Tot nu toe werken ze nog niet vooruit gelukkig. Een klas overslaan is wel genoeg. Werkstuk hebben ze apart tijd voor. Als ze klaar zijn met de weektaak mogen ze een spelletje spelen op de chromebook
Ik weet ook iets wat ze doen als hij straks eerder klaar is. Hij is niet de enige in de klas die verder is en vooruit loopt dus heb er wel vertrouwen in dat het goed komt
Hier komt het ook niet heel vaak voor dat ze eerder klaar zijn. De kinderen die zo snel zijn hebben al extra opdrachten. Gelukkig zit dochter nu helemaal op haar plek en vindt ze het super leuk op school.
Gisteren is onze dochter getest. Ben benieuwd naar de uitslag. En ook of de tester rekening houdt met HB kenmerken (denk het wel), maar ik hoorde al van dochter dat ze als ze niet hélemaal zeker was van het goede antwoord, dat ze dan maar voor de optie "weet ik niet” had gekozen. Als voorbeeld (niet de echte vraag) kreeg ze de vraag of ze wist wat een ‘duiker’ was. Tegen mij zei ze na afloop, ik weet natuurlijk wel wat duiken is en ik denk dus dat dit iemand is die duikt, maar weet het niet 100% zeker, misschien is het een strikvraag, dus ik koos voor de zekerheid maar voor ‘die weet ik niet’. Uitslag zal dus mogelijk wel iets lager uitvallen. Ook op school gesprek gehad, daar lijken ze haar nu gelukkig goed te zien. Ze krijgt de ruimte om rustmomentjes te pakken als ze stress ervaart van de drukte, krijgt meer top-down uitleg vooraf aan nieuwe projecten, nog wat uitdagender werk na de laatste CITO’s en komt gelukkig ook echt opgewekter thuis en is weer lekker ondernemend ipv uitgeblust. Voor iedereen waarvan de kinderen nog worstelen, succes, hou vol! Hier was het ook een lange adem, maar we staan er nu een stuk ontspannener in.
@siets: Wat fijn dat je dochter gezien wordt en op dit moment beter krijgt wat ze nodig heeft! Mijn dochter worstelt helaas in de tweede van het VO nog steeds. Voor sommige kinderen is dat wat het is, vrees ik, ze zijn gewoon niet ‘gemaakt’ voor het reguliere onderwijssysteem.
@siets heeft de tester daarop niet doorgevraagd dan? Ik zou denken dat ze wel door die onzekerheid door prikken? Wanneer krijg je de uitslag, spannend dat wachten he. Wel fijn dat school ook al is er nog geen test haar al zo goed begeleid
Ik heb de tester na afloop niet meer gesproken, maar kreeg van te voren al wel uitgelegd dat het een heel erg gestandardizeerde testafname zou zijn, dus verder doorvragen of verduidelijken van de test zou dan niet mogen. Wat ik ook begrijp, want dan kan je de uitslag niet afzetten tegen de grotere groep. In het eindverslag kan dit dan wel meegenomen worden, maar niet in de score van de test. De uitslag is er over ongeveer 2 weken, maar dan zijn we op vakantie en ze wil het in persoon met ons en met dochter erbij toelichten, dus nu even afwachten of het nog voor onze vakantie kan of dat het daarna wordt. Op zich zijn we er niet zo mee bezig, er hangt niet zo heel veel vanaf. Alleen als het gedrag en problematiek van onze dochter niet verklaard kan worden vanuit HB, dan zullen ze verdere onderzoeken inzetten.
Lastig hé? Ik heb de situatie van je dochter niet helemaal helder voor ogen. Maar voor onze oudste zoon, ook in de tweede, hebben we nu de toezegging dat hij na de meivakantie vanuit het schoolzorgteam een coach krijgt toegekend, die één-op-één gesprekken en toetsanalyses met hem gaat doen. Is dit iets wat er al loopt met haar of wat een mogelijkheid kan zijn?
Ze is erg kieskeurig qua mensen en wil niets ‘afwijkends’ qua begeleiding tov andere leerlingen. School biedt sowieso weinig tot niets, dochter valt voor hen in de meeste gevallen ook niet op, ze kan zich vrij goed aanpassen en zet veel naar haar hand. Ze wil alles zelf regelen. Het vreet alleen energie en thuis past ze zich niet aan (integendeel…). Nog een paar jaar, dan kan ze hopelijk een studie kiezen die ze leuk vindt, hopelijk scheelt dat.
Ja, dat is een lastige combi dan! Heeft ze al een idee welke studierichting ze zou willen doen? Het is nog een lange adem tot haar eindexamens... Zijn er bijvoorbeeld cursussen/hobbies die ze zelf al in die richting zou kunnen doen in haar eigen tijd (mits ze het type is voor zelf-studie uiteraard).
Ja en nee. Ze weet vooral wat ze niet wil. School kost haar momenteel al de energie die ze heeft (niet qua leren, maar alles er om heen), ze heeft nu geen ruimte voor ‘extra’ dingen helaas.
Ik stuur je een PB. Mijn kind in de tweede overweegt over te stappen naar een andere onderwijsvorm, al heeft hij het redelijk naar zijn zin, deze manier van leren vindt hij niet zo passend.
Jij kent je dochter het beste, dus wellicht zit ik er helemaal naast. Maar wij hebben bij onze dochter ook heel lang extra prikkels weggehouden, gezorgd voor lege, rustige middagen om bij te komen van alle prikkels van school, omdat ze echt doodop daarvan thuiskwam. Daardoor had ze echter ook weinig oplaadmomentjes en ging ze veel in haar hoofd zitten en zelf (negatieve) prikkels zoeken door haar broers uit te dagen bijv. Sinds ze thuis (en op school) meer mentale uitdaging heeft, is ze, hoe gek het ook klinkt, minder moe en prikkelbaar en is er minder gedoe met haar broers.
Bedoel je dat ze zelf moeite had om te schakelen naar een activiteit en dat jullie dat nu voor haar doen?
Vanmorgen was het weer drama. In 1 klap boos. Schuld ligt bij de ander. Grapjes maken om weer op het juiste pad te komen hielp niet. Was even lachen en daarna gelijk weer boos. Heb hem nog wel kunnen knuffelen en begrip kunnen tonen. Daarna ging het redelijk. Juf maar even op de hoogte gebracht. Hopelijk gaan die boze buien weg want ik merk dat ik er in mee ga. Zelf erger ik me dan weer dat er elke ochtend gezeur is. Smiddags/ savonds ook weer net als of hij expres de grenzen constant test en vooral er overheen gaat. Herken ik totaal niet van hoe ik als kind was. Volgens mij nog nooit tegen een juf of meester in gegaan. In mijn ogen een eigenwijs kind maar hield me aan de afspraken.
Ik durfde vroeger ook nooit tegen iemand in te gaan. Maar nu ben ik erachter dat ik altijd alleen maar gepleast heb, altijd alleen maar aan verwachtingen van een ander willen voldoen. Waardoor ik mezelf helemaal ben kwijtgeraakt. Dus ook dat is niet de manier. Merk bij m’n zoon ook heel veel please gedrag, bang om mij teleur te stellen. En dat wil ik helemaal niet zien. Ik wil z’n eigen keuzes zien. Maar grenzen continu testen is ook niet fijn. Dat is wat ik bij m’n dochter veel zie. Autonomie, regie willen houden. Hoe minder fijn het gaat, hoe meer ze overal tegenin gaat. Houvast willen hebben aan de dingen die ze nog wel kan beïnvloeden.
Drukke week voor m’n dochter. Gisteren dansles, vandaag zwemles, kijkles. Morgen direct uit school kinderfeestje. En eind vd middag proefzwemmen voor B! En dan donderdagochtend iq test. Denk dat ik haar daarna maar lekker de rest vd dag thuis hou. Kan ze vrijdag weer met wat meer energie de Koningsspelen in. Denk ook dat ik haar iets eerder van het kinderfeestje haal. Iets meer rust voor ze het zwemmen in gaat. Zou zo jammer zijn als ze daar niet genoeg energie meer voor heeft en niet mag afzwemmen. Dan duurt het weer 4 weken voor er afzwemmen is.
Het pleasen is zeker ook niet prettig want dan ga je de hele tijd over je eigen grenzen heen. Hoe doe jij dat met je dochter? De sfeer gaat er hier niet beter op worden en wil echt een positieve draai aan kunnen geven maar zelf lukt het me niet. Hij ziet het mij dan weer doen en krijgen we weer een cirkeltje. Zucht! Gematigd zou mooi zijn, eigen grenzen kunnen aangeven zonder zelf constant over die van een ander te gaan. Tips voor positiviteit is welkom. De vakantie trouwens ook.
Met een 5 jarige is het nog wat makkelijker haar het idee te geven dat ze wat te kiezen heeft. Het is dus nog een boel pick your battles en toegeven over nikszeggende dingen. Zo weet ik dat ze niet wil eten als ze een rotdag heeft. Door er dan geen druk achter te leggen laat ik haar kiezen of ze de groente wel of niet wil. Vaak kiest ze dan voor 2 hapjes ofzo, maar eet ze haar aardappel en vlees zonder gezeur. Als ik haar dwing die groente te eten eet ze helemaal niks. Of dat ze kiest voor kale rijst met rauwkost ipv nasi. Het gaat dus om nogal nikszeggende dingen. Geen jas aan, korte mouwen, bepaalde schoenen. Allemaal niet echt boeiend. En ze wilt regie houden. Dus ze wordt bijvoorbeeld heel boos als ik de iPad uit haar handen pak als het thuis is om hem uit te doen. Dus in m’n hoofd tot 10 tellen en wachten tot ze hem geeft. En anders benoemen dat ik hem pak en zij daar boos van wordt. Dan ben ik het voor. Bij m’n dochter kan ik het nog redelijk loslaten omdat ik weet dat het schoolgerelateerd is. En we daar mee bezig zijn. Maar soms.. pffff.