Stoppen met werken, ziekmelden of toch nog volhouden?

In gesprek gaan met je werk, de arbo-deskundige. Daar hoef je niet eerst ziek voor te zijn, maar kan ook preventief. Aangeven waar je tegenaan loopt en kijken of je ( tijdelijk) aanpassingen kunt doen.

 

Als je al zo lang met zo veel tegenzin naar je werk zou ik stoppen.
het kan financieel dus dat is fijn.
Dan kan je rustig op zoek naar wat anders zodra je daar aan toe bent.

 

Stoppen. En niet meteen weer solliciteren. Eerst rust nemen. Je gezondheid is het echt niet waard. Als je je ziekmeldt heb je weer spanning van het gebeld worden, afspraken met de arts en dan zul je ook op een gegeven moment moeten reintegreren op dezelfde werkplek. Als je een burnout krijgt kun je daar zomaar een jaar of langer zoet mee zijn. Dus financieel mogelijk en wetende dwt je daar toch weg zou willen zou ik zeker gewoon ontslag nemen zsm.

 

Tussen de regels door lees ik dat je er klaar mee bent en dus weg wilt.
Zelf hen ik zo'n zelfde situatie meegemaakt en geen haar op mijn hoofstad die er aan dacht om mijzelf ziek te melden, je bent immers niet ziek.
Wel ben ik zo snel mogelijk gaan solliciteren, dat was de beste beslissing ooit. Dat gaf direct al veel opluchting en ook de stressklachten verdwenen direct.
Dat zou ik jou ook gunnen.
Dus geef daar zo snel mogelijk aan dat je wilt stoppen en gaan dan solliciteren.

 

Hoe dan ook een burnout voorkomen. Allicht door gesprek met de arboarts op korte termijn. Komt daar niets uit wat concreet dingen oplost of duurt het te lang eer zo'n gesprek plaats kan vinden kan dan stoppen.

Als je financieel de ruimte hebt en perspectieven op een baan prima zijn zou ik t risico voor een burnout niet nemen.

Zou wel een en ander op t werk bespreken als je hebt bepaald dat je wilt vertrekken. Niet alleen waarom maar zeker ook omtrent ontslag. Jij bespaard hun een ziekte periode dus allicht is er gunstigere "exit" regeling te bepalen mocht je WW nodig blijken te hebben. Dat krijg je niet voor elkaar als JIJ ontslag neemt.

 

Als de financiële mogelijkheid er is, zou ik (tijdelijk) stoppen met werken en je even focussen op jezelf en in alle rust solliciteren wanneer je daar aan toe bent.
Ik ben van mening dat wanneer je het niet naar je zin hebt op je werk en je dat mentaal begint te merken, het tijd is om daar weg te gaan. Ik vind het zelf geen reden voor een ziekmelding, want dan blijf je alsnog tegen hetzelfde probleem aanlopen; het bedrijf waar je werkt.
Misschien ook een tip om met de praktijkondersteuner een afspraak te maken?

 

Ik zou stoppen en vanuit daar bekijken wat je wel wilt gaan doen.

Ziekmelden zou ik niet doen want je bent niet ziek. Je voelt je niet op je plek op je werk en dat zul je ook na ziekmelden en reïntegratie niet doen.
Je weet wat het probleem is en kunt het dus ook zelf oplossen.

Dus mijn advies; ontslag indienen, thuis even bijkomen en vanuit daar een leuke nieuwe job zoeken.

 

Je werkt er nog maar net en het is duidelijk niet je ding. Dit in combinatie met stress in privé-sfeer. Ziekmelding zou ik niet passend vinden in deze situatie. Ik zou uitkijken naar een andere baan of (tijdelijk) stoppen met werken. Zeker als dat financieel past.

 

Als je niet ziek bent, niet ziek melden.
En zeker niet ziek uit dienst gaan, daar heeft je werkgever nog lang de financiële gevolgen van.

Als je denkt dat stoppen met werken gaat helpen dan is dat de enige goede oplossing.
Maak het bespreekbaar op je werk.
Je werk zal echt meedenkend zijn om de tijd tot einde contract/opzegtermijn te overbruggen

 

Dat eerste vraag ik me af. Ik ben ooit wel ziek uit dienst gegaan. Of nee officieel toch niet, maar dat was een ander verhaal.

Spoiler: Verhaal

Ik was zwanger (niet meteen al) en werkte er ook een half jaar. Ze lieten mij veel meer werken dan oorspronkelijk afgesproken en ook deden ze moeilijk over thuiswerken, terwijl dat gewoon was overlegd bij sollicitatie. Heb ik nooit een punt van gemaakt maar ik had het er ook niet naar mn zin. Toch wilde ik het wel een kans geven.

Letterlijk 3 weken voor einddatum contract vroegen ze of ik soms zwanger was. Ik was toen 10 weken en voelde me totaal overrompeld. Hoewel ik het nog helemaal niet wilde melden heb ik toch bevestigd. Een dag later hoorde ik dat mijn contract niet werd verlengd. Er waren meerdere zaken aaan de gang waarop ik had kunnen aantonen dat mijn zwangerschap de reden waardoor mijn contract niet werd verlengd. Op dat moment was ik er echt klaar mee en heb ik mij de resterende 3 weken ziek gemeld om te solliciteren. Dit lukte en ik vond weer iets anders. Ik heb me de laatste dag weer beter gemeld en ben op die dag naar kantoor gegaan. Om vervolgens weer lekker vroeg te vertrekken ze konden echt de boom in. Maar officieel ging ik dus niet ziek uit dienst. Ik vond het alleen echt niet kunnen om recht op de man af te vragen of ik zwanger was, me niet eens te feliciteren en de volgende ochtend aan te kondigen dat mijn laatste dag over 3 weken zou zijn. Zonder ooit eerder negatief te zijn geweest over mijn werk. Ik ben niet trots op mijn aanpak maar ik zou het precies weer zo doen.

Ts, als de financiën het toelaten zou ik idd stoppen en even rust nemen. Je gezondheid is belangrijker en als je eigenlijk al weet dat je weg wilt, dan ga je het echt niet opeens leuker vinden. Kies voor jezelf!
Als je financiën het niet zouden toelaten zou ik het gesprek aangaan en alsnog langzaam uit kijken naar iets anders.

 

https://vangelderen.nl/arbeidsrecht/ziekte/zieke-werknemer-en-ontslag/gevolgen-ziek-dienst/

Onderaan staat t..tis nogal een ingewikkeld verhaal en niet direct in euro's uit te drukken.
En ook afhankelijk van zoveel dingen.
Maar ziek uit dienst is echt ongewenst voor een werkgever.
En luister als je ziek bent, ben je ziek he..daar kun je niet over twisten.
Maar ongelukkig op je werk zijn, en veel prive op je bordje vraagt mi om andere oplossingen dan je ziek te melden.
(On)betaald verlof, tijdelijk minder verantwoordelijkheden, iets flexibelere werktijden etc

 

Nog als je reactie op je verhaal:
Het siert je om je de laatste dag beter te melden!
Wat zij deden is iets wat echt aan te vechten was.geweest en ik vind je ziekmelding dan bijna terecht

 

Ik zou stoppen en eerst tot rust komen. Als het financieel kan dan zit je in die zin in een enorme luxe positie en dan dus niet twijfelen.

 

Ja het is echt ingewikkeld ja. Ik kan me voorstellen dat het voor een werkgever ook lastig is.

ik had het idd kunnen aanvechten maar ik was er ondertussen zo klaar mee. Ik was net zwanger en wilde me focussen op het positieve. Maar omdat ik dus 3 weken later zonder werk zou zitten (net huis gekocht, net verbouwd en zwanger) heb ik feitelijk gewoon die tijd geclaimd om te solliciteren. Ik had gelukkig aansluitend iets anders maar de manier waarop was toch behoorlijk stressvol.

 

Ik heb dit zelf ook al eens gehad en heb toen zelf ontslag genomen. Ik twijfel of het per se de beste keuze was geweest maar Het levert wel een hoop vrijheid op om daarna te kijken wat je misschien beter kunt doen. Ik zou dan wel kijken of je misschien met een overeenkomst kan vertrekken zodat je toch nog financieel er net iets meer uithaalt.

 

Ik was er ook klaar mee (niet zwanger toen overigens) en vervolgens poeslief t verhaal aanhoren bij een gesprek en heel de tijd mn ontslagbrief gewoon bij me liggen in t zicht.

Werd niet gevraagd naar mijn mening. Dus heel uitvoerig verhaal verder en "we zien in de toekomst wel of je weer dat werk kan gaan doen, tijd zal t leren".

"Mja, ik blijf liever in control, dus ik ga zeker verder met dat werk alleen niet hier. Alsjeblieft mijn ontslagbrief, 30 november zal mijn laatste dag wezen contractueel. Overdracht en documentatie staat over 5 minuten gereed in je mailbox, ik heb nog 28 vrije dagen staan dus zou desgewenst over een half uurtje op non actief kunnen gaan."

De genoegdoening van wit wegtrekkende managers, gevolgd door de tsunami van stress en heen en weer rennende managers voor spoedoverleg in vergaderhokjes.

Op je dooie gemak over je koffie heen waarnemende...onbetaalbaar...

(Had een week ervoor gebeld naar een vacature en had al een getekend contract in 2 dagen tijd, was on the spot aangenomen met meer loon en exact mijn functie)