Het is al Fantastisch dat je hem ziet. Je steekt er werk in. Compacten is een belangrijke, mag hij ook van de nieuwe lesstof eerst de toets doen? Dan weet je waar hij staat. Uitleggen dat soms herhalen belangrijk is zoals de kleine sommen om de grote sommen sneller uit te rekenen. Zoon vond rekentijgers verschrikkelijk! Die van gr 3 als 4 en op zijn nieuwe school kreeg hij die in gr 5 maar daar zijn ze mee gestopt. Prik en combinaties is wel leuk. Weinig uitleg. Verder kreeg hij andere soorten opdrachten. Omdat hij van het tekenen was kreeg hij opdrachten waar hij zijn fantasie voor moest gebruiken. Maak je eigen superheld, wat zijn zijn krachten, waar kan hij niet tegen ( zwakte) ( gr 3) Als ze niks wisten te doen zat hij in zijn uppie in de gang met knex. Zorg dat je het jongetje ziet maar niet afzonderd. Misschien heeft hij zelf wel een idee wat hij zou willen leren of kan hij de klas wat leren. ( op zijn huidige school mogen ze een les geven, 1 van de leerlingen vond origami fantastisch en leerde de andere kinderen dit) Kijk wat zijn behoeftes zijn en wat mogelijk is in de klas. Zoon wou een presentatie houden maar dat was voor gr 5. We hadden een zeer teleurgesteld kind. Dat soort dingen hoeft ook niet lang te duren. Iets zoals show and tell. 5 min over je favoriete hobby/ sport/ dier/ interesse. Misschien zijn er meer die dat fantastisch vinden. Overigens had onze zoon geen enkele aansluiting, de andere daagde hem uit zodra juf niet keek. Onze zoon ging gek doen door gebrek aan uitdaging daardoor zetten ze hem helemaal alleen in de klas zinder een klasgenoot naast hem waardoor hij nog meer een uitzondering is. Toen was hij werkelijk eenzaam. Het is ook enorm moeilijk voor leerkrachten, misschien samen met de ib'er kijken wat nog meer opties zijn.
Bedankt voor de tips. Ze lezen wel regelmatig een boek. Maar ik zou ze inderdaad ook samen kunnen laten werken bij rekenen. Lerarentekort is echt een probleem hier waardoor die extra instructie dus niet lukt. Balen wij ook allemaal erg van.
Bedankt voor de tips! Hier kan ik zeker wat mee. Ik ga eens wat dieper in op zijn interesses en vragen of hij hier iets over wil vertellen/opzoeken of een muurkrant oid maken.
Hier nog steeds geen verbetering bij dochter.. school blijft drama. We hebben vorige week gesprek gehad en heb tussen neus en lippen afgelopen dagen al door laten schemeren dat er veel weerstand/tegenzin/onveiligheid blijft ondanks de gemaakte afspraken. We hebben over 2 weken, net voor de vakantie 10 minuut gesprek maar ja... wat verder? Toch maar signalen blijven afgeven? Eerder om een (langer) gesprek vragen? Morgen houden we haar denk ik een dagje thuis om bij te komen. Maar ik weet het echt niet meer.. zij lijken weinig te kunnen doen en ik zie mijn meisje steeds verder wegglijden.
Toch om een langer gesprek vragen en dan niet tussen neus en lippen door, maar echt duidelijk aangeven wat er speelt. Misschien ook een termijn hangen aan bepaalde afspraken en dan gelijk weer een gesprek inplannen om te evalueren? Het is vreselijk om je kind zo ongelukkig te zien, zeker als je weet dat je haar naar een onveilige plek moet sturen.
Zeker een gesprek plannen. Aan 10 minuten heb je sowieso niet genoeg, dus kun je beter direct apart een gesprek plannen. Wat is het toch vervelend als ze zich zo naar voelen. Bah.
@sabagirl wat naar dat het nog steeds niet echt verbetert... Die 10 minuten gesprekken zijn vooral om de cito's te bespreken en alle andere zaken kan je inderdaad beter een aparte afspraak voor maken. Bij ons ook over 2 weken de oudergesprekken. Ben vooral benieuwd naar wat de juffen van onze middelste te melden hebben. Dochter vertelde vorige week dat ze de laatste toetsen van groep 5 had gedaan en ik ben heel erg benieuwd naar het verdere traject dit schooljaar. Doortoetsen op groep 6 niveau sta ik niet achter. Compacten (in haar geval: lesstof kort uitleggen en dan bloktoets, volgende uitleg, volgende toets) is wat ze nu hebben gedaan sinds vlak voor de kerst dus dat is in een razend tempo gegaan, maar compacten hoort samen te gaan met verdiepen en verrijken, niet eindeloos compacten en versnellen. Als ze haar gaan laten versnellen (5/6 dit schooljaar en dan door naar 7) krijgen we dezelfde ellende als met onze oudste, de verveling blijft toeslaan want haar leertempo zal niet omlaag gaan dus dan blijft ze door versnellen terwijl ze op emotioneel vlak nog lang niet klaar is voor groep 7 volgend schooljaar, ze is net 8 geworden namelijk. Ook benieuwd naar de observaties van onze jongste die sinds november in groep 1 zit. Ik verwacht nog niet zoveel op HB gebied want het is een jongetje die de kat uit de boom kijkt en pas sinds deze week iets losser lijkt te worden. Ik heb vandaag in 1 ruk het boek "Ik ben een kind, gelukkig en gevoelig hoogbegaafd" uitgelezen en daar herkende ik mijn oudste twee feilloos in. Niet veel nieuwe informatie wat dat betreft en vooral geschreven met voorbeelden uit de praktijk, maar toch wel interessant. Ik begrijp nu het clowngedrag en het gestuiter van mijn oudste eindelijk wat beter, en in plaats van het de kop in te drukken ("zit nou eens stil!" hoor je hier dagelijks wel uit onze monden) ga ik voor een andere benadering kiezen. Welke, daar ben ik nog wat zoekende in maar ik weet dat het puur verveling of spanning of een manier van omgaan met prikkels is en zeker geen ADHD zoals al zo vaak geopperd is.
Wat super dat je het ziet en dat je er iets mee wil! Bij Q (ook hb) heb ik gemerkt dat ze veel andere dingen kreeg aangeboden en zichzelf een bepaalde strategie had aangeleerd qua spelling en rekenen. Achteraf bleek dit niet de juiste strategie te zijn. De aangeleerde, foute, methode corrigeren kost veel inspanning. Wat haar geholpen zou hebben is denk ik haar in laten zien waarom dingen soms in een bepaalde volgorde moeten. Dat is wel lastig hoor, merk ik nu ook met M. Ze leest bijvoorbeeld een eenvoudig stukje tekst, maar omdat het zo eenvoudig is maakt ze er zelf iets heel anders van (wat in de context wel past). Op zich leuk, maar je leest daardoor minder kritisch. Losse woorden lezen en hier een wedstrijdje van maken kan helpen, maar daar moet het wel het kind voor zijn en het nut ervan moet je goed uitleggen. Met het kindje in je klas kun je bijvoorbeeld overleggen hoe hij dingen aan wil pakken. Vaak weten ze dat best wel. Voorbeelden kunnen zijn een presentatie maken op de computer, een strip tekenen, iets maken in 3D, etc. en dan wel in het thema waar de rest van de klas ook mee bezig is.
Dochter is toch naar school want papa dacht dat het wel kon. Ze kroop in hem toen ze de juf zag. Dus het statement dat ze het alleen bij mij doet, is nu ook ontkracht. De juf heeft haar verdriet van gisteravond ter kennisgeving aangenomen en man zei dat er veel ouders iets voor de juf hadden. Hopelijk komt ze de dag een beetje ok door
Waarschijnlijk laat ze op school niks merken en heb je een gebroken kind thuis vanmiddag. Het doet zo’n pijn om je kind zo achter te laten, het voelt zo onnatuurlijk. En eigenlijk is dat het ook. Je hebt als ouder een zorgplicht. Daarbij hoor je je kind niet op een onveilige plek achter te laten. Maar bij school voelt dat op een of andere manier toch anders. Omdat school gewoon hoort ofzo. Maar de vraag is of je er wel goed aan doet. Zag gister dit filmpje. Wellicht de moeite waard om eens te kijken.
Ach gosh!! Vreselijk om je kind zo achter te laten. Ik had dan die dag een steen op mijn maag omdat ik me dan zo naar voelde. Wat bedoelde je met dat er veel ouders iets voor Juf hadden? Misschien toch tijd om een langer gesprek in te plannen. Was de ib'er al betrokken?
Zoon heeft gisteren de moed verzameld om een kind te vragen om te spelen. Helaas was het antwoord nee. Hij laat zich nog niet uit het veld slaan. Hij zegt al misschien was ik wat te druk. Hij weet zich zelf geen houding te geven op school. Ik krijg het gevoel dat hij weer de clown aan het uithangen is. De vorige keer dat het zo was op zijn oude school verveelde hij zich te pletter. Volgende week gesprek dus nog een weekje geduld.
Stom dat ie niet gewoon de link laat zien. Was een filmpje van Ieku. Kijken of ie nu wel gewoon de link laat zien. https://youtube.com/@hoogbegaafderebel de bovenste van deze. Ouder advocaat. Ging erover dat je moet waken voor je kind. Dat je zorgplicht boven de leerplicht staat. En niet bang moet zijn voor leerplichtambtenaar.
Schijnbaar hadden veel ouders wat te zeggen/delen met juf. We hebben half maart weer gesprek met de juf en ib er. En vorige week zat de ib er ook bij. En die steen op de maag heb ik continue .. lig er snachts ook van wakker.
Dochter is verder niet veel ziek geweest dus denk dat er op dat gebied wel ruimte is. Volgende week een studiedag gelukkig. Dus een dagje minder school. Filmpje kijk ik even als ik thuis ben van werk..
Je beschrijft het mooi.... het is gewoon hartbrekend! Bij zoon hebben we ook gedoe gehad maar daar hielpen ingezette maatregelen al snel en kwam het met tijd en wijle wel terug maar konden we het steeds wel omdraaien, weer richting positieve zeg maar. Bij dochter weet ik zelf ook niet wat de oplossing is... en dat maakt het voor mij zelf ook frustrerend. Wist ik het maar dan kon ik haar helpen. Het voelt ook als falen als ouder.
@sabagirl wordt je weer bevestigd in je gevoel, dat het niet alleen aan jou ligt maar dat ze ook bij papa niet wil. Ik snap wel dat je het zelf ook niet meer voor haar weet, je probeert al zoveel.. @owly wat knap van hem. Jammer dat het kind nee zei. Heb je een telefoonnummer van de ouders, misschien als je het via hen regelt dat het wel lukt?