Hey meiden ik ben 26 weken zwanger en sinds een paar dagen zo ontzettend chagrijnig. Geen idee waarom! Ik had er tot nu toe namelijk nauwelijks last van. Mijn buik groeit ook ineens heel hard dus misschien een groeispurt? Ik snap alleen niet waarom ik daar zo humeurig van wordt
Ik heb ook een aantal periodes tijdens mijn zwangerschap gehad dat ik strontchagrijnig was. Heb ik bij de eerste twee niet gehad, maar bij de laatste was ik echt hormonaal . Ik had ook totaal geen behoefte aan sociale contacten. Dus ik herken het wel, gelukkig is het allemaal goed gekomen en ben ik weer sociaal en goedgehumeurd haha.
Jup! Hier de hele zwangerschap super zen geweest. Maar de laatste dagen ben ik echt verschrikkelijk chagrijnig. Vooral arme man en kinderen achja vorige zwangerschap was ik me hele zwangerschap verschrikkelijk. Dus durf nu niet te klagen. Maar ben mezelf (en waarschijnlijk iedereen om me heen) wel lastig.
Bedankt meiden! Fijn dat het herkenbaar is hahaha. Ik had het tijdens mijn eerste twee zwangerschappen ook helemaal niet maar nu echt vreselijk. Ik zeg ook steeds sorry tegen mijn man en kinderen
Ik voelde me vrijwel de hele eerste zwangerschap zo. Daarbovenop ook nog alle klachten die je maar kon bedenken. Ik vond zwanger zijn echt niet zo leuk. En deze zwangerschap is zo anders, ik voel me gewoon mezelf. Geen last van hormonaal gedrag of andere klachten. Alleen last van m’n bekken. Ik vind het dit keer geweldig om zwanger te zijn. Ik hoop dan ook dat het niet ineens nog komt op een later moment haha. Je kan er volgens mij echt helemaal niks aan doen. Het neemt je gewoon over..
Bijzonder hè dat het zo verschilt per zwangerschap. Bij mijn zoon had ik er ook amper last van en bij mijn dochtertje heel veel en nu dus ook en tis weer een meisje haha
Ik had tijdens mijn laatste zwangerschap ook een ontzettend kort lontje. Gelukkig wist ik het ook van mezelf, dat maakte het voor iedereen een stuk dragelijker, maar ik raakte geïrriteerd door de kleinste dingen, zowel thuis als op m’n werk. Bij de andere zwangerschappen helemaal niet gehad, maar die laatste keer was ik dus echt een verschrikkelijke heks
Ja echt zo irritant. En hoe hard ik ook mijn best doe, het lukt gewoon niet om niet chagrijnig te zijn soms haha. Ik ben nu bijna 29 weken en heb er eerlijk gezegd ook wel een klein beetje genoeg van. Mijn lichaam is helemaal op door de extreme misselijkheid etc
Heel herkenbaar. Ik was vooral heel chagrijnig tegen mijn man en tegen een mannelijke collega. Al mijn zintuigen stonden zo hard aan dat deze twee kerels mij mateloos irriteerden. Ik vond mijn man stinken en hij ademde te hard. Mijn collega keek dom en plukte aan zijn nagels. Ik kon niks van hen hebben. Mijn man telde echt de dagen af tot aan de bevalling en mijn collega hing ook de slingers op toen mijn verlof in ging