Je maakt me nu wel nieuwsgierig. Ik vind mijne trouwens ook lelijk Als ik mijn doopnaam Google zie ik vooral mensen uit 1700/1800 met die naam. Hij is dus al heel oud. Ik ben vernoemd naar mijn oma, daarom vind ik hem toch oké. Als mijn ouders hem zelf hadden verzonnen
Ik vind mijn eerste doopnaam ook vreselijk. Maar om hem nu officieel te laten veranderen vind ik net een stap te ver.
Oh nu ben ik heel benieuwd naar jullie doopnamen. Ik vind het vaak mooi als iemand een heel ouderwetse doopnaam heeft.
Nee echt niet. Niet zozeer omdat ik hem lelijk vind, maar vanwege herkenbaarheid. Ik ben mijn hele leven nog niemand tegengekomen met deze doopnaam. Ik krijg altijd te horen: "hè, wat zeg je?" "Hoe heet je?"
Ik heb geen doopnaam maar wel een tweede naam die ik werkelijk vreselijk vind! Het is ook nog eens een naam die vooral bij mannen voorkomt. De afgelopen tijd is 'ie nu al twee keer voorgekomen in een babynamen topic als potentiële naam en ik heb dan gewoon medelijden met zo'n kind Mijn eerste naam is een niet veel voorkomende, vroeger vond ik dat echt heel stom. Maar omdat ik vaak complimenten krijg over m'n naam kan ik er nu mee leven. Wat trouwens wel grappig is: als ik een jongen was geweest had ik dezelfde naam gehad als hoe mijn man heet Die heeft ook nogal een aparte naam.
Hier ook Mijn zwager gaat binnenkort trouwen. Ik was gewoon opgelucht toen ik hoorde dat de vrouw in kwestie iemand is die we kennen. Had zó geen zin om weer een nieuw persoon te moeten leren kennen
Stom hè. Ik vind tweede namen sowieso echt niks. Ok bij doopnamen zit er nog een reden achter, maar tweede namen zijn verder zo doelloos vind ik. Misschien ook maar goed want dan word ik er niet zo mee geconfronteerd. Mijn kinderen hebben dus ook alleen één naam.
Huh, weet je pas wie het is op het moment dat ze trouwen? Had je niet al eerder gehoord met wie hij een relatie heeft?
Hier hebben 2 van de 3 een tweede naam, maar dan gewoon een leuke naam haha. Niet zo'n ouderwets truttige als ik.
Nee klopt, maar bij officiële gelegenheden wordt er toch wel eens naar je doopnaam gevraagd. En mijn doopnaam heeft een andere eerste letter dan mijn roepnaam, dat roept ook wel eens vragen op.
Hij had geen relatie met haar, praktiserende moslims doen nl niet aan relaties voor het huwelijk. (Hoef er verder ook geen discussie over, ik had er gewoon even niet bij stilgestaan dat dit natuurlijk niet zo gangbaar is voor iedereen.)
Grappig, ik vind het dus prachtig. Ik heb zelf 2 namen, mijn tweede naam is de naam van mijn moeder. Mijn kinderen hebben zelfs 3 namen, de tweede naam is een naam uit de ene familie en de andere een naam uit de andere familie. Ik vind het zelf een hele mooie manier om nog wat extra verbintenis mee te geven. Puur technisch is een kind natuurlijk niet meer of minder verbonden door een naam, maar emotioneel vind ik het heel mooi, een extra stukje geschiedenis in een naam. Vrienden van ons hebben hun kinderen ook 3 namen gegeven. De voorletters van de tweede en derde naam zijn de klanken van haar achternaam, daardoor hebben hun kinderen stiekem zowel hun vaders achternaam als hun moeders achternaam. Vind ik ook heel leuk gedaan. Ik ken zelf alleen mensen die het vervelend vinden als hun tweede of derde naam een vervelend persoon is of echt niet zo passend. Ik ken iemand wiens tweede naam een vrouwennaam is terwijl hijzelf een man is. En dat vindt hij wel vervelend. Hij had het niet erg gevonden om een variant erop te krijgen, maar als tweede naam gewoon Beatrijs te hebben vindt hij niks. En dat kan ik me wel voorstellen.