Heel goed. En fijn dat jullie zijn doorgedrongen tot haar. Maakt niet meteen alles goed. Maar het begin is gemaakt.
Supermarktkrijsen heb ik nooit meegemaakt met mijn kinderen. Brave jongens heb ik Niet dat ik nu zo een geweldige opvoeder ben of zo. Maar ze zaten gewoon niet zo krijserig in elkaar gelukkig. En als er wat was dan kon ik ze doorgaans heel goed afleiden door ze het toetje te laten kiezen oid.
Ja idd! Als ik op de wachtlijst voor een donor word gezet moet ik wel alsnog +/- 3 jaar wachten maar het begin is er!
Ik met jongens ook niet maar met meisje. Nog geen twee. En dan al plat in supermarkt. Afleiding werkt beste idd. En ze mag alleen lopen als ik 1 ding nodig heb.
Ja de driftbuien die mijn dochter destijds had waren echt heel intens, Die kwamen dan ook vanuit het niets, een kleine trigger zoals een knoopje wat verkeerd zat aan een jasje, een verkeerd pakje drinken en dan ging er echt een knop om en zijn ze onbereikbaar. Zo 'n bui duurde dan wel een minuut 10/15 en dan daarna zeker een kwartier intens nasnikken en dan vaak in slaap vallen. Ook wel heel zielig. Mijn andere 2 kinderen hadden weleens de klassieke driftbuien maar je kan het echt niet met elkaar vergelijken. Dochter waar ik het nu over heb is inmiddels 17 jaar en het is allemaal goedgekomen
Als je nog eens zoiets hebt, pb me dan even en dan komen we samen echt wel tot een oplossing ❤️ Ik weet (helaas) best veel hiervan
Ik had al afspraak staan bij de psycholoog voor over ruim een week. En verder mijn zus en de jongste zus van mijn moeder en vriendinnen om mee te praten die ook echt vragen hoe het met mij is en samen ventileren en ik mag met hun boos zijn etc. Die vragen vooral hoe het met mij is ipv met mam. En mag altijd de huisarts bellen natuurlijk.
C leerde dat mij: niet dreigen met iets dat je niet waar kan maken. Little did I know toen Ies baby af was. Bij haar heb ik het niet meegemaakt maar bij Luc wel een keer. Ik ben over hem heen gestapt, ben verder gelopen en heb boodschappen gedaan. Hoor ik opeens: ‘mamaaaaaa’; heel zachtjes. ‘Zal nooit meer doen’ Een vriendin van mij dreigde altijd met op de trap zetten. En soms deed ze het ook maar ze vergat even het gesprekje erna. Dus die kinderen zaten soms op de trap en 3 minuten later zaten ze weer in de huiskamer en ging alles lekker weer verder
Ik tel tot 3 en dan dat en dat en dan 100x tellen gebeurt hier niet… niet dat altijd indruk maak maar doe wel wat ik zeg haha
Dat helpt toch ook veel beter dan dreigen met winkelmedewerkers die je opsluiten in het kantoor waardoor je nooit meer thuis mag wonen Onze 2 jarige kan er ook wat van. Ik doe liever alleen boodschappen, maarja soms kan het niet anders en dan ga ik met de peuter samen. Het gaat steeds beter moet ik zeggen hahha. Gelukkig ligt ze niet krijsend op de grond. Maar wel dat ze halverwege haar karretje laat staan waardoor ik met 2 karren verder kan of ze laat zich dramatisch op de grond vallen wanneer ze er geen zin meer in heeft en ik haar hand wil pakken. Ik negeer het gewoon en zeg haar dat ik verder ga met de boodschappen. Of dat ik ga afrekenen en haar hulp nodig heb met scannen. Dan staat ze al snel weer naast mij. Kreeg laatst nog van iemand een compliment dat ik zo rustig bleef, vond ik wel lief.