Ja de titel zegt het al. Hoe anders was jouw tweede zwangerschap tegenover je eerste? Bij de eerste had ik vanaf 13 weken al bekkeninstabiliteit en mocht ik bij 20 weken al niet meer werken. Ik hoop zooo erg dat het me dit keer bespaard blijft Ik snap dat de tijd het zal leren hoor maar ben gewoon nieuwsgierig naar jullie ervaringen En qua symptomen?
Ja tweede derde vierde en vijfde allemaal totaal anders. Eerste met 20 weken ziektewet. Kon weinig meer.door bekkeninstabiliteit Met 42 weken geboren met nood. tweede heel erg beroerd maar weinig last van bakken terwijl ik met 6 maanden alweer zwanger was. Met 39/3 geboren zonder complicaties derde was heel heftig. Met 4 maanden al niks meer kunnen. Volledig in rolstoel door bekkeninstabiliteit met 39 weken geboren binnen twee uur en al heel snel weer op de been. vierde nu een meisje weer weinig bi en nog overhuisd met 37 weken. Met 38 weken geboren. nu helemaal geen bi. Wel spuugzat zat zijn. Maar dwarsligger dus ineens medische indicatie
Totaal anders! Ik reken mijn MA even niet mee dat is misgegaan met 8/9 weken. Eerste zwangerschap (jongen): voelde me goed, alleen wel zwangerschapdiabetes en een hoge bloeddruk op het eind. Erg last van m’n bekken en 27 kg aangekomen (veel vocht ook haha). Baby was lekker rustig in buik. Zwangerschap nu (meisje): vanaf dag 1 paniekaanvallen/angststoornis, kotsmisselijk van 5-12 weken, veel last van maagzuur, misselijkheid, baby is mega druk(nu wel placenta achter, bij de 1e voor) maar geen zwangerschapsdiabetes en een lage bloeddruk! Ook nog niet eens de helft van die 27 kg aangekomen nu, heel fijn haha
Zeker fijn! Ik teken ervoor haha. Mijn eerste was ook een jongen en op het einde zat ik ook op het randje zwangerschaps diabetes en had ook een hoge bloeddruk. Ben de hele zwangerschap alleen maar ellendig geweest. Maar mentaal wel heel relaxed Ik ben nu 4 weken (denk ik) zwanger en heb nu al meer stress
Ik vond bij alle drie het eerste trimester lichamelijk vreselijk. Weeïg, moeheid, onzekerheid en opgeblazen gevoel. Tweede trimester redelijk prima hoewel bij nummer 1&2 de BI rond 16 weken al begon. Nu bij nummer drie daar veel minder last van gehad (maar wel ander werk). Derde trimester vooral vanaf week 32/34 steeds pittiger. Laatste weken bij alle drie helemaal spuugzat, mentaal op en slecht slapen. Lang verhaal kort geslacht maakt niet uit voor mijn zwangerschappen. Ben benieuwd of de derde bevalling anders wordt.
Hier ook totaal verschillend. Als dat iets zei over het geslacht heb ik 5 "soorten" hier zowel psychisch als lichamelijk, verschillende samenstellingen. Grootste overeenkomst is bij 3, 4 en 5: lactose intolerantie als zwangerschapsymptoom bij 4 en 5 was dat mn "he ik ben zwanger". Na bevalling 3 en 4 ging het gelijk weg, na 5 helaas gebleven
Ja die bloeddruk is zooo rot. Diabetes vond ik vooral de gevolgen vervelend van (zoontje kon na bevalling z’n suiker niet op peil houden dus 6 dagen in zkh gebleven). Lijkt me heerlijk om nu na 24u(observatie ivm medicatie) al naar huis te mogen! Waarom heb je stress?
Hier ook totaal verschillend. 1e een meisje, super misselijk tot week 14, ik voelde me heel zeker de hele zwangerschap, zwangerschaps ischias, rond de 30 weken minder gaan werken daardoor. dit een jongetje, geen moment misselijk, lactose intolerantie, onzeker, geen ischias, nu 30 weken maar die 4 weken maak ik nog wel vol qua werk mocht het zo doorgaan.
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Hier ook twee keer totaal anders. Bij de eerste wist ik 3 dagen na de terugplaatsing al dat ik zwanger was, ik voelde het aan alles. Bij de tweede totaal niet. Het is dat de streep vanaf 10 dpo steeds dikker werd. Nr 1: extreem misselijk en overgeven 6-12 weken, moe, 12-16 weken hoofdpijn, al vroeg veel last van m’n bekken, heel lage bloeddruk, carpaal tunnel syndroom, heel veel aangekomen en vocht vastgehouden. Hele zwangerschap heel slecht slapen. Ook rond 30 weken vervroegd met verlof gegaan en toen begon ik me voor het eerst in de zwangerschap wat beter te voelen. Nr 2: licht misselijk 2 weken in het eerste trimester, bekkenklachten maar minder dan bij de eerste en nu begin ik sinds een paar weken weer vocht vast te houden en krachtverlies in m’n armen. Ijzer aan de lage kant. Verder voel ik me top! Kwaaltjes zijn dit keer heel minimaal. Dit keer tot nu toe ook veel minder aangekomen. Ik ben van plan om door te werken tot ik officieel met verlof ga, voor mij is het nu goed te doen. Toch echt 2 jongens dus geslacht zegt niks.
Omdat we net een gesprek hebben gehad met de hypotheek adviseur en ik zou meer gaan werken ivm het droomhuis wat we willen. Maar ik heb m’n eigen onderneming dus als ik eerder uitval dan kunnen we dat wel op onze buik schrijven. Dus HOPEN dat deze zwangerschap anders uit pakt haha.
Eerste; met 2 vingers in m’n neus en behoorlijk actief de 42 weken aangetikt. 2 t/m 4 elke zwangerschap werd zwaarder/pittiger. Ben elke zwangerschap kromgetrokken door harde buiken vanaf ergens 15de week ofzo. eerste baby was ook mega chill/relaxed. Daarna volgde alleen maar huilbabys
Hier eerste zwangerschap tot week 20 en extreme misselijkheid en overgeven. De 20 weken daarna fluitend doorlopen. tweede zwangerschap tot week 24 extreem misselijk/overgeven. Daarna kreeg ik bekkeninstabiliteit en had ik een pittige tweede helft.
Mijn tweede zwangerschap was een wereld van verschil met de eerste. Bij de eerste had ik bijna alles wat je maar kan hebben tijdens de zwangerschap, dat was best zwaar vond ik en toen kreeg ik ook nog zwangerschapsvergiftiging aan het eind. Ik was er echt klaar mee toen. Bij de tweede had ik alleen een hoge bloeddruk, net als bij deze, zo fijn! Ik weet niet hoe deze zwangerschap verder verloopt, maar ik teken ervoor dat 'ie hetzelfde gaat als de tweede!
Zo wat een hoop heeft me dit bericht, haha. Ik hoop met je mee Voelde vandaag al wel mijn banden heel erg. Hoop dat dat alleen in het begin is en hierna even wegblijft haha. Ben zo bang Maar ik ga er positief in en zie wel
Helemaal anders eerste zwangerschap: bekkeninstabiliteit vanaf 15 weken en platliggen met harde buiken vanaf 24 weken deze zwangerschap pas nu begin ik wat last te krijgen
Wel soort herkenbaar… Wij stonden op punt van huis kopen tot mijn vaste baan wegviel… mond droomhuis is er nog nooit van gekomen, maar wel een schitterend “groot” gezin. En dat is me net zoveel waard toch wel. We gaan ons op woning focussen zodra jongste op school zit
Ik bedoel eigenlijk te zeggen… er zijn nog zat droomhuizen… alleen duurt het dan misschien wat langer! Ik hoop op een goeie zwangerschap voor je in ieder geval!
Dankjewel. Het is zeker waar! Ik ben allang zo blij dat dit spontane cadeautje zonder traject kwam. Want ik zag mezelf ook geen traject ingaan. Natuurlijk ga je dat uiteindelijk doen als je wens zo groot is maar zag er al wel tegenop dus toen los gelaten en focus op verhuizen Komt hoe dan ook goed.