Wat zal je dochter geschrokken zijn! Ik kan me voorstellen dat het vertrouwen in de politie op dit moment ver te zoeken is. Daar zou ik persoonlijk wel iets mee doen, om mijn dochter te helpen het vertrouwen weer terug te krijgen. Die boete zou ik niet aanvechten denk ik, maar ik vind wel dat kinderen het gevoel moeten hebben dat de politie betrouwbaar is en dat je er terecht kunt met dit soort zaken. Dat er in ieder geval naar je geluisterd wordt. Betrouwbaarheid is één van de 4 kernwaarden van de politie (integer, betrouwbaar, moedig, verbinden) en met die insteek zou ik dan ook een gesprek aanvragen met de desbetreffende agent.
Ik zou ook of bezwaar maken met als reden je verhaal kwijt te kunnen, of buiten het bezwaar om een gesprek aanvragen (en misschien ook aangifte doen tegen die man, wie weet doet hij het vaker en kunnen ze zo aangiften linken?).
Dit is onze ervaring. Heel anders maar wij hebben ook een keer onrechtmatig een boete gehad. Zelfs voldoende bewijzen. Maar na aanvechting was de conclusie: de agente had vast een goede reden om toch te bekeuren dus de boete blijft. Dat wij echt dachten: hebben ze de bewijzen wel bekeken... Geen zin in rechtzaak oid dus maar betaald. Proberen kan altijd. Maar 't zal mij benieuwen.
Oef wat een lastige zeg.. Hoe oud is je dochter? Ik was vroeger in mijn tienerjaren onwijs bezig met onrecht, rechtvaardigheid en alles daaromheen. Heb ook echt brieven gestuurd naar politieke partijen met een situatie die ik toen meemaakte, en dat gaf eigenlijk best wel voldoening, heb ook meerdere antwoorden gekregen, werd het opgelost? Nee. Maar ik had wel het gevoel dat ik gehoord werd. Dus misschien is zoiets een optie even afhankelijk van haar leeftijd. Haar zelf een brief laten sturen naar het politiebureau in de regio waar dit gebeurt is, met het volledige verhaal en het gevoel wat zij heeft overgehouden aan de hele situatie (met haar/jullie telefoonnummer erbij). Dan kan ze het zelf even opschrijven, haar gevoel kwijt. De boete wordt er waarschijnlijk niet om kwijt gescholden want dit soort dingen zijn onwijs lastig te bewijzen helaas.
Ik zou contact opnemen met het politiebureau en de situatie doorspreken. Dit ook ivm mogelijk doen van een melding of aangifte.
Dit vind ik een goede. In gesprek gaan en vrage wat ze eigenlijk had moeten doen. Misschien hebben ze tips. Wat een schrik voor je dochter. Ik heb dat ook gehad...helaas geen telefoons toen. Maar gefietst voor mijn leven voor mijn gevoel. Pffff
Ik denk dat een man die achter je aan fietste en rare opmerkingen maakt te weinig is voor een aangifte, maar een melding lijkt me wel gepast. Als er meer meldingen komen dan zal de politie er ook meer surveilleren en mogelijk doet deze man een volgende keer wel iets strafbaars en dan kan de eerdere melding worden meegenomen.
Ligt eraan wat hij zei, als hij bv heeft gedreigd geweld te gebruiken of gedreigd tot aanranding, is dat een reden voor aangifte. Maar een melding kan sowieso.
Ik zou ook bellen, als het goed is, is er bekend wie de boete uit heeft geschreven of wie er op de route reed. Ik denk niet dat de boete kwijt word gescholden maar dat zij zich "gehoord" voelt veel zwaarder weegt.
Misschien aan je dochter ook uitleggen dat je in dit soort situaties gewoon 112/09008844 belt? Dan had je ook een hele grote kans dat de boete kwijtgescholden wordt.
Maar als agent zijnde zul je toch ook moeten kunnen inschatten wanneer iemand (zeker een kind/tiener) door de schrik geen goede uitleg kan geven.
Ik zou hier niets meedoen qua politie. Je was er zelf niet bij dus het is nu moeilijk in te schatten wat je dochter precies gezegd heeft. Bijna iedereen die aangehouden wordt probeert denk ik een smoesje te verzinnen dus ik kan me best voorstellen dat een agent niet meteen ieder verhaal gelooft. Als je dochter helemaal in tranen was en overstuur zou ik het raar vinden als de agent dan geen enkel signaal oppikt maar vlg mij was dat niet het geval. Ik zou je dochter uitleggen wat ze de vlg x moet doen en waarom de agent haar waarschijnlijk niet geloofde.
Dit kun je inderdaad doen. Hier ook niet al te beste ervaringen. Niet zozeer voor mezelf maar wel mijn oudste die iedere keer de lul is omdat die op een scooter rijdt. Poosje terug werd die aangehouden door 2 opgefokte agentes ( we hebben ook getuigen die dit hebben gezien) en de manier van doen tegen hem was ronduit asociaal. Mijn zoon heeft hun dienstnummer gevraagd en een klacht ingediend wat heeft geleid tot een berisping van beide dames en de boete is ingetrokken. Hij heeft al veel vaker boetes gehad die te zot zijn voor woorden. Zo eens 90 euro omdat die bij zijn werk als bezorger buiten stond te wachten en op zijn scooter was gaan zitten die niet draaide en hij had zijn helm op zijn hoofd maar had de gesp niet gesloten, hoppa 90 euro. Hij kon ook praten als Brugman maar het interesseert ze helemaal niks. Ook bezwaar ingediend en dan krijg je zo'n voorgekauwde brief gestuurd dat het is afgewezen blabla. Mijn zoon heeft door dit soort incidenten dus echt een pesthekel aan politie/ handhaving en bij een volgend onterecht incident zal die in het vervolg altijd dienstnummer vragen en een klacht indienen. Ze kan zeker bezwaar maken maar ik zou er niet teveel van verwachten en wat een nare ervaring voor je dochter.
Daar zal de desbetreffende agent vast een overweging in hebben gemaakt. Een kind kan ook schrikken van de aanhouding. Het blijft natuurlijk heel vervelend voor de dochter van topic starter. Maar een agent zal vast meerdere dingen in overweging nemen. En ze was nu eenmaal aan het bellen op de fiets.
Als het in je buurt is gebeurd zou ik een gesprek vragen met de wijkagent en dan gewoon rustig doorspreken hoe wat. Hij/zij zal.sowieso willen weten als er een engerd is.. of die engerd nu expres iets deed of niet. Sterkte voor je dochter!(ps de telefoons hebben een noodoptie, bv bij 2 de aanuittoets dat hij automatisch belt naar x)
Dit dus. De reactie van je dochter is helemaal begrijpelijk. En juist hartstikke slim dat ze door bleef fietsen terwijl ze jullie belde. Dus dat zou ik ook duidelijk aan haar maken. Pech dat ze die boete kreeg, maar ze deed wel het juiste. En dat mag ook best een les zijn voor die agent... Ik heb het zelf een keer meegemaakt toen ik vanuit school naar huis fietste door de b-weg (woon op het platteland). Dat was 100 jaar geleden hoor, dus nog geen mobieltjes Maar als ik toen een mobiel had gehad, was ik ook echt niet stilstaand gaan bellen Dan had ik al fietsend m'n ouders huilend opgebeld, denk ik
Wat schrikken voor jullie en je dochter Ik denk dat de agent het vooral als een smoesje ziet want er zijn een hoop mensen die onder boetes proberen uit te komen en allerlei smoesjes verzinnen waardoor ze niet meer luisteren of niet geloven wanneer iemand wel de waarheid zegt Aangifte heeft weinig zin want hoe je het ook brengt zij had de telefoon vast welke reden je ook geeft Natuurlijk had hij haar serieus moeten nemen dus wellicht zou je daar nog over kunnen bellen