus wordt of we op het goede pad zitten. Ik wil natuurlijk niet uiteindelijk veel tijd kwijt zijn met verkeerde testen of misdiagnose. Maar heb zelf (helaas) ook niet de tijd om hier zelf een volledige studie naar te doen en ben ook wel bang om als ‘zeurmoeder’ over te komen. Hoe gaan jullie hiermee om? Tips misschien? En concreet, is iemand bekend met de CBCL? Is dat een breed onderzoek?
Wij hebben een poef van de ikea die je uit kan klappen tot matras. Ideaal voor dit soort momenten. Misschien begrijpt hij alles beter dan dat iedereen ziet of wil hij graag duidelijkheid? Je niet goed kunnen uiten is ook zeer frustrerend. Wat naar dat je met een oudste als nu met de middelste allemaal klachten hebt. Was het het allemaal lichamelijk of kwam het ook door stress? Gisteren en vandaag was er weer niks aan de hand, snap er ook niks van. Al denk ik dat stress er wel te maken mee kan hebben.
Bij ons had de gemeente 1 persoon geadviseerd. We zijn er met vol vertrouwen naar toe gegaan. We zijn haar nog steeds dankbaar. Wij hadden ook geen enkele ervaring dus lastig om alles maar los te laten en het maar te doen.
Vanmorgen de juf nog even gesproken. Zij had nog met een andere juf gesproken, die net terug is van zwangerschapsverlof. Die andere juf is gespecialiseerd in HB en heeft Q in groep 7 en 8 ook goed kunnen helpen. Deze juf zei dat ze het verstandiger vindt om eerst naar het IQ te kijken en van daar uit verder te gaan kijken. Als wij deze insteek goed zouden vinden zouden ze dat aan de (huidige) IBer adviseren. En natuurlijk vinden wij dat prima. Ik ben stiekem wel blij dat ze terug van zwangerschapsverlof is en die juffen als samen sparren en naar oplossingen/ handvatten kijken.
@siets: De CBCL is zoals je zelf al schrijft een vragenlijst, het is in principe altijd onderdeel van een groter onderzoek. De vragenlijst bevat vragen over emotionele problemen, gedragsproblemen, sociale contacten. Bij het berekenen van de scores worden de antwoorden ingedeeld in schalen, bv. Internaliserend (teruggetrokken/depressief, angstig/depressief, lichamelijke klachten), Externaliserend (normafwijkend gedrag, agressief gedrag) en Overige problemen (sociale problemen, denkproblemen, aandachtsproblemen). Ook kan gekozen worden voor indeling naar DSM-schalen: 1) affectieve problemen, 2) angstproblemen, 3) lichamelijke problemen, 4) aandachtstekort/hyperactiviteitsproblemen, 5) oppositioneel- opstandige problemen en 6) gedragsproblemen. Zie bv. https://www.nji.nl/instrumenten/child-behavior-checklist-cbcl De CBCL is voor ouders, er zijn vergelijkbare vragenlijsten voor leerkrachten (de TRF) en jongeren tussen de 11 en 18 (de YSR). Vaak wordt een combinatie van de vragenlijsten gebruikt in onderzoek, naast andere vragenlijsten en/of tests, gesprekken en zeker bij jonge kinderen ook observaties.
Dankjewel voor je reactie. Er wordt idd ook een leerkracht bij betrokken en ik had idd al begrepen dat deze vragenlijst vooraf ging aan het verdere onderzoek. Vroeg me vooral af of er aan de hand van het type vragenlijst al gestuurd werd in een bepaalde richting, maar deze lijkt dus vrij breed inzetbaar.
De CBCL is vrij standaard en inderdaad breed inzetbaar, mijn ervaring (werk en privé) is dat hij bij bijna ieder onderzoek wordt ingezet.
IQ-test is vaak een goed begin. De testbatterij die wordt gekozen is (als het goed is) vraaggestuurd. Dat wil zeggen er ligt een vraag die of heel specifiek is (“is er sprake van ADHD?” of “Is er mogelijk sprake van HB?”) of heel breed (“Wat speelt er bij pietje? ADHD? ASS? HB? Of toch iets heel anders?”) en de tester zoekt de passende materialen/bronnen (vragenlijsten, toetsen, observaties, schoolrapporten, verklaringen van juffen/ouders etc) uit die kunnen helpen bij het beantwoorden van de vraag. Als ouders kun en hoef je niet veel meer dan jullie kijk op je kind delen; zijn/haar sterke en minder sterke kanten en de zorgen die je hebt. Het is altijd zinvol om eigen hypotheses (“we denken dat jantje HB is of ADHD heeft want...) open op tafel te leggen, zodat dat meegenomen kan worden. De tester doet de rest. En soms kan een specifieke test/vraag later aanleiding geven voor een breder onderzoek. Klinkt al fijn en goed dat deze hulpverlener doorpakt door ook de oudste te willen onderzoeken. De CBCL is al over geantwoord. Vaak een mooi vertrekpunt, net als een IQ test bijvoorbeeld. Inspraak in welke tests hoeft ook niet, daar zijn zij voor. Belangrijker vind ik dat je/jullie je gehoord voelen en serieus genomen worden. En kritische vragen stellen mag altijd! Juist als je er geen/weinig ervaring mee hebt!
Bedankt voor je uitgebreide antwoord! Dit geeft mij vertrouwen. We zijn inderdaad heel blij met ons contactpersoon bij de gemeente. Voelen ons zeker serieus genomen en gelukkig krijg ik niet de indruk dat dingen eerst geëscaleerd hoeven te zijn voordat er hulp ingeschakeld wordt. Ook heeft ze al enorm kunnen helpen bij de dingen waar onze middelste tegenaan liep en laat ze ons niet ineens los zodra het beter gaat, maar denkt ze ook preventief vooruit.
Morgen komt de speltherapeut eindelijk bij J in de klas kijken. Hopelijk ziet zij dingen die we nog aan kunnen pakken. Zodat ze wat meer energie overhoudt voor leuke dingen thuis.
Wat fijn! Hopelijk biedt dat aanknopingspunten! Mag ik vragen waar ze met J. aan werkt in de therapie en hoe dat gaat? Wij hebben net een intakegesprek gehad voor speltherapie. Plan was ook observeren in de klas. Ben benieuwd of het wat gaat opleveren…
Mijn hulpvraag was de ontploffingen/verdriet thuis. Eenmaal daar is er uit gekomen dat ze enorm prikkelgevoelig is voor met name geluid. Dus nu wordt er gewerkt aan emotie en prikkelverwerking. Zijn een half jaar bezig en ik moet zeggen dat het wel wat beter gaat. Maar of dat puur daardoor komt of dat het ook op school beter gaat kan ik niet inschatten.
Ik lees sinds een paar weken op de achtergrond mee. Ik merk dat we vast lopen met onze middelste, maar weet gewoon niet goed waar te beginnen. Het is sowieso een slim kereltje op het gebied van getallen, puzzels, logisch denken en ruimtelijk inzicht. Sinds hij op school zit gaat het thuis niet erg lekker en dit lijkt alleen maar erger te worden en dan met name heel veel boze buien. Hoe vaak ik wel niet hoor dat iets niet eerlijk is. En oh wee als iets anders loopt dan hij in gedachten is. Heel opvallend is ook dat hij na elke vakantie een enorme terugval heeft qua poep zindelijkheid, waar hij zelf ook steeds meer last van begint te krijgen. Hij zit nu in groep 3 en op school geven ze geen problemen aan. Krijgt extra uitdaging voor rekenen en lezen doet hij ‘gewoon’ op niveau. Ik weet eigenlijk helemaal niet waar ik naartoe wil met deze post, maar denk dat het vooral al fijn is er eens iets over op te schrijven en gewoon kenbaar maken dat ik “stiekem” mee lees Naar aanleiding van dit topic al hoogbegaafd de Podcast gaan luisteren. Merk dat ik veel herken, ook wanneer ik naar mezelf kijk. Binnenkort toch maar weer een een gesprek met de juffen aanvragen. Maakt helemaal niet uit welke kant het op gaat, als het maar beter gaat worden dan hoe het nu is. Dank voor het lezen van dit geneuzel
@Wien046 herkenbaar dat het op school goed gaat en thuis niet. Hier laat ze haar frustratie ook alleen thuis zien. Ik zou dit duidelijk aangeven in het gesprek met de juffen. En ook vertellen wat je ziet/denkt.
Wanneer krijg je hier terugkoppeling van? Dank voor je reactie. Krijg wel steeds meer helder dat we er echt wat mee moeten.