@Doortje25, wat leuk, nu een jongetje!❤️ Heerlijk vooruitzicht. Ik kan me goed voorstellen dat het extra confronterend is richting de uitgerekende datum van je miskraam.. Had je moeder kwaaltjes die erop wezen dat de vruchtwaterpunctie niet helemaal goed was gegaan? hoe is het met je zusje verder gegaan? Wat rot dat haar zorgen niet serieus werden genomen terwijl er dus wel wat aan de hand was.. Ik had met mijn eerste kindje ook de placenta voor en die voelde ik überhaupt niet vóór ik 23 of 24 weken zwanger was.. kwam later allemaal goed fijn dat je het hartje goed kon horen!
@Mamanene Ja, mijn zusje was eerst heel druk in de buik, maar werd steeds rustiger. Ik kan me nog goed herinneren dat mijn moeder zelfs vanaf onze vakantie een keer naar huis terug is gereden om bij de vk naar het hartje te luisteren. Achteraf bleek dat mijn moeder al vanaf het begin vruchtwater lekte, maar dat deed de vk af als afscheiding en urineverlies. Mijn moeder was, ondanks drie eerdere zwangerschappen, niet mondig genoeg er tegenin te gaan. Mijn zusje heeft zo klem gezeten dat haar bovenbenen tot aan haar oksels vastzaten. Ze leek net een kikkertje. Uiteindelijk is dat allemaal vanzelf weer goed gekomen, behalve haar enkels, die zijn zwak. Haar organen werkten niet, ze vernietigde haar bloed en kreeg een hersenbloeding. De artsen stonden erbij en keken ernaar, ze hadden geen idee welke infectie ze had en uiteindelijk dachten ze aan een stofwisselingsziekte. Vanaf dag 1 hebben ze gezegd dat we moesten genieten zolang ze er was. Ze is nu 27. Mijn zusje heeft nog altijd een bloedziekte en 5 jaar geleden een levertransplantatie gehad na acuut leverfalen, doordat ze in de eerste weken na haar geboorte een levercirrose ontwikkeld heeft (wellicht door de vele ab die ze kreeg omdat ze niet wisten welke zou aanslaan, dat zullen we nooit weten). Haar lever bleef 21 jaar stabiel en toen stopte hij er ineens mee na een nierbekkenontsteking en wederom ab . Ze doet het goed en woont inmiddels op zichzelf, maar is wel volledig afgekeurd, mede door de hersenschade na de levertransplantatie. 1x in de zoveel jaar laat ze haar bloed door de klinisch geneticus op 'nieuw' ontdekte ziektes scannen, maar er is nog nooit een genetische oorzaak gevonden. De artsen hebben het nooit met zekerheid durven zeggen, maar waarschijnlijk had ze zonder vruchtwaterpunctie gewoon kerngezond geweest. Dus nee, hoewel ik weet dat dit echt uitzonderlijk is, raad ik het niemand aan tenzij het ècht nodig is.
Bedankt voor jullie ervaring @Doortje25. Moet enorm zwaar zijn geweest (en wss toch nog steeds). Ons overleden dochtertje had een zeldzame genetische afwijking (komt 1 keer op een miljoen voor ) waar wij gelukkig geen drager van zijn. Omdat er steeds een kans inzit dat de afwijking in de geslachtscellen zit (en dus kans 1/100 op herhaling) stellen ze de punctie voor. Ik krijg echter bij de ‘grote prof’ vanaf nu mijn echo screenings op 20, 26 en 30w. Ik mag er maar vanuit gaan dat ze op 20w nu niets over het hoofd gaan zien (wat dus bij haar wél het geval was - haar kleine hersenen liepen 5w achter en geen haan die ernaar gekraaid heeft). Ik ben enorm bang voor het opwekken van een mk of infectie na de punctie, dus we denken om het zo te laten en kijken wat de 20w echo geeft en bij twijfels dan kunnen we het alsnog doen.
Het gaat nu goed met haar, ze is het liefste zusje dat je je kunt wensen. Altijd op zoek naar spulletjes voor de meiden en nu dit kleine mannetje. Ze heeft na haar transplantatie haar rijbewijs gehaald en rijdt me overal naartoe als ik het vraag (omdat ik vanwege een chronische ziekte geen rijbewijs heb). We zullen altijd zorgen om haar gezondheid hebben, maar ze probeert haar leven zo normaal mogelijk te leiden. Ik denk dat wat jullie nu hebben bedacht, de meest 'veilige' optie is. Zou ik persoonlijk ook doen. Vooral doen waar jullie hart naar uitgaat en wat voor jullie het beste voelt. Hoe vind je het nu dat het een jongen is? Inmiddels een beetje aan het idee gewend?
Jee, wat heftig zeg Heel fijn dat het nu goed met haar gaat, maar wat heeft zij en hebben jullie hieronder moeten lijden.. Ik heb zelf tijdens deze zwangerschap een vruchtwaterpunctie laten doen, nav een gevonden afwijking na de 13 weken echo. Je weet van de kans op een miskraam, dat zorgt al voor veel spanning en twijfel. Dat er ook nog andere gevolgen kunnen zijn, daar wist ik eigenlijk weinig van.. Gelukkig lijkt bij ons alles goed te zijn gegaan en is er bij ons kindje ook niks gevonden. Daar houd ik me maar aan vast. We kregen met 20 weken en straks met 30 weken een extra uitgebreide medische echo waardoor hopelijk goed gezien kan worden hoe het gaat en of er ingegrepen moet worden (gaan we opzich niet vanuit).
Wat fijn dat ze je goed in de gaten houden. Dit was in de tijd dat mijn moeder zwanger was van mijn zusje niet. Had ze met 30 weken nog een echo gehad, dan had er wellicht eerder ingegrepen kunnen worden. De artsen gaven aan dat mijn zusje met 28 weken gestopt was met groeien, dat hadden ze dan dus sowieso ontdekt. Het blijft grove nalatigheid van de verloskundige. Na nog wat ernstige fouten is ze er ook mee gestopt, vertelde mijn moeder later. Zelf heeft ze nooit een klacht ingediend, daar had ze in die tijd niet de energie voor. Mijn zusje heeft 4 maanden in het zh gelegen, mijn moeder was allang blij dat ze uiteindelijk mee naar huis mocht.
Poeh, wat een heftige eerste periode, ik kan me goed voorstellen dat al je energie dan naar je kind en omgeving gaat. Triest dat er toen zo weinig controle was, die verloskundige haar gang ging en ze daardoor niet eerder hebben ingegrepen Inderdaad een geruststelling voor mij dat ze het tegenwoordig allemaal beter in de gaten (kunnen) houden..
Gelukkig gaat het nu goed met haar. We hadden het er enkele dagen geleden nog over met vrienden over dat je eigenlijk echt ‘geluk’ moet hebben op welk team/zorgverlener je valt in precaire situaties.. Zoiets zou eigenlijk echt niet mogen. Verder is het idee van een broertje wel al geland, zo blijft ons kleine zusje altijd haar eigen plekje hebben in ons gezin (niet dat we haar ooit willen vervangen, maar een ander zusje zal altijd wel een beetje vergeleken worden met haar - ofzoiets. Ik kan het moeilijk uitleggen). Hoezeer het ook pijn doet dat we - waarschijnlijk - nooit meer onze meisjesspullen gaan hergebruiken, kijk ik er ook naar uit naar onze jongen, het is de eerste in de familie en zal zo verwend worden als hij zijn intrede mag maken! Verder heb ik het echt moeilijk met uitspraken van de omgeving in de zin van: “Volgend jaar deze tijd lopen we hier rond met de buggy”. Neen. Dat kan en wil ik mij écht nog niet voorstellen en leef gewoon dag per dag. Ik ben nu zwanger maar wil geen hele toekomst meer uitstippelen om die droom nadien weer te moeten opbergen in het donkerste hol, dat heeft (en doet het nog steeds) zoveel pijn gedaan (niet alleen aan mezelf, maar bvb ook aan onze oudste dochter - zij heeft het ook vaak nog moeilijk ermee). Ik hoop dat dit nare gevoel ooit zal beteren.. Maar verder probeer ik echt te genieten van mijn groeiende buik en van de mogelijke plopjes die ik denk te voelen .
dinsdag om 17 uur geprikt voor de NIPT, las om 23.45 de uitslag (was om 19.43 uur verstuurd, maar was uit eten en vergeten eerder te kijken). Uitslag is negatief en geen nevenbevindingen.
Ik ben weer met spoed geopereerd aan een gedraaide eierstok (tweede keer in minder dan drie weken tijd). Lig er mentaal even helemaal af
Ohnee! wat ontzettend rot voor je. Kreeg je ineens weer heel veel last? Hoe is het gegaan? En met de zwangerschap alles oké? Logisch dat je je zo voelt, wat een pech heb je weer zeg. Heel veel sterkte! Hopelijk herstel je nu snel.
Gister acute pijn en uitstraling naar been. Toch nog een rondje Efteling gedaan met man en kleine man, maar moest door de pijn heen bijten. Om 22 uur gebeld, direct opgenomen, want diagnose was zo gesteld en om 00.00 uur naar OK. Krijg voor ontslag gelukkig een check van de baby. Even afwachten dus….
Jee zeg, wat ellendig Moet je nog lang blijven? Hoe is de pijn nu? Ik duim dat met de baby alles gewoon goed gaat!!
Ben al ontslagen en ga straks naar hotel papa en mama. Mijn man loopt vandaag de marathon van Rotterdam, waar hij maanden voor getraind heeft. Onze kleine man was al bij mijn ouders sinds gisteravond, dus wij worden vanavond opgehaald door mijn man. Mijn buik is helemaal beurs van de operatie, maar de pijn van de eierstok is weg.
Wauw, een marathon is niet niks, knap! Fijn dat je ouders voor jou en je zoontje zorgen. Rustig aan de komende tijd❤️ Met de baby was alles goed na de check? Hopelijk voel je je snel weer oké!
@Kruimel14: jeetje, wat heftig weer! Hopelijk kan je wat bekomen en mag het nu wel eens gaan stoppen met de ellende. Neem je rust en veel beterschap gewenst!
2x op 3 weken tijd... Hoe dan toch?! Beterschap! En leg jezelf maar strikte rust op ofzo! Heftig zeg... sterkte!
Jeetje @Kruimel14 wat naar zeg! Hoe is het nu met je? Rustig aan en heel veel beterschap! @Lampje007 ik kan me voorstellen dat je niet verder durft te kijken dan de dag van morgen. Ik herken dat ook wel een beetje. Eerst zien dan geloven. Toch hoop ik dat je er beetje bij beetje steeds wat meer van kan genieten. Ik herken ook het verdriet van je dochter. Mijn jongste vroeg na de laatste echo wederom of dit kindje nu ècht niet meer weggaat. Ik kan niets beloven behalve haar gerust stellen dat het nu op dit moment goed gaat. Ergens voelt ze mijn angst denk ik... Ik zal blij zijn als hij over 5 maanden gezond en wel op mijn buik ligt.
Hier vrijdag op raadpleging geweest om oa de punctie te bespreken. De arts vond mijn argumenten zeker volkomen terecht en we gaan nu zien wat de 20w echo toont. Het was zo’n lieve en begripvolle arts (het is altijd een andere laatste jaars assistent dus nooit echt een vaste voorlopig) en wauw, ik voelde me echt begrepen en dat er geluisterd werd. Nadien stelde ze voor om nog even naar de baby te kijken (echo stond niet gepland dus ging ik er maar niet vanuit) en wauw, ik zat toen toch wel even weer op een wolk ❤️ Hoe gaat het met jullie verder?
Hee meiden, ik was dit onderwerp een tijdje kwijt en ik zie nu dat ik behoorlijk veel heb gemist Sorry!! Hoe gaat het met jullie?