Jawel maar ik wil ook niet de hele tijd “klagen” omdat ik anderen ook niet helemaal ongerust wil maken. qua gevoel ben ik weer helemaal in de war. Vertrouw mijn lichaam niet meer. Vanmiddag toen ik opstond om te plassen voelde ik op de wc een plop en hoorde een plons. Weer helderrood bloedverlies met een heel groot stolsel. Helemaal in paniek. Na weer uren in het ziekenhuis te hebben gezeten te horen gekregen dat de baby oké is, ze de oorzaak weer niet weten, er in elk geval nog een stolsel te zien is op de rand van de placenta maar vooral: dat ze niets kunnen doen op deze termijn. Ik weet dat dat zo is, maar het maakt me gek.
Oef jeetje zeg, wat ongelooflijk onzeker zo.. Snap heel goed dat je leeft tussen hoop en vrees, dat dit gekmakend is. Hoe vaak heb je nu controles? Ik wens jullie iig heel veel sterkte toe! En ook ik hoop met je mee op een goede afloop!
Ik krijg wel veel controle. Afgelopen maandag weer en de situatie was onveranderd. Vanmiddag weer en ben heel nerveus. Voel me de hele dag opgejaagd, kan het niet goed uitleggen. Alweer akelige dromen gehad ook dus dat helpt ook niet. Lief dat jullie meeleven, voelt het niet helemaal alsof je “alleen” bent (zonder te moeten klagen tegen omgeving want ik wil hen ook niet steeds belasten).
Vervelend dat je je zo voelt! dikke knuffel! Is er op je schildklier geprikt toevallig? Daar kan je je ook zo akelig en opgejaagd door voelen.
Wat een nare angstige periode, wil je veel sterkte wensen, hoe is de afgelopen controle gegaan?. Qua angst en paniek is er denk niet veel te doen het is allemaal niet niks. Hopelijk blijft de kleine nog lekker lang zitten!