Ja dat zei ik: geen idee. Wat betreft Jeugdbescherming wel. Dat is landelijk geregeld. Maar of je op een groep in de randstad meer verdient dan in het zuiden? Geen idee. Zou wel kunnen. Ligt dus aan het ingekochte per gemeente.
Ooh die tussen haakjes kan ik me zo aan kapot irriteren. Onder ander de reden dat ik een vriendschap niet meer trok. Wil niet als een snob overkomen. Maar zijn hun echt ontgroeid. Iedereen zijn schuld is alles. Maar zelf niet echt iets willen in het leven. Maar dan wel over alles klagen echt verschikkelijk! Wij wachten tot de huizenprijzen hier weer zakken. Onze droom is iets twee onder 1 kap of vrijstaand. Mag best achteraf of in omliggende dorpen
Wij moesten ook een taxatie laten doen. Kostte inderdaad een paar 100 euro, maar met 80 euro (bruto) lagere hypotheeklasten per maand heb je dat zo weer terug verdient.
Houd er wel rekening mee dat je toeslagen waarschijnlijk naar beneden gaan als je rente daalt. Wij betalen niet zoveel meer voor de BSO, maar als je nog wel veel KOT krijgt, is dat misschien interessant om mee te nemen. (Met minder rente wordt je verzamelinkomen hoger door minder aftrek).
Ik denk dat wij het op dit gebied gewoon niet eens zijn met elkaar - en dat is ook prima natuurlijk. zaken als hypotheek kun je niet even zomaar aanpassen als je bijvoorbeeld je baan verliest of kinderen krijgt. Nu is het altijd verstandig om ook een buffer te houden voor ‘mindere periodes’, maar wat ik bedoel is dat je niet elke maand even je keuzes onder de loep kunt leggen en kunt bijsturen. Dan is het ook een beetje gek om te zeggen ‘dat je geen keuze hebt om parttime te werken is aan jezelf te danken’. Ons leven zag er (gelukkig!) 6 jaar geleden heel anders uit, maar keuzes die gemaakt zijn op basis van onze situatie toen (bijvoorbeeld keuze baan, keuze woonsituatie) werken wel door. En dan kunnen onze inkomens flink stijgen gedurende de jaren vanwege carrière stappen, de lasten stijgen minstens net zo hard dus netto zie ik het niet terug. Wat ik ermee wil zeggen: vanaf een x inkomen heb je niet standaard een vetpot, want je weet gewoon niet wat eruit gaat. Maargoed we zullen er waarschijnlijk andere definities op na houden en das prima .
En dan heb je een ziek kind, waarbij je hem zelfs niet op z’n 15de alleen op de bank kunt achter laten met griep, omdat hij zelf niet aanvoelt hoe ziek hij is en hij in coma kan raken. Of zelfs recht onder onze neus, zoals een paar maanden geleden, gewoon wegzakt tijdens het avondeten. Waardoor je niet meer uren kunt maken, en dus voorlopig nog wel vast zit aan je minimale inkomen. (en je ondertussen zorgen loopt te maken hoe dat in godsnaam moet als hij op zich zelf gaat wonen later)
Ik werk 21.15 uur in de detailhandel en verdien netto 1091 per maand (ex vakantiegeld) man werkt 24 uur en verdient 1390 per maand. Dat is samen meer dan toen ik fulltime thuis was en hij 40 uur werkte. Maar nu is er nog steeds fulltime iemand thuis. Ik ben destijds gestopt met werken omdat er constant een kind ziek was of 1 van de 2 met stofwisselingsziekte in het ziekenhuis lag. Werd de werkgever niet erg blij van.
Grappig dat je dat allemaal voor mij bijhoudt. En bepaalde meubels zie ik niet als ‘even een snel extraatje’ maar zijn ook niet geheel onlogisch gezien er een verhuizing aankomt. Maar ook daarvoor is gewoon gespaard hoor. Laten we niet net doen alsof dat dagelijkse kost is. En wat is er mis met af en toe iets luxe voor jezelf kopen als het op dat moment kan? Dat betekent toch niet automatisch dat ik strooi met geld? Stoor ik me ook aan, want er zijn echt zat mensen die een stuk minder hebben dan wij maar veel meer uitgeven aan luxe producten, leuke dingen of vakanties. En dat zet ik dan idd liever op zij voor sparen/kinderen of een verhuizing Niet dat ik mezelf hoef te verdedigen maar overdrijven is ook een vak op zich.
bij ons is het ongeveer 30 euro, en ik had al een vermoeden dat ze met calcasa bezig waren. Dus nu houden we flink wat geld in onze zak, maar gaan de maandlasten ook iets omlaag.
Op zich niet onlogisch dat er bij een verhuizing geld wordt uitgegeven maar ik ben al heel wat keren verhuisd en altijd gewoon m’n meubels meegenomen? Enkele keer een kast moeten bij kopen omdat er iets niet paste maar over het algemeen niet een nieuw interieur aangeschaft
Nee hoor. We nemen alles mee. Maar gezien het feit dat onze kinderen nu kamers met elkaar delen en dan niet meer zal er toch her en der iets gekocht moeten worden.
Ja dat is dan logisch. Net als een vloer oid, dat zal vaak ook nieuw moeten. (Niet altijd, maar bij ons waren de vloeren in de nieuwe huizen altijd beschadigd)
Lastig lijkt mij dat, en ik vind echt dat werken beter zou moeten lonen. Zou je kunnen kijken of je werk kunt vinden dat beter betaald? Er zijn nu relatief veel mogelijkheden in de arbeidsmarkt? Al kan ik mij voorstellen dat met zoveel zorgen je daar ook niet op zit te wachten…
En al zou je wel met geld strooien: prima. Het lijkt wel alsof de norm is om zoveel mogelijk in je zak te houden. Het is voor iedereen anders. Ook vanuit ieders perspectief
Kan. Maar door het gat in mijn cv van 6 jaar een stuk lastiger in de praktijk dan dat het lijkt. Toen ik werk zocht ben ik daar ook naar gaan kijken. Uiteindelijk hier op uit gekomen omdat het precies aansloot op de uren die mijn man kon gaan draaien op zijn werk. Hij verdient ook niet veel maar heeft een hele fijne baas waar zoveel bij mogelijk is, die man heeft zijn gezin op 1 staan en vindt dat ook belangrijk voor zijn enige werknemer (mijn man dus) dus dat geeft enorm veel rust in het gezin. Ziekenhuis bezoeken etc gaat allemaal niet van zijn uren af. Kan altijd direct naar huis komen. Gooit dan gewoon de zaak dicht als het moet.
Daar zitten toch vanaf een bepaalde levensstandaard ook keuzes tussen? Als ik in mijn vorige woning was blijven wonen waren we over 15 jaar hypotheek vrij. Maar we zijn verhuisd, en we zijn weer een hypotheek aangegaan voor 30 jaar. Mijn leaseauto loopt af, ik kan een betaalbare occasion kopen, of voor totale ontzorging kiezen en weer een leaseauto kiezen (die mij wel fors meer gaat kosten, want auto’s zijn fors duurder en mijn leasebudget is niet gestegen.) Dat zijn keuzes met grote invloed, maar zo zijn er ook keuzes die wellicht een minder grote impact hebben, maar die mensen met een lager inkomen niet kunnen maken. Overigens zag ons plaatje er 4 jaar geleden nog heel anders uit. Man even geen baan, hij moest nog afstuderen, ik zwanger, net een nieuwe woning gekocht. Waren niet de beste maanden van mijn leven of financieel gebied
Fijn dat je man zijn werkgever daar zoveel flexibiliteit in geeft. Dat is heel veel waard, ik ervaar dat zelf ook wel, een van de redenen om niet weg te gaan. Misschien kan je voor jezelf wel rond blijven kijken, je weet wat je nu hebt en als beter kan, dan zou ik die kans pakken.