Ja echt he, Mama verstopt zich ergens om te kijken of het wel goed gaat. Mijn zoontje stept soms een blokje om, met een vriendje. Inclusief GPS horloge haha en dat vind ik al heel wat van mijzelf dat hij dat mag.. want ik vind het helemaal niks, maarja ik vind het ook zo lullig als hij een heleboel klasgenoten buiten ziet spelen en hij mag dan niet... Moeilijk hoor!
Ah, hier ook herkenbaar hoor. Niet zo lang geleden heb ik hier nog over gehad met @Prettykitty. Ik denk hier een combinatie van invloed/opboksen tegen oudere broer en een eigen mening willen hebben, vermoeidheid, maar ook de 1 op 1 aandacht. Hij kan zo makkelijk zelf spelen, dat je dan soms vergeet dat hij ook juist dan aandacht nodig heeft en niet pas wanneer hij gaat klieren. Het blijft ook vallen en opstaan als ouders. Hopelijk helpt het je te weten dat je niet de enige bent ♡
En toch vind ik dat dat best oké gaat op het moment dat de tijd daar is. Natuurlijk vond ik het eerst ook spannend met mijn oudste, als hij met vriendjes ging fietsen in de wijk. Maar vriendjes hadden al duidelijke regels en zoon adopteert die ook meteen. En als ik zie dat hij telkens heelhuids thuiskomt, groeit het vertrouwen ook wel weer. Dus ergens gaat het hier in ieder geval vrij vanzelf, telkens een stapje erbij.
Als het maar veilig genoeg is. Ik kan bijna geen afspraken maken met mijn zoon. Hij zou zo de weg over schieten. Een groepje in de buurt weet dat hij anders is en intimideert hem en ze proberen hem dingen te laten doen. Hij weigert de sos knop in te drukken of naar huis te lopen. Gaat uit zichzelf ook juist naar deze vervelende plek....
Hier vrij weinig kinderen juist (veel gescheiden dus om en om) maar ze loopt zo met iemand mee. Fiets op standby en gps horloge om en kort er bovenop totdat ze bewijst met de vrijheid om te kunnen gaan. Alleen spelen achter en naast t huis doet ze keurig in elk geval.
Ja zeker heftig. Maar gelukkig voor haar kan ze het nu wel hebben. Maar ze zegt zelf ook heb meer rust en geen rommel. Maar met die school was het heftig. Is ook nog een gezonde school. Water en fruit bla bla nou ja wa eer het hun uit kwam.
Ja dat brutale ARRG zo gênant. Waren laatst op verjaardag, het was al wat later op de dag en druk met kinderen. Ze hadden een stuk taart gekregen. Roept onze oudste ineens; 'ahhh mijn taart is nu al op, mag ik nog meer taart???!!!!!' Ja dan moeten we hem wel even streng toespreken dat dit niet zo beleefd is.
daar zou ik als gastvrouw wel tegen kunnen hoor. Fijn als een kind mijn taart erg lekker vindt Maar ja als ouders hoor je dan idd toch te vertellen dat dat niet netjes is....
Hier eentje uit 2019, maar die heeft ook flinke niet-luisterfases. Alsof je tegen een muur praat joh, ze negeert me gewoon Met de oudste uit 2016 kan ik veel beter praten en afspraken maken, dus houd moed!
Hier heb ik heel duidelijk aangegeven wat wel en niet mag. Laatst hoorde ik zijn vriendje aan hem vragen om naar het schoolplein te gaan. Toen zei hij nee dat mag ik niet van mama want ik mag niet oversteken. Toen was ik wel trots! Toen belde hij me via zijn gps horloge om te vragen of hij over mocht steken. Dat heb ik hem toen laten doen, maar ik heb hem toen hij terug was verteld dat ik het toch niet prettig vond. (Mijn vriend heeft hem daarna opgehaald, dus hij had 1x overgestoken in totaal) en hij had zelf niet gekeken naar zijn vriendje had heel goed gekeken. dat bewees al dat hij daar nog niet aan toe is haha.
Ja, oh dat negeren.... En als jij dan een keer niet binnen 1 milliseconden antwoord dan krijg je de vraag; Negeer je mij nu mama? Ik houd moed! ❤️ Soms scheelt het al om te lezen dat je niet de enige bent die hetzelfde ervaart.
"Mama je hoeft niet te schreeuwen hoor" Als mama zou schreeuwen, hoorde ze haar 500 kilometer verderop nog hoor kind.
Hier ook hoor die uit 2019 luistert veel slechter maar is ook een jongen misschien dat dat nog meespeelt. mijn dochter uit 2017 is een engeltje wat dat betreft
Dat komt omdat veel mensen er een negatieve gedachten aan hebben. Als je een gebroken been hebt ga je toch ook naar een arts. Onze zoon heeft een stempel, krijgt hulp van de gemeente ,krijgt hulp op school. Zoon is gewisseld van school en moet een stuk verder weg. Familie vond het raar dat we hem van school hebben gehaald en naar een andere school deden. Zouden ze nooit gedaan hebben. Geen vriendjes in de buurt. Het was geen passende school, had toch al geen aansluiting, geen vriendjes, was pest gedrag, geen enkele aansluiting , begrepen hem niet, moest hem bijna elke dag letterlijk over de drempel duwen (vaak huilde hij) ,leerde niks. Wij vonden zijn welzijn belangrijker. Dan maar fijn hulp Maar heb het er niet snel over omdat mensen snel oordelen of niet weten wat ze moeten zeggen.
Klopt helemaal! Ben blij dat de hulp er is. Welzijn van kind staat bovenaan. Ik hoop dat het jullie zoon ook rust heeft gebracht. Ik kreeg zelfs te horen, zwanger van nr3, of we wel voor de zwangerschap moesten gaan want we hadden nu al hulp met de opvoeding nodig. Naaa echt.... de f#ck. Onze zoon had vanaf de geboorte eetproblemen door fysieke problemen. Als je niet kan poepen, zit je zo vol dat je geen eetlust hebt ontwikkeld. We hadden ook geen hulp kunnen inschakelen en hem voor eeuwig op vloeibare calorierijke dieetvoeding kunnen zetten. Of sonde voeding, dat gesprek is ook vaker gevoerd. T is idd maf: dat hij bij de kinderarts loopt vanwege zijn groei/eten etc is doodnormaal. Maar dat er om de week een orthopedagoog van jeugdzorg thuis komt om ons daarin te ondersteunen zodat we hopelijk helemaal niet meer naar de kinderarts hoeven omdat alles goed gaat: dat is maar raar.
Nou precies!! Fijn hoor wanneer je kind lekker gemiddeld is, geen problemen heeft, keurig binnen de grenzen blijft. Jammer de bammer dat hebben wij niet. Dus die van ons speelt niet in de wijk. Heel impulsief, bomvol energie, heeft graag controle, zoekt de grenzen op en kijkt wat het uiterste is. Heel vermoeiend maar een lief kind, slim, zeer creatief, bomvol energie ( kan ook positief zijn)
herkenbaar Ik reageer dan met mn beste abn: "Al onze medewerkers zijn in gesprek, er zijn nog...3...wachtenden voor u"
Ik doe dit ook. Daarnet nog. Mama,mams, mamsie,.... Alle 3 vanalles aan het vragen. Ik was in de keuken en zei : aandacht, aandacht wegens overbelasting van het netwerk is het onmogelijk jullie oproep te beantwoorden. Alvast bedankt voor jullie begrip.