Als je van te voren op de pil staat zie je de dagen toch echt korten... Net de laatste strip gestart. Moet hem op 1 na nog uitnemen en dan is m'n traject al op gang... Gisteren ook nog bij de DJ geweest voor ons trouwfeest en met gevolg de ganse nacht liggen piekeren en gedroomd dat ik op de dag zelf een echte bridzilla was Zelfs zonder al te veel hormonen slaat mijn hoofd al op hol I wish myself good luck
Waarom moet je eigenlijk aan de pil voor IVF? Ik ben zondag begonnen met Gonal-f voor onze eerste ivf poging.. erg spannend allemaal. Maar hoefde niet aan de pil eerst? wat leuk dat je met je bruiloft bezig bent trouwens! Ik ook Al duurt het van ons nog wel even, maar omdat we in het buitenland gaan trouwen hebben we de locatie en datum alvast vast gelegd. Wanneer gaan jullie trouwen? wel hele fijne afleiding!!
@Missdeph wat balen weer zeg Lassen jullie nu even een pauze in? Idd goed nadenken waar je de laatste poging gaat doen. Gun jezelf de tijd ❤️ @Fruity90 hoe gaat het met jou? Al enig idee welke keuze jullie gaan maken of nu eerst even rust en los van het traject ? Ik had het je zo gegund❤️ @Romytje hoe gaat het bij jou? Heb je al een afspraak voor een eerste echo en is het een beetje geland ?
@cvdv87 Gaat eigenlijk best okay. De echte eerste klap lijkt minder te worden, in het begin kon ik om alles janken: bv tickets geboekt om samen met mijn moeder naar een musical te gaan en dan meteen huilen want, waarschijnlijk krijg ik nooit een kind om dat ook mee te doen. Ik merk nog wel dat ik veel sneller boos ben om dingen dus helemaal emotioneel stabiel wil ik mezelf ook niet noemen Langzaamaan ook de omgeving aan het inlichten. Beetje aan het oriënteren op een zomervakantie. Ik heb voor mezelf het startpakket van een wandeltocht gekocht die ik dit jaar dan toch eindelijk wil gaan maken (Walk of Wisdom in Nederland). Sporten had ik compleet laten versloffen tijdens de laatste ronde en nu ook weer aan het oppakken, alhoewel ik met het weer van nu mijn geplande hardlooprondje maar ff laat zitten . En verder weten we het nog niet. We wachten sowieso het consult af van 27 maart en wat daar eventueel nog uitkomt. Veel geld neerleggen om bij mij nog een punctie e.d. te doen zien we in ieder geval niet zitten. Als ik nou al een paar miskramen had gehad van al die pogingen of 10 embryo's zou hebben was het een ander verhaal. Maar ik heb in al die tijd maar 1x een positieve test gehad en verder ook weinig resultaat. Ik besef me echt dat het een luxeprobleem is maar we hebben het geld wel om het in ieder geval nog 1x te bekostigen. Het maakte de keuze alleen niet makkelijker, want wanneer is het dan genoeg geweest?
Goed om te horen dat het redelijk oké gaat. Voor zover het oké kan gaan! Ik kan me er helemaal in vinden om niet nog 1000en euro’s er tegenaan te gooien, als je weet dat de opbrengst niet gigantisch gaat zijn. Maar ik snap het ook als je het wel gaat doen. Gelukkig staat er nog wel een evaluatie gepland. Wie weet andere ideeen, nieuwe inzichten.. Dikke knuffel iig! (en dat hardlopen zou ik ook laten schieten met dit weer ..)
@Fruity90 goed dat het redelijk gaat en dat jullie weer dingen aan het plannen zijn. Ik hoop dat 27 maart helpt in het maken van een keuze. En ik snap volledig dat je nu niet gaat hardlopen wat een weer
Ik heb wel in het verleden binnen deze groep dames meegemaakt die zwanger zijn geworden tijdens Corona periode. Heeft volgensmij geen invloed erop.
@Fruity90 ontzettend balen dat jullie door alle pogingen heen zijn. Een lastige overweging om zoveel eigen geld in te leggen. Een moeilijke beslissing. Ik snap dat je ook toe bent aan duidelijkheid als jullie al 5 jaar hier non stop mee bezig zijn.. veel sterkte met jullie beslissing ❤️ @Missdeph wat naar dat je menstruatie is aangebroken.. het is echt zo’n mindfuck.. hopelijk komt er gauw een maand wanneer jij aan de beurt bent. Sterkte ❤️ @Delacour ik kan me voorstellen dat je onzeker wordt van die testen van clearblue. Hopelijk staat er snel die 3+ en kun je er een beetje van gaan genieten! Misschien had je wel een late innesteling of een trage hcg opbouw. Het kan allemaal.
Lijst van vandaag: 10-03-2023 Romytje - 36 jaar - 1ste kindje - ICSI - Brussel Roooz90- 32 jaar-1e kindje - Ixci 3 Cuypers Cuypers Maris1986 - 35 jaar - 3e kindje (2e samen) -IUI (na 2 mislukte ICSI) - Nij Barrahus Delacour - 31 jaar - 1e kindje na ☆- ICSI - Nij Barrahûs Sass25 - 31 jaar - 2e kindje - ICSI Jazz83 - 39 jaar - 1e kindje - ICSI - Catharina Ziekenhuis / ETZ Evi85 -37 jaar -2e kindje- Icsi Cvdv87- 34 jaar - 2e kindje - ICSI LUMC Fruity90 - 32 jaar - 1e kind - IVF - MCK/TFP Leiderdorp 123Isa123 - 27 jaar - 1e kindje, IVF - isala Sooff30- 31 jaar - 2e kindje - ICSI cryo Mamavanlisi - 31jaar - 2e kindje ivf Soof1992 - 31 jaar - 1e kindje IVF + PGT (UMCG) ZoeteAardbei - 31 jaar - 1e kindje IVF - MMC Bonusmama3.0 31jaar 1e kindje samen IVF-ICSI Samenwerking AZ Turnhout met UZA Knut10- 1e kindje - IVF Melissert - 1e kindje - 3e IVF ICSI (pauze) Noot91 - 31 jaar - 1e kindje - ICSI Azric82 - 40 jaar - 1e kindje - 2e IVF ICSI (Isala) neelatje - 40 jaar - 2e kindje - 3e ICSI (Cuypers) Missdeph - 35 jaar - 4e kindje - 2e ivf (isala) Ava101 - 38 jaar - 1e kindje - IVF - (Cuypers) ♥️Afspraken♥️ Maart 15-03 Sass25 - 1e echo hoeveel eitjes? 17-03: Delacour: eerste echo (7 weken) 21-03: ophalen medicatie ICSI-TESE 3 Bonusmama3.0 21-03 Sass25 - punctie ? 25-03: 1e spuit Gonapeptyl Bonusmama3.0 27-03: Fruity90 evaluatie Ergens eind maart, begin april: Soof1992 - voorlopig laatste TP April 07-04: 1e echo en bloedname ICSI-TESE 3 + start 137,5 eenheden Gonal-F Bonusmama3.0 TESTDATUM ♡♡ ZWANGER ♡♡ Jazz83 (dochter geboren op 16-1-2023) Knut10 (bevallen,14-2-2023) Muldes (20-3-2023) ZoeteAardbei (06-05-2023) Noot91 (30-05-2023) 123isa123 (27-06-2023) Mammavan2 (26-07-2023) Evi85 (10-09-2023) Cvdv87 (12-09-2023) Delacour (04-11-2023)[/QUOTE]
Vanavond alweer derde spuit Gonal f spuiten. Ik heb veel stemmingswisselingen. Hierdoor ook veel ruzie met partner momenteel. Het gaat je niet in de koude kleren zitten. Heb zo het gevoel alsof ik alleen in dit traject sta… ik ga alleen naar de echo’s, en ik spuit mezelf. Dus ja hij hoeft alleen maar z’n kwakkie in te leveren op de dag zelf en thats it… Vind dat toch wel erg eenzaam en moeilijk. Mis die respect voor wat ik allemaal doe en de interesse en empathie voor de situatie en alles wat erbij komt kijken. We zijn nu alweer 1 jaar en 3 maanden bezig… de tijd gaat snel… ervaren jullie dit ook wel eens zo? Of hebben jullie allemaal een betrokken en empathische partner, dat je het gevoel hebt samen te staan?
Mijn vrouw kwam er meestal even bij zitten als ik de spuit ging zetten. Echo's deed ik ook vaak alleen, was ook niet te doen met haar werk, maar dan daarna zodra het kon even bellen over de uitslag. Het voelde nog steeds wel eenzaam, maar ik weet ook niet echt wat ze nog meer had kunnen doen. Maar daarbij was het bij de laatste ronde met de ovaleap en deca hier af en toe een mijnenveld in huis met ontploffingen van beide kanten.
Ik heb dit in het begin ook een beetje gehad (hij ging wel altijd mee met echo’s ook als hij buiten moest wachten). Gelukkig niet veel stemming wisselingen maar wel chagrijnig ook door btje eenzaam en “ doe het alleen“ gevoel. Ook bij bijvoorbeeld initiatief nemen om zelf te proberen in vruchtbare periode enzo altijd idee dat ik overal zelf aan moest denken, waardoor ik weer invulde dat hij t niet belangrijk genoeg vond. Uiteindelijk in een aantal keer uitgesproken en nu 180graden gedraaid. Hij heeft heel veel opgezocht over traject, we maken af en toe tijd om het er echt even over te hebben zodat je weet wat er in elkaar omgaat, hij haalde de medicatie uit de koelkast en zet de wekkertjes enzo ook al wilde ik alles zelf prikken. Laatste keer was hij er niet zat er een briefje in de koelkast met “you got this” dat zijn wel kleine dingen die het maken dat je t gevoel krijgt t echt samen te doen. Zou t helpen t uit te spreken dat je weet dat de wens gezamenlijk is maar je je btje alleen voelt en tips te geven ? Soms hebben ze concrete voorbeelden nodig
Wat rot dat het zo alleen voelt.. kan je er niet met hem over praten? als je samen een kind wilt, dan zit jullie relatie verder wel goed denk ik! Dus dan zou hij het vast naar vinden om te horen hoe dit voor jou is. Ik voel me zelf soms ook wel eens alleen.. idd omdat ik al die hormonen moet nemen, die stomme echo’s moet ondergaan.. en het ligt ook nog eens aan mij dat het zwanger worden niet vanzelf gaat.. Maar als ik dit bespreek met m’n vriend is hij er heel begripvol over. Hij probeert eigenlijk te doen wat hij kan, vooral mij ontlasten in andere dingen. Maar die stomme spuiten enzo kan hij niet overnemen. Ik vind soms al fijn als hij me helpt herinneren aan de medicatie. Dat doet hij nu ook gelukkig. Misschien helpt het als je bedenkt hoe jouw vriend jou kan helpen zodat je hem iets concreets geeft om te helpen?
Omdat ze dan eender wanneer kunnen starten wanneer er plaats is. Zit de 25e maart nog met 'm vrijgezellen, en als we ineens waren opgestart had ik die mss wel moeten cancellen o.w.v. een pick-up of tp... Nu is het eigenlijk om mijn natuurlijke cyclus te onderdrukken en geen eitjes te laten rijpen... Wij trouwen 27 mei, dus dat begint echt te korten. En ja is wel een goede afleiding, maar nu pieker ik met momenten nog meer. Voel me een zombie vandaag... Wanneer trouwen jullie?
Ik begrijp je gevoel helemaal! Mijn partner is wel best betrokken want die zet de spuitjes bij mij... Maar op andere momenten kan ik me ook echt leeg, niet begrepen, boos en emotioneel super onstabiel voelen. Op zo'n momenten kan ik ook niet altijd op hem rekenen, dan heeft hij eerder zoiets van doe toch eens kalm en alles komt wel goed. Maar ik bekijk het op een hele andere manier denk ik... Probeer me voor veel gevoelens af te sluiten, maar dat lukt me nog steeds niet geweldig goed. Het is een super moeilijk traject, en ik ben vaak ook heel opgelucht dat ik het hier even van me af kan schrijven, even uitrazen of net blijdschap en euforie delen. Dus ik denk dat ik voor elk van ons mag spreken om te zeggen dat wij er voor je zijn en je echt wel begrijpen. Dikke knuffel!!
Wat vervelend dat je je daar eenzaam in voelt. Dikke knuffel voor jou. Mijn partner was/is erg betrokken geweest in het hele traject; hadden we van tevoren ook heel duidelijk afgesproken omdat we al wisten dat mijn gezondheid best flink zou lijden onder een ivf traject en eventuele zwangerschap. Hij was er dus bij alle afspraken en bloedafnames (ik kon zelf vaak niet rijden) op 1 na omdat hij in Canada zat. Maar dat was echt omdat we het mega duidelijk van tevoren hadden afgesproken, misschien dat het anders ook anders was gelopen? Plus ik denk dat de wens bij hem nog veel groter was dan bij mij eigenlijk. Momenteel ontregel ik qua medicatie compleet omdat ik heel veel psychische stress ervaar en doet hij gelukkig ook het overgrote deel van de zorg voor de baby, dus voel me nog steeds erg gesteund gelukkig. overigrns begrijpt hij mij lang niet altijd hoor, als ik dikke stress had tijdens de fertiliteit behandelingen en verdrietig was. Maar dan zei hij meestal: lief ik begrijp het eigenlijk niet waarom je zo doet/voelt, maar wat heb je nodig? Dat was meestal al genoeg om me minder alleen te voelen. Misschien kun je het uitspreken naar je man, of toch soort van instructie geven wat je in die situaties nodig hebt? Dan kan hij dat misschien beter geven aan je?
Ow ik wist helemaal niet dat dat kon. Maar in jouw situatie nu wel handig. Er komt veel bij kijken, zo’n bruiloft. Ik heb nu nog niet zoveel te regelen voor de bruiloft, maar we krijgen wel volgende week de sleutel van ons nieuwbouwhuis, terwijl we dan ook ongeveer de punctie hebben (als alles goed gaat). Ook veel stress ed. De psycholoog waar ik bij loop gaf me als advies om niet te proberen géén stress te hebben, want daar kan je nog meer stress van krijgen (ik moet nu ontspannen!). Maar juist proberen het toe te laten en op de momenten dat het kan rust pakken. misschien heb je daar wat aan 27 mei is al over 2 maanden, spannend hoor! Wij trouwen 25 mei, maar dan volgend jaar pas
@Knut10 , @Bonusmamadriepuntnul, @Ava101, @Roooz90, @Fruity90. Dankjulliewel voor het antwoord en de tips die jullie hebben gegeven. Ik ga jullie berichtje met m’n vriend doornemen. Wellicht brengt het hem op ideeen. Ik heb gister wel een gratitude boekje gekocht voor ons beide. Waarin ik elke dag wil opschrijven waar ik dankbaar voor ben. En ik heb post its gekocht waarop we elke dag een lief berichtje of compliment op schrijven. Ik hoop dat dit misschien ook een beetje werkt om minder ruzie te hebben en elkaar iets meer begrip te tonen en liefde. Even wat anders; heb nu 4 keer 225 eh Gonal f gespoten. En sinds vannacht hele gevoelige eierstokken, buikpijn en diarree. Kan dat erbij horen of moet ik nu al denken richting overstimulatie? Of is dit normaal en een bijwerking van Gonal F… hoop dat er daar binnen wat aan het groeien is… maar ook niet dat ik er ziek van ga worden. Ik spuit wel de dubbele dosering namelijk. Eerst 150 eh menopur, 1 eicel, en nu 225 Gonal.
@Sass25 Ik ging ook van 150 naar 225 en toen nog naar 300 en had ook veel sneller last dan de eerste keer. Waren evengoed nog klein bij de echo’s ook al had ik last en nooit overstimulate gehad was teken dat t werkte en dat de boel aan t groeien was. Zelfs meer last van de kant waar veel minder zat dus is niet altijd teken van veel of grote follikels. Volgens mij zolang je niet vreselijk aankomt etc is t geen probleem. Lichaam moet ook vaak even wennen aan alle troep die er weer ingaat. Zou bij twijfel wel bellen al is t maar voor geruststelling.