Omdat dat keuzes zijn die mensen maken.. Dat is toch niet heel gek? En ik hoop dat dat in alles relaties met wederzijds goedvinden is! Ik heb altijd minder gewerkt dan mijn man(sinds we kinderen hebben). Daar kozen we voor. En we hebben ook altijd gezegd dat als het nodig was voor de kinderen of ons gezin dat ik zou stoppen met werken. En die keuze hebben we onlangs gemaakt. Voor ons de beste keuze ooit. In het begin dacht ik... wat een opluchting. En nu denk ik... wat een werk, haha. Nee het is heerlijk. Maar ik herken de opmerkingen ook helemaal niet van "bijtanken" op het werk, of de koffie warm kunnen drinken. Ik kon dat alleen even tijdens de pauze, wat technisch gezien gewoon mijn eigen tijd was, of tijdens het autorijden, wat technisch gezien ook gewoon mijn eigen tijd was. Mijn werk vroeg heelveel van me en deze deeltijdprinses kon dat niet langer in haar beperkte uren stoppen.
Dat heb ik dus ook. Dat overschreeuwen. Ik krijg daar echt de kriebels van. Het zal vast met een knipoog zijn maar men vindt het wel nodig om zo’n quote te maken ( ik bedoel niet degene die hem plaatst) Als wij dit als werkende moeders zouden doen dan is het ook weer wat want dan kijken we weer neer op de moeders die thuis blijven bij de kinderen
Snap ik ook wel weer ja! Ik vind het altijd twee kanten hebben. Werken met slaaptekort is pittig, maar toch ervaar ik er dan vaak minder last van dan wanneer ik thuis ben. Puur door de afleiding en de verhalen van anderen die ook een shitnacht achter de rug hebben bijvoorbeeld.. Moet wel zeggen dat dat anders was toen ik als verpleegkundige in het ziekenhuis werkte, toen was ik ook altijd bang dat ik er fouten door zou gaan maken ofzo. Ik heb nu wat minder risicovol werk
Heerlijke discussie, deeltijdprinses meldt zich! Want ja dat ben ik ook, had namelijk ook gewoon fulltime kunnen werken. Hier 2800 netto voor 24 uur en daarnaast nog een riant salaris van man. Ik kan op dit moment geen reden verzinnen om fulltime te gaan werken. Carriere gemaakt, voor de kinderen kwamen altijd fulltime gewerkt. Nu de kinderen de komende jaren even naar het voortgezet onderwijs helpen en wie weet val ik dan van mn troon en ga ik weer fulltime werken…of niet. Om eerlijk te zijn vind ik de mening van een ander totaal niet boeiend. Ik begrijp niet dat mensen zich zo aangevallen kunnen voelen. Tenzij je bijzondere omstandigheden hebt (gezondheid, kinderen met diagnose etc), kan iedere vrouw ook fulltime werken. Wil je dat niet dan doe je dat lekker niet.
Ieder kind en iedere ouder is ook weer anders. Het hangt van zoveel factoren af hoe je het moederschap ervaart, dat betekent niet dat we niet van ze houden
Kan, maar is dat niet met zoveel dingen het geval? Ik heb niet de behoefte om me principieel tegen hoe het een x aantal jaar terug was te verzetten. We leven in het hier en nu, ik maak dus ook in het hier en nu keuzes. Ik hecht weinig waarde aan een naam, behalve dat ik graag hetzelfde wilde heten als mijn kinderen. Dat had ook mijn achternaam kunnen zijn, maar het is die van hem geworden, omdat hij wel waarde hecht aan zijn naam (en dat is dan weer niet omdat hij een man is…). Hoe de samenleving daar naar kijkt, maakt me niet zoveel uit. Het feit dat ik mijn eigen keuzes kan en mag maken des te meer (inmiddels lijkt de andere keuze wat er maatschappelijk van je verwacht wordt…dat vind ik hetzelfde als het ongeëmancipeerde van vroeger: anderen/de maatschappij bepalen/bepaalt wat ‘goed voor je is’).
Ja heb ik ook! Op m’n werk kan ik dan echt best wel bijkomen van die slapeloze nachten, terwijl ik thuis met kinderen alleen maar getriggerd zou worden en ik dus stressvoller zou vinden. Vele malen stressvoller!! Maar kan me idd voorstellen dat dat per job verschilt. Ik moet wel zeggen dat ik sinds ik moeder ben m’n werk sowieso minder snel als stressvol ervaar. Het valt in het niet met de stress die ik thuis ervaar met 2 kleintjes. Met name het 4 dingen tegelijk moeten doen, ze hebben geen geduld, drammen, treiteren, krijsen (hele dag). Maar ik weet dat je dat allemaal vergeten bent over een paar jaar.
Ben ik de enige die dus echt jeuk krijgt van het woord ‘deeltijdprinses’? Dat is echt error gewoon. Hoewel ik nooit in deeltijd heb gewerkt, zou ik dat woord echt nooit gebruiken als ik parttime werk. Studeren doe je in deeltijd. Werken doekje parttime in mijn ogen. • deeltijdprinses meldt zich • en hoezo prinses. Heb je net zoals Assepoester glazen muiltjes? Brrr. Bijna net zo erg als spreken dat je met je man gaat ‘klussen’ voor een kind. Niks daarvan. Klussen doe je rondom het huis. Om een kind te maken heb je gewoon steamy seks
Ja dat vergeten is nou juist zo tricky, dan denk je dat je wel weer klaar bent voor de volgende baby Maar verder helemaal mee eens
Nou precies. 0-4 tropenjaren? Ik ervaar dat niet. Ik vind de oudste het afgelopen jaar een stuk vermoeiender, ook al laat hij me wel doorslapen én uitslapen En nu is hij nog geeneens een vreselijke puber. Maar hij vergt meer energie dan de jongste (al roept die snachts wel nog steeds om me). Als baby kon ik van de oudste er makkelijk 10 hebben bij wijze van, als ik er nu 10 van zou hebben kan je de ggz bellen vrees ik.
Je bent niet de enige, daar begon de discussie hier. Omdat iemand die term erin gooide om duidelijk te maken dat je maar meer moest gaan werken als je toeslagen ontvangt.
Zie dat je mij aanhaalt als voorbeeld. Uuh die term is hier verzonnen in dit topic (al 800 keer gequote) en daar steek ik de draak mee. Maar goed sarcasme is niet voor iedereen weg gelegd denk ik. Misschien even het topic lezen, geen enkele parttimer noemt zichzelf zo op de werkvloer hoor.
De term is geenszins door mij verzonnen, maar in opinieland uitgebreid ingeburgerd. Ik geloof dat hij van Sander Schimmelpenninck af komt. En lees nog een keer de heel specifieke context waarin ik hem gebruikte. Dus ik voel me er totaal niet schuldig over, en wens jullie veel plezier met hoe je ermee aan de haal gaat.
Nee dat snap ik ook wel, kan me niet voorstellen dat iemand dat überhaupt daadwerkelijk gebruikt. Het gaat me dus ook puur om de term zelf, en dat die vaker wordt gebruikt in dit topic. Ik snap gewoon niet zo waarom men het woord zelf gebruikt en waar het vandaan kwam, want ik vind het geen goed sarcasme (maar dit lees ik nu). Ik kende de term gewoon niet, dat bedoel ik. Daarom quote ik ook niemand en meng ik me inhoudelijk niet in de discussie. Het gaat me puur om het woord zelf, het zal mij een worst wezen hoe die hier wordt gebruikt. Of wat hij lijkt te impliceren dan, dat is misschien beter gezegd. Niets persoonlijks naar een persoon toe dus maar ik vind het een heel ongelukkig woord!
Denk dat je mij dan ook bij de ggz kan vinden Er zijn nog zat dingen die ik heel graag wil leren maar t staat allemaal in de wacht. Heb wel de tijd, maar hoofd werkt niet mee door vermoeidheid. Hopelijk komt die tijd weldra weer, maar ik wordt er soms knap verdrietig van dat ik op deze manier geen steek verder kom. Het is overigens "maar" certificering, geen volledige HBO ofzo.
Nou.. Ik gebruik de term met een flinke dosis sarcasme, omdat het als sneer/rotopmerking wordt gebruikt om een punt te maken mbt de parttime werkende vrouwen. Geloof dat je die post dan gemist hebt, of je sarcasmefilter uit hebt staan.
Ja ik las het ook en ze leven in het mutsenparadijs... Ik vind het overigens in alle stukken die ik lees denigrerend overkomen en zo werd de term ook in dit topic gebruikt. En mijns inziens gebruik je dan alleen zo'n term als bewust wilt dat een bepaalde groep zich aangesproken en gekleineerd voelt. En ik snap best dat het krom voelt als je het idee hebt dat je werkt om de toeslagen van een ander te betalen, zeker als die ander dat bewus kiest(Anders dus dan de zorgverzekering, die ander kiest er vaak niet voor om "jouw" geld te gebruiken; het overkomt hem). Ik vind, en dat lees je ook in dit topic, dat vrouwen zo genadeloos hard zijn voor elkaar.