Dat is toch precies hoe de overheid het wil? Deze discussie geeft precies weer hoe het komt dat in Nederland zoveel mensen (vrouwen) parttime werken. Druk aan de ene kant om meer te werken (want personeel tekort etc). Maar owee als je kind dan wat vaker naar de opvang moet. Dan is het zielig en heb he niet genoeg aandacht voor je kinderen etc. Laat mensen gewoon in hun waarde. Ook de kinderen van ouders fie beide fulltime werken hebben liefhebbende ouders. Ik heb de opvang (ze gingen destijds 3 dagen) altijd gezien als partner in de opvoeding. Heb veel van ze geleerd ook als kersverse moeder. Ik denk ook dat het goed is voor kinderen om al jong op verschillende plekken vertrouwd te raken. "It takes a village" en de opvang is daar een onderdeel van.
En stel dat het wel zi is? Stel dat je een geweldig leuke baan hebt. En dat je je in die functie verder wil ontwikkelen. En dat je partner dat ook heeft. En dat jullie daar beiden gelukkig van worden. En dat dat mogelijk is omdat je kinderen goed worden opgevangen. En in het weekend en vakanties is er 100% tijd en aandacht voor de kinderen. Moeten wij daar dan echt zo negatief over spreken?
Voor ons zou dit absoluut niet werken, maar sommige mensen zijn waarschijnlijk leukere ouders als ze het zo doen. Als je tegen je zin in je carrière op een lager pitje moet zetten of gedeeltelijk thuis bent, kan dat ook averechts werken in je welbevinden, wat ook ten koste kan gaan van een fijne gezinssituatie. Maar goed, bij ons past het niet. Onze kinderen gingen 2 dagen naar de opvang en 1 dag naar oma en opa. Dat was voor ons goed.
Hoe gaat het met je? Ik moet elke dag wel een paar keer aan je denken. Heb je inmiddels al iets gehoord? Hadden jullie geen gezamenlijke vrienden die je kan contacten of iemand uit zijn familie waar je goed contact mee had? Als mijn broer of een vriend zoiets zou doen dan zou ik hem wel ff bij de lurven grijpen en zeggen dat hij een gesprek moet aangaan.
Mijn nichtjes doen dat ook, vieren op de dag zelf. Tja met onregelmatige werktijden, Klopt een naar gevoel geeft het, ook als ze je omschrijven als thuis blijf moeder. Eeeeh ik had hier geen keuze in
Dat onze bso stopt met ruildagen. En er is geen flexibele opvang te krijgen. Hoe moeten mensen in de zorg in hemelsnaam hun opvang rond krijgen. Dat helpt natuurlijk niet voor de tekorten. Wij kunnen iig de bso stop zetten en maar zien hoe we dat verder gaan oplossen.
Hier waren ze ook al gestopt vorig jaar. We hebben nu 5 punten die je in kan zetten gedurende het jaar. Voorheen kon je, voor zover de bezetting het toeliet, binnen 3 weken je dag ruilen. Dus stel ene opvangdag ziek (dat uitzieken duurt hier met G altijd wel ff), omboeken naar extra dag elders in de aankomende 3 weken.
Gezien de omstandigheden gaat t wel redelijk goed. Ik probeer zoveel mogelijk opdezelfde manier door te gaan. Doe gewoon de dagelijkse dingen. Nog altijd niks gehoord. Fam heeft ie verder niet en had maar 1 vriend die (zoals ie zelf zegt) ook helemaal van niks weet. Dus alles blijft 1 groot raadsel.. Ik hoop dat mijn toekomst mooier gaat worden dan dit! Soms ben ik weleens "bang" voor wat komen gaat. Niet dat ik er nu mee bezig ben, maar vraag me weleens af of er nog wel ooit een nieuwe liefde gaat komen..
Dankjewel voor deze inbreng. Ik was al een paar keer aan zo’n reactie begonnen, maar kreeg het niet goed verwoord. Wij werken allebei fulltime, omdat we ons werk heel leuk vinden en we dit werk niet in minder uren kunnen doen. Ander werk zou ons minder blij maken. Dat heeft dus niet te maken met carrière willen maken (allesbehalve zelfs), maar met werk doen wat energie en voldoening geeft. En dat maakt me echt geen slechtere ouder dan iedereen die roept dat je geen kinderen hebt gekregen om ze naar de opvang te brengen. Onze kinderen gaan 3 dagen naar de opvang. We proppen zoveel mogelijk uren op 4 werkdagen allebei en zijn allebei 1 dag thuis waarop we kinderen en werk combineren (en minimaal werken, alleen af en toe een half uurtje, rest doen we dan in de avond). Dat wordt makkelijker volgend jaar als ze allebei op school zitten. In de weekenden en vakanties zijn wij er 100% voor onze kinderen. En op die 3 dagen dat ze naar de opvang gaan, hebben ze hartstikke leuke dagen. We hebben voor allebei geweldig goede opvang, die weer andere ontwikkeling geeft dan wij thuis te bieden hebben. Allebei de kinderen willen altijd graag er naartoe. En hun leven is daarmee hartstikke stabiel, 4 dagen thuis en 3 dagen naar dezelfde opvang.
Vind ik wel ja. Wij zijn er erg blij mee. En ik vind het ook helemaal prima dat anderen kiezen om parttime te werken. Ik geloof ook echt dat als je een goede opvang hebt, dat echt een mooie aanvulling is op je eigen ouderschap en niet iets slechts (“dumpen bij de opvang”).
Mooie dingen en liefde gebeuren wanneer je niet zoekt en vaak wanneer en waar je het het minst verwacht
Enorm herkenbaar, ik zet heel bewust arbeidsongeschikt of volledig afgekeurd ipv huisvrouw/thuis blijf moeder neer. Heb er zelfs al een keer een opmerking over gehad van 'oh dan ben je een thuis blijf moeder' nee dat ben ik niet, als ik er zelf voor gekozen had om thuis te zitten had ik ook wel de leuke activiteiten tbv school begeleiding kunnen kiezen had ik wel met de kids zonder begeleiding naar de speeltuin gekunnen etc etc. Oftewel ik neem het stukje thuisblijf nogal letterlijk (wauw daar zit toch nog wel wat frustratie op dat punt)
Haha ja die frustratie herken ik, blijft irritant als je thuisblijfmoeder of erger... huisvrouw wordt genoemd Ben ook blij dat t cb keurig arbeidsongeschikt heeft ingevuld. Ook omdat wél gewoon mijn eigen inkomen heb.
Om te beginnen: ik ben Vlaamse, dus de visie rond kinderopvang en FT werken is hier al iets anders dan in NL... Ivm het vetgedrukte: Nou dan ben ik een moeder onwaardig... Mijn beide dochters gingen 5 dagen per week naar de crèche, van 8h tot 18h... samen met vele andere kinderen, van hun 5 maand tot 2.5 jaar waarna ze meteen 5 dagen per week naar de kleuterschool gingen. En dit was net zo bij mij en mijn broer destijds, en vele anderen voor en na ons... die "gewoon 2 dagen" is hier eerder ongewoon... En geloof me, we zijn er heus niet als emotioneel verwaarloosde en psychisch achtergestelde freaks uitgekomen . Zien we het als dumpen of gedumpt worden? Hell no! Tuurlijk zien we onze kinderen graag. Rondom mij werkt bijna iedereen FT. Zelden iemand PT (eerder 50+) en al helemaal geen TBM. Of ja, 2 dames met telkens 3 kinderen die even thuis gebleven zijn na de geboorte van de jongste, maar na een paar jaar toch terug de arbeidsmarkt opgegaan zijn - FT. Het draait echt om het kader en de cultuur van n land of regio. En die kan erg verschillend zijn ook al spreken we (ongeveer) dezelfde taal en zijn we geografisch buren...
En ze hadden eerst toegezegd om te komen? Dan vind ik dat wel erg lullig. Zeker wanneer ze 'gewoon' thuis zijn. Nu vieren wij doorgaans ook niet op een doordeweekse dag een verjaardag, maar moet iedereen toch zelf weten. Ze hadden ook gelijk 'nee' kunnen zeggen, zodat jij niet allerlei hapjes in huis had gehaald.
Toch vind ik het dubbel. Soms is er geen ander keuze hoor.. Maar als ik zie hoe moe onze kinderen zijn na een dag opvang/bso, zou ik mij ergens schuldig voelen om ze dat 4/5 dagen aan te doen. Zal misschien per kind verschillen, Maar 4 of 5 dagen van 7.30 tot 17.30 is pittig voor een kind hoor. Als ouders zou ik zelf toch wel een stapje terug doen qua carrière wanneer de (financiele) mogelijkheid er is. Zeker wanneer ze nog zo jong zijn.
Precies. Ik zou mijn kind denk ik veel te lang betutteld hebben, gewoon uit onwetendheid. Dat je niet weet tot wat een kind al in staat is qua zelfstandigheid . Om het met een eenvoudig vb te geven: ik zou mss mijn dochter veel langer gevoed hebben terwijl ik er door de crèche ben achter gekomen dat die kleine donders het best al snel alleen kunnen. Ok iets minder netjes, maar kom.