Het is herkenbaar, je verhaal. Het is ook een grote stap om verder te gaan. Ergens ben je bang dat er iets mis is en ergens wil je dat ook zodat je daarin verder geholpen kan worden. Het is allemaal zo dubbel. Maar wel moedig dat je die stap gezet hebt. In tegenstelling tot @Catlover2020 , heb ik weinig tot geen mensen ingelicht over mijn situatie. Ik wil juist niet dat mensen gaan vragen : en?? Nog niet zwanger? Welke fase zit je nu? enzovoort. Ik heb het nu wel voorgenomen om het mijn mama in vertrouwen te vertellen als deze ronde weer niet lukt. Want ik merk dat de teleurstellingen moeilijker zijn om eruit te geraken en misschien dat het aan iemand anders vertellen dan mijn partner, me wel deugd gaat doen. Ik lette tot eind vorig jaar ook op met alcohol, rauw vlees/vis, maar ik heb me voorgenomen om daar iets minder bij stil te staan (na mijn eisprong let ik daar wel weer op). Na 2 jaar proberen heb ik mezelf dat als toegeving gedaan Je kan best zelf een evenwicht zoeken wat voor jou werkt. Niets is fout. Je gevoel volgen, dat is het belangrijkste. Weet dat je hier je ei altijd kwijt kunt
Dag meiden! Ik heb af en toe wat meegelezen en leef nog steeds met jullie mee. Ik ben niet helemaal op de hoogte natuurlijk maar denk wel regelmatig aan jullie. Ik heb een tijdje geprobeerd te werken maar dat ging helaas niet en nu zit ik al een tijdje volledig thuis. Alle onderzoeken voor bij herhaalde miskramen zijn ingezet en over een paar weken krijgen we de uitslag. Inmiddels ook alweer een menstruatie gehad. Ik weet niet zo goed wat ik moet doen momenteel. Ik heb m'n smartwatch afgedaan zodat ik me niet blind kan staren op temperatuur en hartslag en dat helpt om het wat meer los te laten. Ik merk nu dat ik vruchtbaar slijm heb en ik weet dan gewoon echt niet wat ik moet doen. Een poging wagen of laten gaan... We zouden gewoon een beetje op de bonnefooi doen, maar ja als je dan je vruchtbare slijm ziet dan weet je hoe laat het is en ga je toch nadenken. Ik ben eigenlijk helemaal nergens klaar voor momenteel en iedereen zegt 'denk eerst maar eens aan jezelf.' Dus dat doe ik dan ook. Ik zou willen dat m'n lichaam en hormonen me met rust lieten en dat ik helemaal geen signalen zou opvangen maar zo werkt het dus helaas niet. Sorry dat het een heel verhaal over mezelf is geworden hoor! Maar een eerste stap richting weer wat meeschrijven is gezet en ik kan eerlijk gezegd wel wat advies gebruiken.. Dikke knuffel voor iedereen die dat hier kan gebruiken!!
Hey Bloemkooltje! Wat fijn om je nog te horen. Je hebt ook heel wat op je bord gekregen afgelopen tijd, maar wel goed dat je onderzoeken hebt laten doen naar de miskramen. Zo kunnen ze je alleen maar verder helpen. Die twijfel en het heen en weer geslinger waar je nu in zit is heel begrijpelijk en dat maakt het allemaal niet gemakkelijker. Ook je vraag of je nu een kans zou wagen of niet. Je geeft aan dat je op dit moment nergens voor klaar bent, is dat 100% zekerheid? Want als dat zo is, kan je best het gewoon laten. Een zwangerschap is ook niet altijd rozengeur en maneschijn. Maar je moet vooral je gevoel volgen, waar jij je comfy bij voelt. Dikke knuffel meid! en ik hoop dat de resultaten van je onderzoeken je een oplossing kunnen aanbieden.
Aaah ik zag toevallig het berichtje nog.. inderdaad een naar bericht.. Het hele zwanger worden vind ik allang niet meer leuk. Het is vooral heel veel incasseren en moed proberen te vinden. Vooral als het allemaal wat langer duurt dan je gehoopt had. Goed dat je een stap naar de huisarts neemt als je daaraan toe bent! Dan ben je voor je gevoel niet meer alleen. Ik vond het wel een moeilijke stap en de bevestiging dat het ons dus 'niet gelukt is'. Na de afspraak voelde ik opluchting, maar ook emotie. En dat laten we lekker gaan als we daar zin in hebben. Er zijn een aantal mensen in onze omgeving die het weten. Bij mij weten mijn zussen het en een aantal vriendinnen. Mijn ouders weten het niet. We zijn 1,5 jaar geleden getrouwd en ik was altijd heel open over mijn kinderwens. Ik vermoed dus dat iedereen wel weet dat het niet lukt, maar er wordt niet naar gevraagd.. Denk er de afgelopen tijd steeds vaker over na om het te vertellen, maar ik ben een heel emotioneel persoon (niet alleen in dit, gewoon in alles ) en ik heb gewoon geen zin om een potje te gaan zitten janken bij vrienden. Anderzijds lijkt het me ook fijn; geen vervelende vragen meer of vragende blikken als je een wijntje afslaat. Uiteindelijk moet je iedere stap nemen wanneer je er aan toe bent. Dat geldt voor de stap naar de huisarts, maar ook straks eventueel in het medisch circuit of iets vertellen tegen je omgeving.
Welkom! Hopelijk gooi je snel een keer 6, zoals we dat hier tegenwoordig noemen haha. Mijn man en ik hebben toevallig vanmiddag besloten onze ouders/schoonouders in te lichten dat we bezig zijn. Vooral omdat we begin volgend jaar met mijn schoonouders op vakantie willen, maar dat qua planning wellicht niet helemaal goed uit komt. Maar we willen het boeken van de vakantie ook niet elke keer uit blijven stellen, en elke keer smoesjes verzinnen waarom we toch nog een maandje willen wachten met boeken. Gaan wel aangeven dat alleen onze ouders het weten, we verder niet willen dat andere mensen het weten, en we er zelf wel over beginnen als we dat willen, maar we het er eerst verder nog niet over willen hebben. Dat we het eigenlijk nog niet wouden vertellen, maar door de omstandigheden het nu toch vertellen zodat ze begrijpen dat vliegvakanties lastig zijn om nu al de plannen. Gaan het vanavond aan m'n schoonouders vertellen, en wordt inmiddels al wel een klein beetje zenuwachtig.
Hee meis wat fijn om wat van je te horen <3. Even rust en tijd voor jezelf nemen om dit alles te verwerken is belangrijk. Het is niet niks allemaal. En dan nog komt er een heel belangrijke stap en dat is de uitslag van je onderzoeken en misschien wel een nieuw wondertje wat in je buik mag groeien. Ook dat zal spannend zijn in het begin en genoeg zorgen meebrengen. Belangrijkste is denk ik dat je weer rust krijgt om dit aan te gaan. De vorige keer had je het gevoel; ik wil zo snel mogelijk weer zwanger worden. Hoe voel je je er nu onder? ''Iedereen zegt denk eens aan jezelf'' maar wat zou jij willen? Gewoon even lekker niks? Dan is het even lekker niks.. Misschien kan je voor jezelf iets afspreken? Tot de uitslag bijv. helemaal niet nadenken over opnieuw zwanger worden? Misschien geeft dat ook rust in je lijf? Dikke knuffel!
Spannend! Veel succes meid, het is allemaal niet gemakkelijk om te vertellen en er gaan vermoedelijk ook van allerlei emoties loskomen. Maar komt goed! En je gaat daarin gesteund worden
Hee lieve meid, wat fijn dat je er weer bent!❤️ Wat goed om te horen dat er onderzoeken zijn ingezet, maar ook heel erg spannend. Ik snap je gevoel heel goed… wat de anderen ook zeggen: kijk wat voor jou nu goed voelt. Wat wil jij? Misschien is aan jezelf denken, ook het fijn hebben met je partner. En als je er zin in hebt, dan waarom niet? Niks moet en alles is oké! Als je er nu allemaal even niks van moet hebben, ook helemaal goed. Misschien wat leuke date avonden plannen met je vriend, fijne dingen doen. Dat leid je af en wie weet komt dan van het een het ander. En zo niet, ook prima. Ik hoop dat je er wat aan hebt. Dikke knuffel en pas goed op jezelf!❤️
Oh wat spannend inderdaad!! Maar wel fijn dat je dat straks hebt gedaan en je het ook met bv je ouders kunt bespreken als je daar behoefte aan hebt. Laat je weten hoe het is gegaan?
@Kiwi3191 @Catlover2020 Dankjewel meiden! Had gehoopt dat de uitslag al online stond, maar helaas. Gaat een lange dag worden. Ik word tussen 16.00 en 17.00 gebeld.
Ja en ik denk nu gelijk dit is een teken. Ze zetten het niet in het dossier omdat het geen goede uitslag is.
Ohnee, jezelf niet zot maken. Mogelijk doen ze het gewoon zodat ze je een telefonisch consult kunnen aanrekenen It's all about the money
Nou ik ben al gebeld en uitslag was geen chlamydia . We gaan het dus zelf proberen tot en met juli 2023.
Super!!! Wat leuk dat je nu al gebeld bent. Dat scheelt weer een halve dag in spanning zitten Nu nog die 6 gooien! Dobbelen maar!
Nou dan zitten we bij deze officieel in hetzelfde schuitje haha. Jullie alleen net 2 maanden langer al bezig. Wat een gekkigheid hè?! Alles normaal alles gezond niks aan de hand maar waar blijft die zwangerschap nou? Ik ben wel heel blij dat ik deze maand al de HSG heb om toch nog een stapje verder te zijn… maar snap het ook als je dat nog niet doet. Wij vonden het gewoon echt te moeilijk worden …
Woehoe ja zo fijn! Kom maar op met die 6! We zijn er inmiddels wel klaar voor . Zullen we dan samen zes gooien? Inderdaad wat een gekkigheid. Alles is goed en toch 17 keer mis gooien.. Toch ga ik steeds meer twijfelen of ik niet teveel stress heb. Ik ben van nature nogal een stresskip, maarja ga dat maar eens uitzetten? Ik vind het persoonlijk wel fijn om nog even af te wachten.. Dat gefriemel aan mijn lijf is nog steeds een drempel haha.. Tenzij jij natuurlijk gelijk zwanger ben na je HSG. Dan hang ik gelijk aan de telefoon.
Hahahah dat snap ik! En ik heb ook niet perse zin in het gefriemel maar ik kan ook gewoon niet meer stilzitten! Laten we samen die 6 gooien!!!! Ik ben misschien ook wel wat sneller gestresst. Hier ook behoorlijk mee bezig, dat ik wel eens denk, komt het daar dan toch wel door? En in mijn werk heb ik ook wel het een en ander aan stress maar ik geniet ook van mijn werk…