2. Als man geen chronische ziekte had (vastgesteld toen de jongste bijna 2 was) waren het er waarschijnlijk meer geweest. Maar ik ben nu wel echt klaar hoor, ik geniet van mijn grote semizelfstandige kinderen, en hoef niet terug naar de tropenjaren.
3 Een vierde had ik heeeel leuk gevonden, en waarschijnlijk daarna een vijfde, zesde, etc. Man vond drie de Max, vooral vanwege de kamers in huis. Ik vind het nu wel fijn dat de kinderen groter worden en we duidelijk in een andere fase komen met elkaar.
2 kinderen. Bij familie is bij meerdere gezinnen nummer 3 onderweg, een vriendin van mij heeft er 5. Ik vind 2 echt zat haha
4 kinderen en ik denk dat we compleet zijn zo, al is de deur niet helemaal gesloten voor de toekomst.
Wij hebben na heel wat jaren en mmm 1 kind mogen krijgen, hopelijk wordt een broertje of zusje ons ook nog gegund ❤️
4. 2 jongens, 2 meisjes. De jongste was niet gepland. Zit erg veel leeftijdsverschil tussen de kinderen. Ik heb er echt moeite mee, weer die tropenjaren. Hij slaapt met 3,5 nog steeds niet door, en wil alleen mij. Terwijl de andere 3 zo heerlijk zelfstandig zijn aan het worden. Maar we kunnen weinig leuks doen door de jongste z’n extreme peuter buien
Ik heb 3 kinderen. 2 jongens en een meisje.Mijn beste vriendin heeft er ook 3, andere vriendin ook 3, zus heeft er 1 en andere goede vriendin geen. En dan nog twee vriendinnen met 2 Overigens: mijn oudste heeft een groepje van 5 vriendjes (hij is 8) en die zijn allemaal gezinnen van 3. Ik dacht dat twee ook standaard was maar een ik ken vrij veel mensen met 3.
3! 2 meisjes en een jongen. Als het ons gegund is zou ik nog wel graag een 4e willen over 1,5/2 jaar als de andere wat ouder en nog zelfstandiger zijn.
Dat herken ik wel... hoewel er 4,5 jaar tussen beide zit. Ik merk dat ik t sneu vind voor de oudste dat ik moet zeggen 'kan niet vanwege je broertje'. En dat er nu nóg 1 aankomt en hij is al 7. En moet hij weer rekening houden met t schema van zn broertje... Onze 2e kan ook zo'n echte drama peuter zijn. Handen vol aan hem. Dus ff leuk uit eten is gewoon geen optie. Terwijl ik het zo heerlijk vond om met de oudste, toen hij nog alleen was, stuk te fietsen, ergens te spelen en dan gezellig lunchen ergens.
Ja dat heb ik dus ook. Mijn oudste is 15, dus die combinatie is gewoon lastiger dan ik van te voren gedacht had
Je kan dat natuurlijk nog altijd met hem alleen doen, als uw partner thuis is. Onze kinderen worden 14, 13 en 6. Ze hebben elk hun eigen wensen en voorkeuren. Dat helen gezins gedoe heb ik wat los gelaten en het werkt veel beter. De gezinsuitstapjes zijn vakantie, bowlen, ijsschaatsen en wat gaan eten. Maar verder splitsen we op en dat is heel fijn. Zowel voor hen, als voor ons.
Ja dat weet ik maar doordeweeks kan dat niet en ik mis dat. Als hij een margedag heeft of op vrijdag, zijn korte schooldag en als hij sport moet zijn broertje mee en dan is gezellig toekijken er niet bij: vooral hard werken omdat zn broertje dan erg moe is en niet perse gezellig. En dat vind ik voor hem echt wel jammer en voor mijzelf.