Hi, Zoals je ziet midden in de nacht want ik krijg hier een paniekaanval door zucht. Ik heb de hele dag al last van een korte steek/kort pijntje op m’n borstbeen/m’n hart(?) wat echt 1 seconde aanhoudt maar daarna weer wegtrekt. Ik ben er nu zo onrustig door geworden dat het over gegaan is in paniek. Sidenote; bij een paniekaanval denk ik altijd dat er iets met m’n hart is. Ik heb verder geen gekke pijn, geen misselijkheid etc, alleen dit.. herkent iemand dit? Ben wel benieuwd.
Ik herken het. Ik herken zelfs alles wat je zegt. Dus ook de paniekaanvallen.. Mij is door de arts verteld dat die steekjes onschuldig zijn. En als je het niet vertrouwt dan zou ik naar de huisarts gaan. Al is het maar voor je eigen gemoedsrust.
Thanks! Vanochtend had ik het weer, 5/10 min af en aan. Sindsdien weer helemaal weg… t voelt gewoon zo eng ofzo.
Ik snap het helemaal. Ik heb ook zo’n enorme angst met alles wat met m’n hart te maken heeft. Ik heb die steekjes op dit moment ook af en toe.
Even update voor als mensen ooit iets herkenbaars hebben: Ik ben vandaag toch even naar de huisarts geweest. Pijn in m’n schouder/arm (links) kon ze zo geen oorzaak voor vinden maar raadt ze fysio voor aan. Die steken/pijn rondom hart kon ze verzekeren dat het niet mijn hart was, dat voelt niet zo zei ze. Ze denkt wellicht dat m’n borst trekt aan m’n borstbeen oid en dat dus last geeft. Ik mocht voor m’n eigen gevoel een ECG laten maken en dat vond ik sowieso een fijn idee ivm al m’n paniekaanvallen waarbij ik bang ben dat er echt iets met m’n hart is. Die ECG was keurig, dus met m’n hart is niks mis. Een geruststelling en hopelijk levert het minder paniek op.
En of ik het herken en ik denk ook altijd dat er iets met mijn hart is. Als ik zonder het door te hebben ga hyperventileren of in een paniek aanval schiet heb ik ook altijd druk op mijn borst. Zelfs nu ik er over praat begint het al weer. Iedereen denkt dat ik mijn fitbit draag om mijn stappen bij te houden maar draag hem om mijn hartslag in de gaten te houden. Ik heb ook een onschuldige hartritmestoornis. Welke volgens de cadio zo minimaal is dat het verbazingwekkend is dat ik het voel maar voel het altijd.
Mijn man heeft dat ook. Pure stressreactie. Bij mij uit een paniekaanval zich anders, ook de aanloop ernaartoe. Meer druk over de gehele borst zeg maar. Dan voel ik al 'ah ik ga weer richting paniekaanval" Mijn bloeddruk is wel te hoog nu daardoor. Maar ik besef heel goed dat t een reactie is van mijn lijf, paniekaanval is en dat het een normale reactie is ol een stressvolle situatie. En dat t wel over gaat. Voelt wel mega shit hoor daar niet van. Ik start ook bij de psych
Ohhh ook zo naar! Het zijn bij mij nu echt een soort korte pijntjes op m’n borst. Heb me de hele avond al in een strakke sportbh gesnoerd maar het lijkt niks te veranderen. En daardoor ga ik het weer eng vinden. Krom he. Hoe ben je erachter gekomen dat je een hartritmestoornis hebt? Door een ECG ook? Ik snap die fitbit heel goed..
Ja ik voel ze ook altijd wel aankomen maar als ie doorzet ga ik van 0 naar 100 en zwakt het echt pas na 1,5 uur af. Ik kan bij mijn psycholoog prima relativeren en vertellen dat het een paniekaanval is, dat het logisch is wat ik voel etc etc maar thuis is dat helemaal weg. Zo krom! Ik mag nu mijn veiligheidsgedrag (ik ga altijd onder de douche zitten als ik een aanval krijg of bijna krijg) niet meer uitvoeren omdat ik daarmee mijn hoofd bevestiging geef ‘zie je nou, ik heb een ramp voorkomen door te gaan douchen’. Nu heb ik het ook erg moeilijk al een uur maar ben ik in bed blijven liggen… vind het wel spannend.
Dat is al zoooo lag geleden, ik kreeg zware hyperventilatie op mijn 18de. Zo erg dat ik 2 weken lang elke dag naar het ziekenhuis moest voor een cursus om er uit te komen en weer opnieuw te leren ademen. Dat klinkt heel gek maar ik had mezelf ineens een topsport ademhaling aan geleerd. Wat in hield een hele hoge ademhaling en niet via mijn buik. Daarnaast praatte ik ook altijd heel snel en raakte ik buiten adem, wat dan weer een trigger was. Ook blowde ik veel. Kennelijk kon ik er eigenlijk niet tegen, kreeg waanideen enz. Na de cursus moest ik naar logopedie om opnieuw te leren praten met ademhaling. Hierdoor herken ik het direct. Jaren geen last gehad als in zeker 15/17 jaar. Maar nu door de situatie waar ik nu in zit is het weer getriggerd. De hartritmestoornis kwam begin 20 aan het licht. Ik heb vroeger een "beetje" drugs gebruikt. Met name speed en dat was kennelijk de trigger. Heb toen onderzoeken gehad en het kwam uit op VES/PVC geheel onschuldig. Maar omdat de overslag ook weer de hyperventilatie triggerde kreeg ik medicijnen, soort van placebo effect, en daar werd het rustig van. Half 20 ben ik overal mee gestopt, ook met de medicatie. Het hoefde niet en ik wilde geen zooi meer in mijn lijf. Nu, denk een jaar 1.5 heb ik er meer last van. 1 keer was het, voor mij, heel heftig. Ik liep van ons magazijn naar mijn bureau en kreeg 5 harde overslagen na elkaar. Als je dat hebt dan krijg je ook even geen lucht. Daarna ging mijn hart te keer en ik dacht werkelijk dat ik doodging. Collega's hebben de ziekenwagen gebeld. Maar na hartslag meten e.d. deden ze het af als hyperventilatie. Ben daardoor weer bij de cardioloog beland. Ander ziekenhuis andere stad. Deze man lachte me nog net niet uit. Die vond het zo minimaal dat hij niet eens begreep waarom ik er uberhaupt was... Word je ook weer onzeker van. Enige wat mij troost is dat ik weet dat het onschuldig is. Wat betreft paniekaanval heb ik vorige week maandag van 1 uur s'nachts tot dinsdagavond 11 uur erin gezeten. KUT is het gewoon.
Ik herken het ook! Ik heb de laatste jaren vaker bij de huisarts gezeten voor zorgen omtrent mijn hart (inderdaad steekjes, maar ook hartkloppingen of hartoverslagen), steeds zegt de dokter dat het onschuldig is. En ik merk ook dat het vermindert en zelfs verdwijnt als ik minder stress heb. Soms heb ik het maanden niet, en dan ineens weer wel. De laatste weken heb ik het ook weer vaker, samen met nog wat andere vage klachten, het lijkt wel chronische hyperventilatie of zo. Dus nu probeer ik weer wat anders, acupunctuur, yoga en binnenkort ga ik eens ontspanningstherapie proberen bij de fysio... Ik ga ook gewoon naar de huisarts als ik het niet vertrouw, gewoon al die bevestiging dat het oké is doet al veel voor me.
Jeetje wat een verhaal. Wat een lullige cardioloog En wat een lange paniekaanvallen… bij mij is m’n 1e paniekaanval ook getriggerd door blowen (eind 2017) en sindsdien daar ook meteen mee gestopt maar is het dus nooit meer weggegaan. Ellende.
Ja de huisarts is hier heel fijn in, ze zegt meteen bellen/langskomen als je geruststelling wilt. Ik kom er eigenlijk nooit Dus wel heel fijn om te horen. Wat vervelend dat jij er ook last van hebt.. Ik ging terugzoeken op whatsapp en in nov had ik er ook last van zie ik een week lang oid.
Dat is inderdaad heel fijn om te horen van de huisarts! Maak er ook echt gebruik van als je het niet vertrouwt, gewoon het idee dat je gehoord wordt en eventueel nog eens extra onderzocht wordt kan al een deel van je stress en je klachten wegnemen (of dat is bij mij toch het geval ).
Gek he, stress heeft zoooveel invloed daarop! Hier nu getriggerd door hormonen maar nu in zo’n vicieuze cirkel dat ik het zelf in stand houd (hoor me nu eens relativeren)