Welke klachten/kwaaltjes hebben jullie ? Hier soms last van stuitje en binnenkant boven benen, veel honger, snachts plassen , moe, emotioneel ligt mijn grens lager(ik overdenk meer en voel me ook sneller soort van gekwetst door opmerkingen van anderen).
Hier mentaal nu verassend goed (maar dat gaat met ups en downs natuurlijk). Lichamelijk; last van bekken, slapen/liggen gaat niet van harte. Houding vinden is lastig. Hoge rugpijn door werk (zitten). En af en toe slaapt me rechterbeen helemaal denk afknelling of zo. Gisteren ineens steken in m'n borsten alsof ze opbliezen gelukkig geen lekmelk op de werkvloer haha. Het klinkt allemaal veel bij elkaar maar is best goed te dragen allemaal. Voel me nu beter dan ooit in de zwangerschap. ❤️
Ga nu geen cursus volgen. Mij de eerste wel gedaan en bij de tweede was het sporten gecombineerd met voorbereiding op bevalling. Beide super veel aan gehad! Ik zou het zeker bij een eerste wel echt aanraden! Bij de derde alleen gesport en nu een ik de hele dag achter mn 3 jongens aan al doe ik wel bekkenbodem oefeningen en squads. Even zoeken of ik straks in mn verlof nog wat erbij kan sporten of zwemmen. Al hebben we zelf een verwarmd (tot 25-38 graden) zwembad buiten, dus ik hoop gewoon op een warm april. Klachten niet super veel, ben enorm enorm moe wel, en wat snel chaggo. En mn stuitje begint te vervelen en buik zit langzaam wel al in de weg. Maar weer een zwangerschap volgens de boekjes!
hahahaah ik geef zelf ook infoavonden. Maar geef het echt niet rooskleurig. Ik leg altijd dat het echt een kunst is om een baby aan de borst te krijgen, mogelijke problemen en dat heel veel geduld en slaap eist. Mensen zijn altijd heel blij als je als LK dit uitlegt en erkent.
voel mij goed. Merk dat werken echt heel zwaar word. Ik heb last van mijn linker lies en mijn schaambot. In de nacht plassen en dan niet meer in slaap komen. Vannacht 2 uur lang wakker gelegen.
De grap was ook dat ik daar de enige was die voor t 2e kind daar zat. De rest was allemaal nog maagd als t om kinderen ging. Mijn man en ik keken elkaar ook af en toe aan van noooouuuuuuuuuu de praktijk is echt anders. T was net of die vrouw bang was dat dames t zou afschrikken als ze meer realistisch was. Stuwing doet gewoon hartstikke zeer. Ik zei ook, het voelt alsof je borsten in de fik staan. En niet 'gespannen'. Nee t doet gewoon zeer. Benoem het dan ook. Bijvoeding was in al die jaren dat zij dat deed nooit nodig geweest want borstvoeding reguleerde zichzelf prima met als gevolg dat ik dacht: mijn kind heeft geen bijvoeding nodig. Goddank dat de kraamzorg dat wél deed (kind had 24 uur niet geplast, enorm afgevallen ook). En de lactatiekundige die ik thuis had ook aangaf dat het echt wel vaker nodig was want uitgedroogd kind moet voeding hebben. En wij in allerijl nog melkpoeder moesten halen...
stuwing is voor iedere vrouw heel anders. Ik vind stuwing namelijk ook geen pijn doen. Maar een ander kan dat heel ander ervaren. Ze moet alleen als een vrouw zegt ik vond het pijn doen dat niet afkatten. het wel echt zo dat bijvoeden hier in Nederland TE snel gedaan word. En daar lopen wij als lactatiekundige heel erg tegenaan, want in 9 van de 10 gevallen hoeft het niet of is er een ander probleem waarbij een kraamverzorgster denkt t allemaal wel te weten. Kom vaak genoeg in een gezin en dan benoem ik t probleem en dan zegt de kvz “Oja ja maar dat wist ik niet” nee uhhh er zijn niks voor niks Lactatiekundige. overigens vind ik borstvoeding niet altijd roos kleurig. Het is soms keihard werken. Dat ik mensen afschrik met mijn info vind ik soms ook lastig, want dat doe je wel met deze info. Kunstvoeding is gewoon erg makkelijk voor het grijpen dan
Vandaag afspraak gehad bij de verloskundige en alles was goed. Ga de volgende keer in dezelfde praktijk naar de verloskundige die ook bij het kraambed van N. was. Deze vrouw die ik nu had ook heel aardig hoor, maar ze kent mijn voorgeschiedenis alleen van papier en dat merk ik gewoon in een aantal zaken. Verder krijg ik als het goed is ook nog een afspraak in het ziekenhuis om de dingen te bespreken die de vorige keer wat minder waren (te laat ruggenprik, onnodig uit bed gevallen, opname nadat ik naar huis was gestuurd) dat soort dingen wil ik nu liever voorkomen
Ze was gewoon echt te rooskleurig. Was alleen maar hosanna en amen. Je wil net als met de bevalling gewoon een eerlijker verhaal. Net als je zegt, bij 1 op de 10 is bijvoeden wel terecht. Zij verkondigde dat het nooit nodig was. Ik denk dat je met een eerlijk verhaal juist mensen beter voorbereid erop en ze juist doorgaan. Als ze weten dat het pijn kan doen, dan is de schrik minder heftig dan wanneer die dame zei dat t geen pijn doet. Ik denk echt dat jij het heel goed doet door gewoon een realistischer beeld te schetsen dat bereid dames veel beter voor dan haar verhaal. Bij een uitleg over de geboorte heb ik ook weinig aan een uitleg over hoe fijn en mooi alles, terwijl de ring of fire echt geen pretje is en je dan opeens wordt overvallen want 'dat is niet verteld'. 1000x liever horen dat bevallen gewoon pijn doet dan alles is zalig en vredig en dat je je wezenloos schrikt omdat die wee toch echt wel smerig zeer deed.
Nou hier vandaag op consult geweest. We hebben helder dat het Gelre niet ons ziekenhuis is. Dus gelijk een verwijzing gevraagd naar WKZ in Utrecht. Hopelijk voelen we ons daar wel welkom
Uhm javorige keer waren ze bang voor stort bevallingde jongste was 2880 gram en het zwaarst ben benieuwd volgende week de gyn die m gehaald heeft inleiden is geen pretje maar ik ga wel super snelwil he ruilen dan... Mijn man zei deze loop er uit wees maar niet bang
Ik vertel altijd gewoon zoals het is. Niet alleen Bv gerealiteerd maar ook de kraamtijd. Het is niet altijd dat je op een roze wolk zit en zielsgelukkig, helemaal blij in je kraambed met een baby. zeker niet bij de eerste. je doos doet auw, je bent kapot van de nachten, je vind het moeder zijn vaak overweldigend, het is heftig, je lijf doet dingen wat je niet herkent. Je kan je gewoon niet voor bereiden. En ik veracht visite die dan bij zo’n kraamvrouw zeggen “ik zat op zo’n roze wolk!!!!! Fantastisch vond ik het” ik zie altijd die moeder in elkaar kruipen met de vraag “jeetje is er wat mis met mij”. Vertel dan ook dat gras echt niet groener is aan de overkant maar het taboe om te vertellen dat je je anders voelt. Tuurlijk ben blij maar moeder worden, bevallen, een baby.. is gewoon heel heftig. De meeste gevallen zijn dit ook de gevoelens die niet herkent of gedurfd worden te uiten waardoor moeders vaak postnatale depressies krijgen.
Toevallig begin deze maand bij een moeder gewerkt die heel haar kraamtijd, baby, lijf met keizersnede, vermoeidheid etc ging vergelijken met der vriendinnen. ze vond alles zooo vies tegenvallen want tsja alles ging perfect bij die vriendinnen. Ze was dagen verdrietig. Toevallig had ik bij 2 vriendinnen ook gewerkt. Ik ben niet details gegaan maar wel echt duidelijk gemaakt dat het bij hun ook niet zo ging als ze vertelde. irriteer mij dan zo dood aan sommige vrouwen/moeders!