dat laatste herken ik heel erg. Ik kan heel erg obsessief zijn met schoonmaken of met sporten of met whatever maar ik MOET iets hebben waar ik me vol op kan storten om goed te functioneren. Voorheen waren dat mijn pijnstillers denk ik wel.
Ik ben gek op jongensnamen voor meisjes! Man ging er helaas niet in mee! Ze had onder invloed van mijn zwangerschapshormonen zo Kees kunnen heten als ik de vrije hand had.
Ik ben echt jaloers! Sowiso op iedereen die naar bed gaat en binnen 5 minuten kan slapen. Ik lig altijd minimaal 2 uur wakker dan gaan al mijn lijstjes en planningen en to do dingen voor de volgende dag door mijn hoofd check ik 4x of ik echt de wekker heb gezet en of echt alles in mijn agenda staat. Dan draai ik 6x van kant omdat ik niet lekker lig en mijn nek daardoor extra pijn doet. Wissel 3x van kussen omdat ik mijn kussen te warm vind en dan val ik ergens pas in slaap. Ga vaak rond 23.00 uur naar bed nog even serie kijken, rond 00.00 uur de tv uit en meestal slaap ik rond 2.30 en de wekker gaat om 5.30 alweer. Ben blij met de vakantie nu dan kan ik in ieder geval uitslapen en wat meer uur per nacht slapen.
Wil je zeggen wat voor een behandeling? Ik moet wel zeggen dat het bij mijn I voor een soort algehele reset heeft gezorgd. Nu zie ik hoeveel valkuilen ik had/heb, hoeveel ik leefde voor een ander. En, belangrijker nog, hoe daar tegenin te gaan. Zo klinkt het heel vaag . Mocht je willen, dan staat mijn pb open. Het is niet zo dat ik niks meer drink, de excessen, daar strijd ik tegen, en de noodzaak. Ik heb een hekel aan mezelf ook als ik teveel gedronken heb, en de spijt achteraf. De zoektocht naar ontspanning en energie zonder, daar ben ik nu mee bezig.
geen oordeel hoor maar is deel van de behandeling niet dat je leert dat je een probleem hebt en dat je daardoor eigenlijk nooit meer het middel kunt gebruiken waardoor je in de problemen komt? Of andere middelen die voor een soort gelijk effect zorgen?
Begrijp me niet verkeerd, maar het doet me toch goed te weten dat ik niet alleen ben hierin. Al gun ik dit niemand….
tijdens de behandeling zeker, Dan wordt abstinentie verwacht, en het liefst ook abstinentie van alle middelen (koffie, nicotine etc), Maar sorry, voor de rest van mijn leven? Nee, dat wil ik niet. Ik begrijp je vraag hoor. Maar dat is mijn streven ook nooit geweest. Wel de noodzaak, het niet meer nodig hebben om te verdoven enz..
Sommige mensen in mijn naaste omgeving weten het wel maar toen het vorig jaar slecht ging met mijn oudste dochter heb ik haar telefoon gekraakt en ook haar laptop. Dit om haar foto’s en chat berichten te lezen. Mijn dochter weet het wel en natuurlijk mijn man en een goede vriendin. Schending van privacy tot en met maar het was wel nodig en gek genoeg zou ik het een volgende keer zo weer doen als daar reden toe is.
Was het achteraf goed dat je het gedaan hebt? Dingen erdoor kunnen voorkomen bijvoorbeeld? Vaak klopt moeder gevoel, ik zou het bij zoon ook direct doen als ik twijfel over zijn welzijn, veiligheid of als ik denk dat hij de foute kant op gaat.
Ik vind het knap van je dat je dat kunt! Echt respect. Dat is hetzelfde als stoppen met roken maar wel op gelegenheden nog een sigaret opsteken en de dag erna er klaar mee zijn. Ik denk dat je om dit zo vol te houden hele goede afspraken met jezelf moet maken zoals niet drinken omdat ik me rot voel, niet drinken als ik alleen ben en juist iets te vieren heb enz enz.
Ja het was zeker goed. Ik heb niet alles kunnen voorkomen maar kon haar er wel mee confronteren en erover praten. Mijn moedergevoel is toen altijd juist geweest. Ze loog keihard tegen me maar beweerde van niet totdat ik ben gaan zoeken en toen viel alles wat ik al vermoedde op zijn plaats. Ze heeft me echt gehaat maar het interesseerde me geeneens en heb ook keihard gezegd dat ik het een volgende keer zo weer opnieuw zou doen.
Lief dat je het zegt, maar ben regelmatig op mijn bek gegaan hoor. Heb dagen dat het me geen moeite kost, en dagen dat het lastig is, dan is het best lastig alleen te zijn, Maar zo heeft (bijna) iedereen wel iets. Maar dank voor je woorden, doet me goed.
Open hier anders een topic. Genoeg (ex) verslaafden als is het aan drank, sigaretten, (drugs zal niemand voor uitkomen ben ik bang), eten en zoals ik zware pijnstillers/opiaten en benzo’s. Wie weet kunnen we elkaar door zware periodes heen helpen!!
daarom geniet ik zo gigantisch van zondag. Dan gaat man met dochter naar beneden als ze tussen 10 en 11 wakker word en blijf ik ongegeneerd slapen tot ze me wakker maken. Soms pas 1 uur in de middag dat is voor mij bijtanken van de rest van de week korte nachten. Al is het nu ook al weer veels te laat.
Dit vind ik heel pijnlijk om te lezen, wat moet jij het zwaar hebben... Wou dat ik daar iets van weg kon nemen... Ik herken het in zekere mate, na een ongeluk ben ik nooit meer dezelfde geworden. De constante pijn werkt heel erg op je psyche en dat plus nog pre-/postnatale depressies hebben me echt gebroken de afgelopen jaren. Tel er ook nog 3 pittige kinderen bij op, en nu een vierde zwangerschap... Wat niemand van mij weet is dat ik tijdens elke zwangerschap heb gegoogled op abortus en het serieus heb overwogen. Ik weet zeker dat die periode deze keer ook nog gaat komen en die weken zijn echt niet fijn. Depressie die de kop op gaat steken, intens gevoel van niks waard zijn, er niet meer willen zijn... Ik hoop op het beste maar ik weet eigenlijk wel beter. De schijn ophouden is zwaar... Maar we sukkelen door hier. En ja.... we hebben er niks aan gedaan om deze zwangerschap te voorkomen, het heeft bijna 4 jaar op zich laten wachten maar ben ik echt blij? 1000 redenen om er niet blij mee te zijn... Dit kindje is zeer gewenst hoor, echt! Maar ik ben gewoon echt niet blij er mee op dit moment. Zo dubbel... Ik weet wat me te wachten staat de komende maanden (en daarna) en dat maakt me zo bang... Ook bang dat het de mokerslag gaat zijn voor mijn relatie. Maar aan de andere kant, misschien is dat ook wel waar ik naar verlang: rust... co-ouderschap, periodes zonder kinderen. Weet je dat me dat heerlijk lijkt op sommige momenten? Even geen mama zijn... (ik wil mijn leven voor geen goud veranderen, afgezien van de pijn elke dag, dat wil ik wel even duidelijk maken...)