& @Liekje81 Het gaat goed! Zowel met mij als met de kinderen. Vooral veel stabiliteit en rust gevonden waardoor het een stuk beter gaat. Destijds besloten om ‘weg’ te gaan omdat ik de sfeer in de coronatijd hier echt om te snijden vond met alle meningen tegenover elkaar en er daarnaast gewoon super veel in privésfeer speelden. Ik voelde me heel erg slecht terwijl ik alle ballen hoog bleef houden en deed alsof alles wel oke ging. Af en toe keek ik hier nog wel eens en voelde al een tijdje de behoefte om gewoon weer mee te schrijven. Dus dat ga ik maar weer eens doen Bedankt nog voor alle lieve berichtjes die ik in de tussentijd heb ontvangen. Excuses voor mijn abrupte vertrek zonder uitleg destijds.
@Madeliefje06 fijn om te lezen dat het goed gaat met jou en de kinderen. Jullie hebben veel mee moeten maken.
Een klus from hell. Ik kón niet meer. Al die dagen en nachten elke 5 minuten weeën en dan maar amper wat ontsluiting krijgen. Hoeveel uur ik wel niet daar onder de douche stond, hangend op de wasbak de weeen op te vangen pfff. En dan weer de dagen zien verstrijken... Heb ook echt een dag nodig gehad om te beseffen dat hij er was. Vond het zo bizar, al die dagen zo traag en ineens in een uur van 3 naar 10 (zonder weeenopwekkers ook) en paar keer persen en plop een baby op de buik. Gelukkig sinds vanmiddag thuis. Kunnen we elkaar leren kennen jongens zijn helemaal verliefd op hun broertje. De oudste is er zo bewust mee bezig, zo aandoenlijk.
De verpleegkundige in de nacht vroeg: ben je verkouden aan het worden? Nee zei ik en ik moest zo huilen. Alles kwam samen. Zware dagen, geen slaap al dagen,pijn , voedingsproblemen bij de kleine en vooral het intense gemis van mijn vader. Bij de geboorte heb ik alleen gehuild van geluk, maar vannacht ben ik even heel diep gegaan. De verpleegkundige was zo ontzettend lief. Ze had zelf kinderen van mijn leeftijd. En nu ik thuis ben, mis ik papa zo vreselijk. Ik ben intens gelukkig en intens verdrietig tegelijkertijd.
ahh, maar natuurlijk! Baby blues waren wel te verwachten misschien. Ik hoop dat een pnd je bespaard blijft maar de kans is wel verhoogd denk ik. Maar dat je weet je vast wel en ik geloof dat ik ook ergens las dat alles en iedereen stand by staat op je op te vangen en bij te staan <3 Sterkte! En ook van harte gefeliciteerd!! Ik wens je alle zonneschijn en roze wolken!!
Ohh hier moet ik bijna weer aan het werk en ik baal ervan voel mij zo veel meer relax dan wanneer ik moet werken / kinderen naar opvang/ school en dagelijks die ochtend stress om op tijd de deur uit te zijn.
Gisteravond hoor ik allemaal sirenes en zie ambulance, politie en brandweer voorbij Ach lieverd, hele dikke knuffel voor jou ❤️ Gek he dat dat zo kan, zo gelukkig en verdrietig tegelijk... Schrijf hier vooral van je af, en je mag me altijd pb'en ❤️
Wij hebben voor het eerst in lange tijd een date night! De kinderen logeren bij mama en we zijn een hele lange avond alleen ❤️ We hebben eerst sushi gegeten, zijn samen in bad geweest en gaan nu Tatta kijken met wijn. En daarna………. Ga ik hopelijk voor het eerst in bijna 5 jaar eens een nacht doorslapen
Ach Meis toch. Ik had dat na de geboorte van Luc bij de kraamverzorgster. Ik kon niet meer stoppen met huilen en gillen dat m’n vader Luc nooit zou zien. Hij leek ook zo op mij. Ik had hem nog graag even ‘zijn’ baby teruggegeven in zijn armen ❤️
Ja dat idd. Dat gevoel. Gaat zo diep. Ik mis zo hoe hij met tranen van puur geluk zijn kleinkind voor het eerst ziet. De enorme dikke knuffel, kus en trotse blik naar mij toe. De trotsheid die voelt om je kind te geven aan je vader... is nu echt gewoon intens verdriet.
Ik huil alles er lekker uit ik heb idd steun en word in de gaten gehouden. Helpt ook niet mee dat ik deze week jarig ben, 1x zonder pa en zijn eeuwig flauwe grapje dat ik niet jarig kan zijn, want de maand mei mist een dag. Maar o de liefde voor die 3 mannetjes... dat warme gevoel, die gelukshormonen die door mijn lijf gieren. Zolang dat naast de rouw bestaat, weet ik dat ik er wel doorheen kom.
Ach @GroeneBomen wat heftig en mooi tegelijkertijd, soms ligt pijn, verdriet en intens geluk zo dicht bij elkaar. Huil alles er uit, laat je vertroetelen door je mannen en knuffel veel. Het wordt gaat allemaal niet weg maar wordt met de tijd wel minder intens. ❤️
Ah lieverd. ❤ Het is ook zo'n intense periode. Kan me dat helemaal voorstellen. Fijn te lezen dat jullie thuis zijn.
Ik heb gisteren voor het eerst sinds ik diabetes heb een gigantische hypo gehad. Van ok naar wegvallen op enkele seconden. Vond het echt super eng. Gelukkig was man wel thuis want ik weet eigenlijk niet of ik nog uit de zetel was geraakt. Heb ook echt superveel moeten eten om weer tot een ok waarde te komen, 2 boterhammen, 2 suikerwafels, 2 druivensuiker, flesje appelsap en flesje limonade, en dan stond ik nog maar net op de grens goed.