Ons zoontje is over een weekje 15 maanden. Afgelopen zaterdag ziek geweest (waarschijnlijk van de BMR vaccinatie die hij 8 dagen ervoor heeft gehad). Echter wil hij sinds zaterdag overdag ineens niet meer slapen. Ik dacht eerst nog dat het kwam omdat hij ziek was, maar zondag alweer helemaal opgeknapt en wederom niet willen slapen. Toen maar met de auto gaan rijden en duurde zeker 20 minuten voor hij slaap, maar toch even een uurtje geslapen. Gisteren wilde hij weer niet slapen. Om 10 uur geprobeerd, na de lunch en halverwegde de middag. Zeker niet slapen. En zie net in de app van de opvang dat hij vandaag ook niet wilde slapen. Hij zat eigenlijk net tussen 1-2 slaapjes, soms nog 2 maar al wat vaker nog maar 1 en dan sliep hij zeker 2,5 uur wat prima was en dan 's-avonds om 19:30 naar bed. Maar nu wil meneer helemaal niet meer slapen. Voorheen was het neerleggen en tegen de tijd dat ik beneden was sliep hij al. Zelfde 's-avonds. Nog wat borstvoeding drinken en dan naar bed en direct slapen. Nu leg ik hem neer, dus zelfde ritueel als anders, maar gaat hij direct staan en zet het op een schreeuwen... niet huilen, maar gewoon schreeuwen (whaaaaaaaaaaa aaaa aaaa) en aan zijn bed knabbelen. Na een halfuur haal ik hem dan toch maar uit bed, want tja die gaat echt niet slapen. In de avond ben ik zeker een uur met hem bezig voor hij slaapt. Voor alsnog slaapt hij wel door (gelukkig). Ook met eten merken we verandering. De ene dag eet hij als een beer, de andere dag na 3 happen de lepel wegduwen of zijn eten op de grond gooien, dan nog maar een mandarijntje eten en klaar. Middageten precies zo. Voorheen was achterlaten op de opvang geen probleem. Nu is het drama. Als we zijn jasje al uittrekken gaat hij al huilen. Als we de klas binnen komen ga ik eerst even rustig met hem zitten. Hij klamt zich helemaal aan mij vast. Dan geef ik hem over aan zijn mentor (waar hij overigens gek op is) en vanaf dan is het tranen met tuiten en met zijn handjes naar mij reiken (mama kan op dat moment zelf ook wel huilen). Gelukkig horen we wel dat hij echt na een minuutje al weer lekker aan het spelen is. Zijn dit hekenbare zaken voor de 15 maanden sprong? Dan weet ik dat we hier waarschijnlijk weer een week of 6 mee te maken gaan krijgen.....
Ik geef je de hand. Wij zitten ook midden in de 15 maanden sprong en hij doet het tegenovergestelde.. Gaat smiddags en savonds super zoet slapen, maar als hij eenmaal wakkeernis snachts.. Hij sliep al niet goed, maar nu gaat hij gewoon niet meer naar bed. Vreselijk... Tellen we samen de weken af? We zien overigens wel echt ontwikkeling, hij loopt inmiddels een paar stapjes en communiceert echt steeds meer.
Dochter is van eind december, zit volgens app ook nu in sprong. Echter had zij dit een aantal weken terug ook heel erg. Snachts veel wakker, huilen, je moest er constant heen. Na 2 weken ging ze lopen. Toen ze ging kruipen/rollen ed had ze dit ook. Ging dan veel in koppie om en was erg onrustig. Nu gaat t weer beter met doorslapen, maar heeft ze ineens ook dat als we haar naar bed brengen, ze hard begint te huilen. Niet zielig, maar frusterend huilen. Meestal gaan we om 10 min naar d'r toe, en na de 3e keer gaat ze slapen. Duurt dus half uur bij elkaar. Waarom, geen idee misschien dan toch wel de sprong. Ze is ook enorm aan uitproberen wat wel of niet mag, en weet wat ze bij papa wel kan doen, en bij mama niet. Opvoeden is begonnen..
Zeker, ondertussen is ze bijna 17 maanden maar we zitten hier dus al wat weken in. Van goed slapen naar drama, van goede eter naar kieskeurig en de eerste dreumes driftbuien. Gaat nu qua slapen (afkloppen) ietsje beter weer maar eten komt niet meer op het oude niveau. Maar klinkt niet als gek, wel als lastige periode (al zeg ik het zelf )
Ohh dat is ook zo'n ramp als ze dan 's nachts niet meer willen slapen.... Daar gaat je eigen nachtrust. Dat hadden wij heel erg met de 8 maanden slaapregressie. Ook 1-2x per nacht wakker maar ook niet meer willen slapen. Uiteindelijk ruim 10 weken last van gehad. Dat is wel weer leuk he, dat je je kindje echt mentaal ziet groeien en ontwikkelen. Hier ook een enorme kletser en steeds meer nieuwe woordjes, maar ook geluiden. Staan doet hij al vanaf 8 maanden oud en lopen (nou ja bijna rennen) achter zijn loopkar doet hij al maanden... los lopen nog niet (wel aan handje), dus ben benieuwd of hij dit binnenkort dan zal gaan doen. Ik zit naast je op het aftelbankje
Dat huilen is ook zo herkenbaar, tranen met tuiten. En dat uitproberen hebben we hier ook.. en dan huilen als hij NEE te horen krijgt.... Maar inderdaad vaak na zo''n sprong kunnen ze weer veel nieuwe dingen. Ik gok hier op lopen. Los lopen wel te verstaan, want hij loopt al maanden, langs banken, tafels, benen, achter de loopkar, maar nog niet los.
Hele lastige periode. De voorgaande spongen hebben we weinig gemerkt. Af en toe wat daagjes misschien maar geen weken. Wel heel veel last gehad van de 8 maanden slaapregressie (zeker wel 10 weken) en van de 12 maanden sprong ook iets langer last gehad.
Ja hier ook , driftbuien, gillen, gillen, dat hij dan doet. Echt. Slapen gaat hier nu (even afkloppen) na een maandenlange regressie juist weer even wat beter. Maar de lieve baby is veranderd in een schattige terror dreumes.
Ik lees het al, D. vertoont heel normaal dreumes gedrag En dat gillen inderdaad… Ik hoop dat die van jou wat beter blijft slapen nu dan! Je rolt voor je gevoel echt van de ene sprong in de andere slaapregressie en weer terug…
Ja echt hoor. Maar eigenlijk zijn die eerste 2 jaar echt van sprongen en regressies aan elkaar geknoopt. En vervolgens 2 jaar peuterpubertijd . Ergens ook wel logisch natuurlijk, ze maken zulke gigantische ontwikkelingen door. Daar zou je zelf ook wel prikkelbaar van worden denk ik. Maar heftig is het met tijden echt zeker wel! Ze hebben geluk dat ze zo mega schattig zijn
Ik heb het in de gaten inderdaad en het het van de week met een vriendin er ook over. Haar zoontje is 7 maanden en uiteraard valt ook zij van het ene in het andere. Loopt het weer 3 weken lekker en hop... het volgende. Maar uiteraard heel logisch, van een lief en hulpeloos klein babytje, is het nu al 15 maanden later een mini terror, die alle aandacht krijgt (van iedereen overigens), de lachers altijd op zijn hand heeft, weet hoe hij mensen met zijn lieve lachje moet imponeren....oh ja en die het hele huishouden heeft overgenomen... hahaha Maar 1000% liefde voor dat jochie en ook in de moeilijke tijden blijft hij mijn lieve moppie <3 Hoe is het veder met jou en je kleine meisje in je buik? Het begint al op te schieten he?
ja het blijft wat heerlijks he, die kinderen (L) ja nog een week of 10! Kan langzaam gaan aftellen. Alles gaat goed! Het blijft onwerkelijk dat de 2de tp al raak was.. ik denk dat ik het pas echt geloof als ze in mijn armen ligt.