In Leeuwarden? Was aardig wat politie, en inderdaad zag de beelden van de stoel die gegooid werd en de agent raakte
Deels opvoeding. Met de nadruk op deels dus. Je kan nog zo goed opvoeden. Vanaf een bepaalde leeftijd woedt jouw invloed kleiner en dat van vrienden/omgeving groter. En het ene kind kan beter omgaan met verkeerde invloeden of groepdruk dan het andere.
Nou, precies dat! En dan nog met een kleine aanvulling, dat het soms ook nog scheelt in welke vriendengroep je terecht komt.
Nummer 5 van 241 zou het dan eens mogen. Maandag pas sluit. (Zo lang) We hadden al even niet meer gereageerd dus dat wij zo hoog staan is wel een momentje whatttt
Bedankt voor je reactie... Ik was niet van plan te bellen inderdaad omdat ik vooral ongerust om haar ben en ook om haar zoon... Maar ze studeert ook nog en wil haar toekomst niet op het spel zetten op basis van een heel ongelukkige situatie ... Ik vermoed echt dat er iets acuut aan de hand is waardoor ze nu drinkt/gedronken heeft. Was me er niet bewust van dat er een melding komt van de politie naar een instantie... Heb het nooit gemerkt (dat ze zou drinken) en we hebben al een regeling meer dan 1,5 jaar. Onze meisjes gaan (gingen) daar soms zelfs na school 2 uurtjes naartoe... En N komt hier ook soms. Dus ik ben wel vaker bij haar thuis geweest enzo... Ik ga denk ik het gesprek aan om haar vooral te helpen (bv afspraak laten maken bij de huisarts, luisterend oor bieden en niet veroordelend doch duidelijk maken dat (te veel) drinken geen oplossing is ..) Ze is trouwens Oekraïense van afkomst en heeft uren vrijwillig geholpen met de Oekraïense vluchtelingen, dus het is echt wel iemand met hele goede bedoelingen, dat wil ik ook niet vergeten. Ze heeft nu een grote fout gemaakt met gelukkig een "goede afloop" al zijn de gevolgen zo te horen niet min (en terecht hoor)... Om nog te reageren op de vraag waarom papa niet kwam: zij was onderweg met de auto en ze delen een auto... Hij woont 10 km van mama (op fietsafstand van de school)
OH maar ik ben al met haar in gesprek geweest na donderdagavond en wil haar zeker helpen en niet gewoon de grond in boren... Ik ben oprecht ongerust omdat dit echt nieuw is... Nooit eerder gemerkt... Ze gaf ook aan zich heel alleen te voelen.
Nou echt, mijn 4-jarige is ontzettend al beïnvloedbaar (mijn oudste veel minder). Als hij naar school is geweest zegt hij soms de raarste dingen, die hij in vakanties niet zegt, en dat is niet alleen vermoeidheid. Het is verder gelukkig een hele lieve jongen, maar ik kan me echt voorstellen dat een kind je helemaal ontglipt.. Ervaring met pubers heb ik nog niet
Nou… daar ben ik wel altijd heel voorzichtig mee om dat zo te stellen. In z’n algemeenheid dan. Kijk in de doelgroep waar ik mee werk gaat ie vaak op, maar als we het hebben over gezinnen van jou, mij, hier op ZP (die over het algemeen een prima jeugd hebben gehad), dan waag ik me niet snel aan zo’n uitspraak. Ik hou m’n hart soms vast over Ies en Luc want hoe goed wij ook willen opvoeden met alle kennis van de jeugdzorg ernaast, tja, ze kunnen ons ontglippen door factoren die we niet hadden zien aankomen en dan heb ik nog zo m’n best gedaan om ze goed op te voeden maar dat zegt het dus niet alleen. Bovendien heb ik nog twee kleintjes dus makkelijk lullen. Al zie ik wel trekken bij m’n kinderen waarvan ik denk; die ‘stamp ik er even onder’ als ze 14 zijn. Of dat probeer ik dan. In sommige situaties hebben ze dan niks meer aan mijn opvoeding. Sommige dingen lonken net als dat wij naar een stukje chocola lonken tegenwoordig
En voor het jongetje zelf. Zal dan misschien ook geen fijne thuissituatie zijn... al zou ik wel eerst in gesprek gaan met de moeder, in hoeverre dat zin heeft. Want ze kan dan ook makkelijk zeggen dat het een 'eenmalig' iets is..
Ik weet van de inbrekersgroep hier (aangezien een bekende slachtoffer was en ze gepakt zijn) dat waren geen kinderen uit slechte gezinnen. Financieel gezien ontbrak t ze in elk geval nergens aan, wij hebben t goed maar hebben behoorlijk t nakijken zeg maar. Hoe het emotioneel gezien zit is lastig te beoordelen. Maar de ronselwijze is zacht gezegd geraffineerd en behoorlijk intimiderend. Ze zetten hun klauw er in en je kind wordt zo meegetrokken de criminaliteit in. Beste wat je kan proberen is zorgen dat je kind niet vatbaar is voor de eerste stappen, bij voorkeur compleet niet interressant voor werving. Na die eerste stappen nog wegkomen is verdraaide lastig, de druk wordt alleen maar hoger. Vervolgens kijk ik naar G en hou ik mn hart vast...
Dat lijkt me de beste reactie van jouw kant idd. Met veroordelen bereik je veel minder. Wellicht dat gewoon een luisterend oor al heel veel doet voor haar. En een beetje hulp in de zin dat haar zoon met jou mee kan rijden geeft ook wat verlichting in wat er ook speelt.
Mijn puber is helemaal zichzelf en laat zich niet snel opjutten door de groep of vrienden om dingen te doen die hij niet wil. Vind het ook echt heel stom dat sommigen kinderen varen bijvoorbeeld. Beste vriend is ook een brave, dus daar weinig te vrezen. Tweede ben ik nog niet zo zeker van hoe die zich gast ontwikkelen. Heeft sowieso een heel eigen wereldje. En een brein wat echt anders werkt. Enige wat wij kunnen is hem zo goed goed mogelijk begrijpen en begeleiden in deze vreemde wereld. En dan hopen dat het ergens goed gaat komen.
Zien we aan boord ook met de hulpjongeren. Bij sommige speelt opvoeding/thuissituatie echt wel mee maar bij andere vooral karakter/"stoornis"/vrienden. Of een combinatie.
Dat heb ik hier ook. Onze oudste is niet echt ergens gevoelig voor. Stoort zich enorm aan het puber gedrag van zijn klasgenoten en begrijpt oprecht niet waarom ze zo doen. Maar de meiden, en dan vooral de jongste… ik weet niet of zij zich niet laat mee trekken hoor… hoop het niet maar je weet het maar nooit