Ja, (heeeel vroeg vanmorgen want kom niet slapen haha) maar was eigenlijk eenzelfde streepje als gisteren. Zat op zich ook maar 12 uur tussen de twee testen, dus daar probeer ik me dan ook naar niet te druk om te maken. Morgenochtend weer een test doen haha Heb er geen foto van gemaakt en nu op kantoor dus kan het even niet laten zien. Wat fijn dat jij eindelijk je afspraak voor een echo hebt. Kan me voorstellen dat je de tijd nu wel vooruit zou willen spoelen!
mijn advies, elke ochtend met ochtendurine op hetzelfde tijdstip met dezelfde test testen en dan na 5 of 10 min op dezelfde plek een foto maken. Nat en droog vergelijken is niet fijn. Hoop echt op duidelijke oploop!
Altijd spannend die signalen van je lichaam. Gegeven de timing zou het best een innestelingsbloeding kunnen zijn. Hoeveel dpo was je nu precies?
Dank lieve meiden! Embryo is goed ontdooid en over iets meer dan een uur de terugplaatsing. Dus nu lekker (Water) drinken .. Spannend weer.
Oh wat spannend zeg! Hopelijk een innesteling. Ik heb een hoopvol gevoel bij jou! Wat je hierboven schreef resoneerde enorm bij me. Ik voel me een beetje neerslachtig lately door alles. Misschien ook door de prognova die ik voor het eerst slik. Maar ik keek gister naar m’n zoontje en dacht ook: ik leef minder in het moment met jou omdat m’n hoofd zoveel is bij het traject en mijn naderende houdbaarheidsdatum om hem een broertje of zusje te geven.. ik werd er echt ef intens verdrietig van. We zijn toch al weer klein jaar aan het proberen en dit is zo’n mooie leeftijd en het is zo’n lief ventje. En hij verdient gewoon een moeder die volop van hem en deze tijd geniet
Ahh das lief! Hoop dat het klopt natuurlijk jouw gevoel Ja precies dat. Dat is echt de reden dat we het bij deze tweede ronde laten (iig voor 99% zeker ). Terwijl als je misschien doorzet.... Wat dan? En voor iedereen geldt dat anders. Maar ik ben me er eigenlijk heel bewust van dat het leven zo in het teken staat van het traject (boek geen vakanties, mijn lijf is niet optimaal: til haar bijvoorbeeld zo min mogelijk op nu, zwaai haar niet in de rondte, naja... de lijst is oneindig in al z'n kleine "tijdelijke" dingetjes), dat dat natuurlijk ook heel zonde is van het feit dat we wel gewoon wel een kindje hebben. En ik heb dus ook soms "nare" gedachtes over als het wél lukt. Dat het dan bijvoorbeeld een kindje is waarbij iets "mis" is wat veel tijd en verdriet kost. Of ik zat bij de kapper van de week en die vertelde over aan zoon met extreme woede aanvallen, echt zusje en ouders pijn doen enzo. In die gedachtes ben ik bang dat ik het onderste uit de kan wil halen en de lid op m'n neus krijg. Sorry misschien klinkt het gek of harteloos? Maar ook deze gedachte heb ik. Juist omdat zij al zo'n perfect wondertje is. Misschien herken je dat ook.
Ik herken dit!!! Ben niet ondankbaar, wil ik niet te veel, waarom rupsje nooit genoeg zijn en niet tevreden zijn? Misschien krijg ik wel een jank baby of een draak van een kind, terwijl dit zo'n schatje is. Wat een ellende he.... @Wondertje2020 dank dat je aan me denkt. Heel raar om te zeggen, maar van mijn zwangerschap zelf nauwelijks klachten, die blaasontsteking gaat ook wel weer voorbij en de wondjes zullen ook herstellen, maar het is gewoon veel geweest. Dat is, heb geen verwerkingstijd gehad. Van mijn baas krijg ik alle ruimte, ik check een keer per dag mijn mail, stuur door of reageer wat spoed heeft en ga gebeld worden door de bedrijfsarts: even advies hoe ik het beste kan reintegreren.
Zo herkenbaar dit!! Gezegend met 2 prachtige en gezonde kinderen, en nu steeds zo bezig met een 3e wondertje...ben al ouder inmiddels...en wat als dit kindje niet gezond is? Dan "zadel" ik mn 2 meiden ook op met een broertje of zusje met problemen....dan gaat het ook ten koste van hun, omdat ik zo graag er nog 1 wilde...omdat ik "niet tevreden" met 2 was... Maar ja...de wens wint nog steeds maar deze gedachtes gaan zeker vaak door m'n hoofd. Nu heb ik nog "jonge cryos" maar bij een nieuwe punctie val ik al wel in de categorie "oud" en zijn er meer risico's...
Ik denk dat alle (aankomende) ouders deze gedachten en angsten wel hebben natuurlijk. Maar voor ons hier op het forum zit er ook nog het "traject-trauma" denk ik bij. Omdat we er zoveel moeite voor moeten doen, toch onzeker van kan worden en af en toe het voel krijgt dat het lot je wat probeert te vertellen ofzo. En dat is natuurlijk helemaal onzin: ontelbaar veel mensen krijgen geweldige, gezonde, gelukkige tweede, derde of zevende kinderen. Dus waarom wij niet? Daarnaast hebben wij natuurlijk ook nog eens veel te veel tijd om hier over na te denken plus het is voor ons zo'n extreem rationele keus om voor nog een kindje te gaan: wij doen dat niet even jolig in een dronken bui of in " the heat of the moment"... nee wij moeten het ziekenhuis bellen. Dus voordat je die stap zet heb je natuurlijk elke (enge) gedachte al 10 keer gehad.
Ik heb dat dus met de gedachte om 2 embryo’s terug te plaatsen (als we die kans ooit krijgen) en de mogelijkheid op complicaties bij de zwangerschap, vroeg geboorte en wat er allemaal bij komt kijken. Misschien is het realistischer om voor zo min mogelijk risico te gaan.. überhaupt een vervulling van kinderwens en geen kinderloosheid meer na zoveel puncties zou al een wonder zijn..
Ja ieder z'n wensen en gevoelens zijn natuurlijk anders. Mijn vriend en ik hebben altijd gedroomd van een groot gezin, maar zouden inmiddels al in de hemel zijn als we er al 1tje mogen verwelkomen. Bij alles in het leven weet je wat je hebt, maar niet wat je er voor terug krijgt... Maar dat neemt niet weg dat de kinderwens voor een tweede of derde kindje misschien nog wel even sterk is? Sterkte in jullie beslissingen meiden.
Maarja, de ene kan de ander ook versterken en dan blijft er wellicht dus maar 1 zitten. Zo heeft mjjn arts het iig ooit uitgelegd. Daarom kiezen ze daar vaak voor bij de 3e behandeling of wanneer een vrouw ouder is. Het vergroot je kans toch iets. Ik heb altijd geroepen geen 3e kindje te willen omdat we gezegend zijn met 2 gezonde kinderen. Je wilt nooit het leven van je kind (en dat van jezelf en je partner) op zijn kop zetten, maar je 2e of 3e kindje kan ook gezond geboren worden en ziek worden of een ongeluk krijgen. We kunnen niet in de toekomst kijken... Ik heb weleens gezegd dat als de jongste als 1e was geboren, er geen tweede gekomen was. Nu zeg ik dat we haar 'overleefd' hebben en dit kindje niet nog pittiger kan zijn. Uiteraard allemaal met een knipoog, maar het schiet ook weleens door mijn hoofd... Terwijl dit kindje als een cadeautje voelt en ik helemaal niet zo wil denken. Dit kindje is ontzettend welkom, ook bij zijn zussen. Ik hoop dat het straks compleet zal voelen, hij is onze kers op de taart. En is het een huilbaby dan overleven we dat ook wel weer... Verwend wordt hij in ieder geval!