Ja, dat probeerde ik er inderdaad mee te zeggen Volgens mij voel je je aangevallen, maar dat is toch helemaal niet nodig?
Ik voel me niet aangevallen. Ik vind dat je onzin kletst. Dat hoef ik toch niet te verhullen met smileys
Je kan ook realistisch denken, die mensen zijn er zeker wel. Verder ga ik er niet meer op in. Jij denkt er zo over en ik zo, prima toch!
Ik dacht dat je net zei dat je er niet meer op in ging? Mislukt? los daar van zei ik niet dat het niet zo is. Ik zei dat zij (want ik had het niet tegen jou) dat niet kon weten. misschien moet je het nog maar eens goed nalezen
Huh, daar vraag ik toch ook helemaal niet om? Jij vind het onzin en dat mag. Al denk ik eerder aan je post net te lezen, dat het heel dichtbij komt. En dan is het helemaal niet nodig om zo te denken, want die situatie is/was dus heel anders.
Hoe weet jij nou dat ik dat niet kan weten? Weet jij hoe mijn band met ouders was? Nee. En niet elke ouder is zoals jij, dat is toch gewoon de realiteit? Sorry, ik vind je in dat opzicht wel erg naïef.
Dat zeg ik ook helemaal niet. Ik zeg alleen dat jij niet weet wat een situatie is en daar vervolgens toch een oordeel over uitspreekt. Dat vind ik onzin. Dat heeft verder geen fluit met mij te maken. Ik noemde mijn situatie alleen als voorbeeld. Wat jij daar over denkt moet je zelf weten. Dat vind ik niet belangrijk.
Maar jouw voorbeeld had dus helemaal niets met mijn voorbeeld te maken, dus ik snap niet zo goed waarom je dat aanhaalde. Appels met peren vergelijken is dat.
In jouw voorbeeld stond alleen dat een meisje 4 dagen per week naar de opvang ging. Daar stond geen enkele andere info bij. Mijn dochter ging ook 4 dagen per week naar de opvang. Appels met appels dus. Pas daarna kwam je met het verhaal dat die ouders uitgebreid met jou besproken hadden dat ze carrière wilde maken en daarom hun dochter 4 dagen per week ergens moesten dumpen.
Dan moet je even teruglezen. Ik haalde dat voorbeeld aan nav van een bepaalde post. Ik hoef dan toch niet alle ins en outs daarbij te geven voor jou? Als het een andere situatie was geweest, had ik dat dus niet aangehaald in deze context.
Zo van de 20 a 25 sigaretten incl alle rotzooi. Nu naar 50 inhalaties met iets minder troep. Begon bij 150 vanaf woensdag en nu al 2 dagen 50. Ik zeg goede start tot stoppen (vipen) Nooit gedacht dat dit het is en ik geen bitch ben nu. Alleen wel nog trekjes aan dat ding. Maar de wil is er wel en ik wil het.
Ik heb zelden de verjaardagen van mijn neefjes bijgewoond. Heb er in totaal 4 uur reistijd en ik had vaak toetsweek of tentamens in die periode (jong tante) En andersom ook niet: ik (maar ook zoon 2 en nu ook 3) ben zelf in de vakantie jarig en waren en zijn ze vaak weg. Doet ons allen weinig, zijn t allemaal gewend.
Ik zou het ook teveel vinden hoor, maar aan de andere kant, waarom 'mag' iemand die carriere wil maken geen kinderen? Waarom zou die persoon dan alles opzij moeten zetten en er daarna miss niet meer tussen kunnen komen op de arbeidsmarkt? En waarom worden vaders zelden aangesproken op dat ze fulltime werken?
Ik ken echt geen mensen in mijn omgeving die verjaardagen doordeweeks vieren überhaupt. Iedereen werkt in principe dus dan kan vrijwel niemand. Enige uitzonderingen zijn kinderfeestjes voor vriendjes op woensdag of vrijdagmiddag Alle verjaardagen zijn altijd op zaterdag of zondag. Ik ga doordeweeks ook niet naar verjaardagen. Ik werk 4 dagen eh ga echt geen vakantiedagen opnemen voor verjaardagen - of het moet heel bijzonder zijn. En buiten dat in de avond, na werk, 3 vermoeide kinderen… die dan weer meeslepen. Zou ik sowieso niet willen.
Ik ken ze ook die een bepaald huis op een bepaalde plek wilden hebben. Had alleen wel t gevolg dat ze voorlopig nog ff moesten doorwerken om de salarissprongen te maken dat het wat rustiger ging worden. Om en om van baan wisselen om de betere salarissprongen te maken etc. Bepaalde functies zijn makkelijker te bereiken als je (nagenoeg) fulltime werkt. Eenmaal in t kringetje kan je dan soms nog wel een dag minder. Ga je niet leven naar je inkomen kan je t eerder al rustiger aan gaan doen. Mijn keus zou t niet wezen maar ik ambieer ook geen management oid en jobhoppen is zeker geen hobby van me. Zit nu al een aardig verschil in salaris omgerekend naar dezelfde uren, dus in the long run is de strategie nog niet zo slecht. Ik ga dat van mn levensdagen niet meer bijhalen laat staan inhalen. Alleen ben ik liever bij de koters en is t aanpezen om nog wat bij te leren als ze (nog) op bed liggen en dat gaat verdraaide langzaam vergeleken met mn normale leercapaciteit. Ach uitvoerenden zijn ook nodig
Aan mijn kant worden de ooms en tantes wel uitgenodigd voor een verjaardag. Aan mans kant niet. Gelukkig maar, want daar zijn inmiddels zoveel neefjes en nichtjes. Over een flink gebied in nl verspreid. Niet te doen om die af te gaan. Met mijn kant vieren we wel de kinderverjaardagen. Maar dat zijn er een stuk minder, dus is het nog wel te doen. Maar ook daar geldt: als ik niet kan ga ik me niet in allerlei bochten wringen. Wordt het op een doordeweekse dag gevierd? Dan ga ik sowieso niet. School is hier om half 4 uit en het is zo'n 40 minuten rijden. Is dus gewoon niet te doen. Wij zijn overigens de enige die niet meer op hetzelfde dorp wonen als mijn broers en zus.