Als je jouw achtergrond weet dan is wat jij zei gewoon heel logisch en moet je even verder denken dan hoe het gemiddeld in het westen gaat
Heeft mijn vader als 4e naam. Vond dat altijd wel bijzonder. Nou waren ze sowieso niet heel creatief, want hij heeft dezelfde voorletters als 1 van zijn broers, alleen dan de eerste en tweede naam omgedraaid.
Hier hebben alle 3 de kinderen gewoon maar 1 naam en zijn daar ook mee gedoopt. Ik en een van mijn broertjes hebben ook maar 1 naam; bij hem ook zijn roepnaam, bij mij een afgeleide ervan. (wat ik ook heel bijzonder vind, is vernoemen in de officiële namen en dan als roepnaam totaal iets anders; twee neefjes hebben dat hier)
Haha ja zo'n gevalletje hebben wij in de familie. Twee prima klassieke namen als doopnamen en een totaal andere naam als roepnaam.
Nee, net van we moeten vernoemen, maar we vinden het eigenlijk geen mooie naam of zo. Geen idee wat de reden is. Hier niet vernoemt, een naam. Lekker makkelijk.
Het ging mij vooral om de toon. Erg verwijtend, een simpel 'wat fijn, is het toch nog gelukt?' had ook gekunnen toch? Ik zet zelf niet zo gauw vraagtekens bij mensen hun verhaal en daarnaast heb ik sowieso niet de rode draad van de berichten van afgelopen jaar van een ander forumlid in mijn hoofd.
Ja precies. Waarom vernoem je dan? Wij hebben wel vernoemd. Letterlijk. De doopnamen zijn hetzelfde gebleven en de roepnamen een afgeleide van...
Je bent juist enorm capabel omdat jij de moeite neemt al die gesprekken te voeren, met ze naar artsen/specialisten te gaan en op zoek blijft naar de beste plek, behandeling of onderwijsvorm. Dat er bij alle drie jouw kinderen iets speelt is niemands 'schuld' . Ik heb 2 kinderen. Had ik alleen de oudste gehad, dan had ik van mezelf gedacht dat ik een heel goede opvoeder ben. Had ik alleen de jongste gehad, dan had ik net zo hard aan mezelf getwijfeld als jij nu doet. Jij hebt dan de pech dat je 3x mijn jongste kreeg (in andere vorm, met andere problematiek)
❤ Heel veel succes in het ziekenhuis. Snap dat je het spannend vind. Sterk van je dat je de stap durft te nemen.
Maar dat komt toch heel weinig voor? Ik zou daar verder echt niet mee kunnen zitten. Ik kan me echt niet herinneren wanneer ik dit heb moeten zeggen. Mijn man heeft ook zo'n lullige katholieke doopnaam en daar lachen we alleen maar over
Zo iemand heb ik ook ooit gekend, maar dan ook nog gender technisch heel vreemd (voor mij). Zij heette qua roepnaam iets als Marieke, maar haar officiële namen waren Karel Gerard. Dus bij haar diploma staat Marieke er niet eens op als naam. Daar kon ik echt niets mee.
Bij veel katholieke mensen hebben ze bij zowel jongens als meisjes nog Maria erbij gezet, dat ben ik op zich wel gewend. Maar deze knul heet iets in de variant van Jayden Beatrijs. Dat vind ik wel opvallend.
Mijn schoonmoeder noemt mijn man en één van mijn zwagers dus ook bij totaal een andere naam dan hun officiële. Zo raar vind ik dat! En bij haar andere kinderen doet ze dat weer niet. Heb daar echt wel even aan moeten wennen.
Daarom heb ik dus ook niks met mijn tweede naam omdat het gewoon een typische mannennaam is. Er zijn blijkbaar wel wat vrouwen die zo heten, maar niet te vergelijken met echte unisexnamen zoals René(e) of Robin.