Ja ik was 6 toen er twee achter elkaar overleden. Bij de eerste was iemand in mn familie zo stom om te vertellen dat hij in eeuwige slaap was gegaan. Zekerheidshalve ging ik niet meer slapen, stel je voor. Mn ouders waren dat familielid erg dankbaar... G weet wat t is inmiddels na de ervaring met dr opa, dus kon nu gewoon vertellen dat dr hart er mee gestopt was.
Gecondoleerd❤️ Sterkte de komende tijd. Mee naar de uitvaart kan met G sowieso. Is denk ik een goede manier voor haar om het af te sluiten. En wat R betreft, dat weet je zelf het beste. Jong genoeg om er niks van de beseffen, maar kan wel voor een stukje ontspanning geven. Dat klinkt heel gek, maar een jong kind bij zulke momenten is vaak toch wel een stukje troost.
Gecondoleerd. Die laatste momentjes zijn zo belangrijk Misschien kan ze de tekening (of een nieuwe tekening) op of in de kist leggen?
Ik wilde even delen dat ik in de trein zit naar kantoor. En dat ik NU AL overprikkeld ben Dit wordt een lange dag
Ja met R is dat prima te doen, die kijkt om zich heen en duikt in mij als hij t even wat spannend vindt worden. Voor G is t moeilijker (vooral t stilzitten) maar dat zal ze dan maar moeten leren en ik denk dat gezien de situatie dat ze dat ook wel kan (met moeite).
Dat is snel gegaan. Gecondoleerd en sterkte! Mijn kinderen hadden op die leeftijd helaas ook al de nodige ervaring met de dood om zich heen. En zo'n begrafenis dienst duurt inderdaad best lang om stil te zitten. Geen idee of het bij je oma een optie is, maar wellicht kan G aan het begin een kaarsje aansteken bij de kist en later in de dienst een zelf gemaakte tekening op de kist leggen? Dat breekt het lange stilzitten weer een beetje.
@Vero0504 gecondoleerd en veel sterkte voor jullie! Hier is de oudste laatst meegeweest naar de begrafenis van mijn vriendin. Was ook best een lange zit maar ze vond het wel heel interessant. Ik denk dat het voor de verwerking ook goed is. De andere twee twijfelde ik toen over om mee te nemen en zijn uiteindelijk bij oma gebleven. Achteraf wel beter want het duurde lang (2 uur), was erg koud en zo vol dat er ook geen plekje was om even te spelen. En zij kenden ook niemand van de andere aanwezigen, dan is 't ook weer anders. Toen de oudste 1 jaar was ging ze wel mee naar de begrafenis van mijn oma, want de hele familie was daar. Dus zat mensen om even mee te knuffelen of spelen.
En dan wiebelt G een keertje, nou dat is ook niet erg hoor. Het is en blijft een kind. En het mag, ook op zo'n moment een kind zijn. Wij gaan elke zondag naar de kerk, dus mijn kinderen zijn wel wat gewend, maar ook zij moesten het leren. En af en toe zucht jongste zoon (7) nog wel eens dat het lang duurt. Of zegt aan het eind van de dienst half hardop "eindelijk!" Dat mag, dat zorgt hier en daar voor een grijns. Sterkte!
Dat kan ik me heel goed voorstellen! Misschien voor je zelf kijken voor een koptelefoon met actieve noise canceling.
Ik maak me er ook weinig druk om, het is en blijft en kind. Enige lastige is dat ze een dubbele oorontsteking heeft nu dus of ik dr op tijd opgelapt heb....geen idee. Net huisartsenpost gebeld, maar hoeft geen AB dit keer kennelijk (geen koorts). Gelukkig kan ze wel lezen nu, want ze hoort geen bal.