Heel eerlijk wat een onzin om ruzie over te hebben. Ik heb geen contact met met bepaalde familieleden.( moeder bijvoorbeeld) maar daar zijn vele heftigere dingen voor gebeurt dat dit. Is het leuk dar je zoveel moeite stopt in een datum en ze komen niet. Lees dat schoonbroer toch niet werkte. Nee zeker niet. Maar praat er over. In de ik-vorm. Dit doet dit met mij. En de hond tja, Daar was toch wel een oplossing voor. Zeker als het een pup is. Ik bedoel was geen volwassen sint bernard die die meenam. Denk in oplossing ipv een nee, liever niet. Zeg dan pup blijft op je schoot of aan de lijn in de tuin bij jou, bench in de gang.... en zegt die dan nee liever niet dan is dat heel zuur. Als daarna wat er voor gevallen is kinderachtig en toont weinig volwassenheid van beide kanten. Dit probleem is handig uit te praten Alleen moet je even beide een ego aan de kant zetten en stoppen om gelijk te willen hebben.
Wij hebben er geen spijt van gehad. T is gewoon een beleefdheidsomgang geworden. Geen verwachtingen verder. Maar ook niet ongemakkelijk dit werkt prima zo. Alles wat onderhuids broeide hebben we gewoon aan de kant gegooid. Vooruitkijken: hoe gaan we vanuit deze situatie samen verder. Nou dat is gelukt
Zolang je elkaar op familie bijeenkomsten zonder elkaar de tent uit kan vechten kan zien prima. Ik verwacht niet dat er hier spontaan ineens een hartverwarmende band ofzo gaat ontstaan. Agree to disagree en hou t platonisch. Zeg maar niveautje "kennis" kan soms prima werken voor beide kanten en enorm bevrijdend.
Wat voor de 1 kinderachtig is kan voor ander zwaar wegen natuurlijk. Maar dat zeg ik, ze hebben sinds hun jeugd al geen goede band. Er is altijd wat. Grotendeels van hun kant.
Ik moest het gewoon even kwijt denk ik. Mij zit het wel wat dwars. Mijn vriend niet. Ik denk dat hierna doorgaan zoals voorheen ook gewoon het beste is.
Ik begrijp je ook wel. Het is ook lastig, bij het woord familie denk je al snel aan het goed hebben met elkaar. Terwijl dat dus in veel families niet het geval is. Eigenlijk gaat het nergens over en wellicht is het ook een familie - karaktertrek? De poot stijf houden? Het zou zonde zijn om het contact op deze manier te laten verwateren, maar aan de andere kant kost het je nu ook enkel maar energie.. Ik zou zo denken; als de band onderling toch al niet top is, dan mis je er niets aan, of dat nu een verjaardag of bruiloft is. Sterkte ermee!
Wat een lieve reactie dit! Wat betreft het laatste stukje: ik zou het toch bijleggen. Op wat voor manier dan ook, zelfs als dat betekent dat je voor jouw gevoel onterecht je excuses aan moet bieden om tot een gesprek te komen. Op die manier kom je misschien wel tot een gesprek waarbij van beide kanten meer begrip voor elkaar vindt. Want eerlijk, volgens mij zijn jullie gewoon beiden compleet anders. En dat mag natuurlijk. En het is ontzettend moeilijk om begrip te hebben als je heel anders bent, juist omdat je elkaar echt niet begrijpt omdat je argumenten anders weegt. Maar misschien helpt het als je zijn argumenten gewoon als “voor hem valide argumenten“ aanneemt, en dan probeert om af en toe de situatie ook vanuit zijn perspectief te zien - ook al weeg jij zijn argumenten anders en zou jij er anders instaan. Dat is nou eenmaal zo als je anders bent, en dat mag er zijn, en kan ook echt naast elkaar!
Ik snap niet zo goed waarom het bij jullie frustreert dat 'vriend van' een week voor het feestje een dag vrij had? Niemand werkt toch 7 dagen per week? Het is niet dat hij op de dag van jullie feestje vrij had en wat anders ging doen. Ik week zelf onregelmatig en in een klein team. Ik kan voorkeur opgeven. Maar daar kan altijd vanaf gezien worden. Als ik echt vrij wil moet ik een vakantiedag opnemen. Ik heb maar 4,5 week per jaar (dus 14 vakantiedagen per jaar), dus dat ga ik ook niet gebruiken voor een feestje. Ook bij ziekte of uitval van een collega, moet het met het eigen team opgelost worden. Soms zelfs met loten. Geen idee hoe dit bij hem gaat, maar ik heb hier wel meer begrip voor. ik heb ook een zwager die vanwege werk bijna nooit op feestjes is. Maar dat is geen onwil. Ook met de pup hadden jullie kunnen kijken naar mogelijke oplossingen/afspraken. Had even gevraagd hoe ze dit voor zich zagen? Misschien hadden ze zelf al wel goede oplossingen bedacht waarmee het voor jullie ook oké zou zijn? Ik vind de situatie met kerst dat je dit inderdaad had moeten overleggen met elkaar. Wij hadden toen een heel schema om onze ouders in deze week ombeurten te zien. Dus ik kan me vanuit hun kant ook voorstellen dat er genoeg irritaties zijn naar jullie toe. En dan lezen we eigenlijk alleen jullie kant. Na al deze onenigheid en al zo lang geen/minimaal contact is het toch logisch dat je geen uitnodiging krijgt?
Wat @Merlino zegt ben ik het gerust mee eens. Maar kan het mijn vriend niet aan zijn verstand brengen. Ze zijn beide enorm koppig. Joh. Ik had het gewoon moeten laten en geen topic moeten openen . Alle andere inzichten maakt het alleen maar verwarrender. En het is lastig de hele achtergrond uit te leggen natuurlijk. Daarnaast merk ik dat ik het zo alleen nog maar moeilijker vind. Ik denk dat we het over laten waaien. Bedankt in iedergeval voor al jullie reacties ♥
In elk geval sterkte er mee. Dit is niet leuk natuurlijk en kost energie. Terwijl je dat juist niet wil. Jullie vinden vast een weg om er mee om te gaan.
Luister vooral naar je eigen gevoel, en je vriend ook. Een bloedband hebben betekent helaas niet dat het contact dan ook goed is.
Heb je ook aangegeven waarom je die afspraak van 9 juli wil?? Maar wat ik niet snap is dat je vriend boos is over een vrije dag op 2 juli?
Vervelend zeg dat het zo loopt! Aan alles in je verhaal lees ik dat je het liefst hebt dat de lucht geklaard is. Ik zou het er dan ook niet bij laten zitten en niet de ruzie accepteren zoals die is. Het lijkt voor mij echt om onzinnige redenen ontstaan en steeds meer uit de hand te lopen. Kan me echt wel voorstellen dat jullie gekwetst zijn, maar om dan alle contact van beide kanten te verbreken en het zo uit de hand te laten lopen zou ik zelf echt zonde vinden. Ik begrijp die van 2 juli ook niet helemaal? Wat heeft dat met 9 juli te maken? Ik snap wel dat het voor jullie kwetsend is dat die zwager niet kon komen ondanks dat jullie er zoveel rekening mee hebben gehouden. Maar eerlijk, als mijn schoonzus dat zou doen zou ik dat stom vinden maar ook lekker laten gaan .. het zal wel. Is een ruzie niet waard. En wat betreft die pup begrijp ik beide kanten heel goed. Ben zelf echt een hondenmens en was vroeger ook altijd zwaar geïrriteerd als mijn hondje niet mee kon. Dan wilde ik gelijk ook niet meer komen. Al begrijp ik nu de andere (jullie kant) ook echt wel hoor! Wat betreft het niet feliciteren vind ik zelf wel een beetje een schepje erbovenop gooien. Ik denk dat dat niet handig is geweest. Begrijp me niet verkeerd hoor, ik geloof echt wel dat de ruzie complexer is dan dat ik het zo nu lees. Maar de strekking van mijn verhaal is dat het mij niet waard lijkt om er een gebroken familie van te krijgen. Voor jullie is het belangrijk dat het goed komt, dus daar zou ik dan op inspelen. Je hoeft het niet met alle keuzes eens te zijn maar kunt misschien accepteren dat jullie het niet eens zijn met bepaalde acties/keuzes Ik hoop niet dat mijn reactie verkeerd valt want ik begrijp echt wel dat het complex en pijnlijk is voor jullie!
Jullie moeten doen wat goed voelt. Soms lijken situaties zo klaar als een klontje. Super duidelijk wat er moet gebeuren en of iedereen dan gewoon even wil doen dankjewel. Maar het feit is : er is maar weinig zo (emotioneel) complex als familie situaties. Sterkte!
14 mei lunch met moederdag. Zwager heeft laten weten voor die tijd te bellen. Hopelijk komen ze er uit ❤️