Ja, ik heb ervoor gekozen om de IUI te doen. Totaal geen hoop. Voelt een beetje als spek en bonus. Maar goed.. ik neem maar zoals het is.
Ik zit even in de wachtstand. Ga begin maart beginnen met stimuleren dus 3de week van maart de punctie denk ik. Omdat we pgt-a gaan doen geen verse terugplaatsing alleen. Dus even wachten nog voordat we weer een kans maken. Ik duim voor toch een gelukje bij jou!
Weer hormonen stuit tegen mijn gevoel in. Ze had het de laatste keer over de pil. Ga over 27 dagen (ja tel het af) op vakantie en mijn onderbewustzijn zegt dat dat de uitgelezen kans is om ongesteld te worden. En daar heb ik geen trek in. Als ik de pil zou slikken hoef ik geen stopweken aan te houden, is de bloeding minder en kan ik (volgens mij) elk gewenst moment de laatste TP doen, en is daardoor ook rustiger voor de adenomyose. Andere kant, wil ik naar mijn lijf luisteren. Morgen maar even zien of er iets van actie aan de hand is. Vorige maand helemaal niks, geen groei in follikels, geen BMS, geen adenomyose, echt helemaal niks.
Oef dag 100.. Succes. Klinkt alsof de pil wel een uitkomst kan bieden, zeker ook met oog op de vakantie!
Beeld onveranderd, bloed geprikt en word gebeld. Grote kans dat ik toch met de pil ga beginnen. Heb hier dan ook weer geen zin in.
Nou echt! Het kon of overgang zijn maar dat is niet aannemelijk, dus stressreactie van lichaam. Maar dat ziet ze straks nav uitslag zei ze..
Geen idee, heb ook 3 maanden aan de Lucrin gezeten natuurlijk. Vorig jaar Aug/Sept/Okt. Daarna TP, bloed en toen de winkel dicht.. Ze vond het ook niet aannemelijk omdat er de vorige keer nog 10 follikels waren.
16 jaar geleden dat ik van de pil naar een koper spiraal ging. 10 jaar geleden spiraal laten verwijderen. En vandaag voor het eerst sindsdien weer aan de pil. Mentaal is dit echt een dingetje. Ondanks dat ik maar 1x in 10 jaar tijd natuurlijk zwanger ben geweest voelt het nu echt als een gesloten deur. Weg kans. Weg met ovulatietesten, weg met sex met sprankje hoop. Maar zien wat voor heks ik word. Maar Jesus wat voelt dit dubbel..
Ah Lieve Lisa! Zo kl*te dat je lijf niet doet wat jij wilt. Daarnaast ook wat je zegt.. het gevoel dat de ‘deur’ gesloten is. Soms weet je gewoon niet meer welke kant je op moet. ♥️♥️♥️♥️♥️