Gisteren op moederdag nog een slechte uitslag ontvangen, ik heb een amh van 1.02.. Samen met de lage vcm van mijn vriend voelen wij ons een beetje verloren. De afgelopen 2 jaar (bijna voelen als verloren en het gaat nu pas echt beginnen naar mijn idee.. Ik weet nog niet helemaal of ik het juist fijn vind dat je tegenwoordig onderzoekslagen online al krijgt of niet. Het is fijn om op de afspraak zelf niet helemaal de grond onder je voeten weg te zien zakken, maar aan de andere kant had ik nu wel een stuk rustigere maand gehad en meer vertrouwen in de komende eisprong/poging als ik die uitslagen niet had gehad. Maarja dat zou dan weer vertrouwen in niks geweest zijn.. Lastig hoor, dat hele zwanger worden. Het slokt enorm veel energie en tijd op
Ik snap helemaal dat je de moed in de schoenen zakt. En nu maar wachten op het gesprek, niks aan.. Ik heb een filmpje gekeken op YouTube van Nathalie Crawford en zij zegt dat een lagere AMH geen invloed heeft op natuurlijk zwanger worden. Omdat het iets zegt over de hoeveelheid eitjes die elke maand rijpen, maar uiteindelijk blijft er elke maand maar 1 over die springt dus ook met een lagere AMH kan je natuurlijk zwanger raken. Je hebt alleen vaak minder eitjes bij IVF omdat ze dan alle eitjes proberen te laten groeien en omdat dat er dan dus soms minder zijn. Ook zei ze dat je AMH fluctureerd dus dat het zinvol kan zijn het opnieuw te prikken omdat dit dan evt ook een wat lagere uitschieter kan zijn en je gemiddeld wellicht hoger ligt. Mijn AMH is 1,6 en de arts zei dat dat prima was? Misschien is 1,0 niet zo heel erg laag? Hoop dat je hier wat aan hebt en wat hoop krijgt?! Dikke knuffel!
Even een periode wat drukker gehad en ondertussen is de eisprong geweest, was een enorm emotionele dit keer, moest om de kleinste dingen janken, nu sinds vandaag ook weer enorm gevoelige borsten, duurt zo lang altijd dat wachten
Vandaag goede uitslagen gehad, en weer naar huis gestuurd met de boodschap: probeer het nog 12 maanden, en op z'n vroegst over 6 mnd HSG, en verder geen andere hulp totdat we ruim over de 2 jaar zijn. Ik heb me toch een partijtje zitten huilen daar, het is een goede uitslag, maar ik kom er geen reet mee verder. Inschatting op een natuurlijke zwangerschap in de komende 12 mnd is 40%. Geen idee hoe ik dit jaar nog een keer moet leven, maar dan met de wetenschap dat zelfs een munt gooien meer kans heeft dan alles wat ik probeer. Nog een keer 12 maanden klinkt zo vreselijk lang. Bij thuiskomst heb ik direct alle apps verwijderd, mn man de opdracht gegeven om alle testen te verstoppen etc... ben er eerlijk gezegd een beetje klaar mee.
Ooh klinkt echt zo herkenbaar. Zo frustrerend als er niets uitkomt, waarom is er dan nog geen kleine op komst. Natuurlijk hoop je dat hulp niet nodig is, maar herinner me nog wel dat ik zo blij was dat er iets ging gebeuren en bij ons was dat omdat het geen Nederland (denemarken) is dus wel snel. Ik ben nu gewoon gefrustreerd voor jou... Hopelijk lukt het dan toch snel en heb je geen ziekenhuis meer nodig!
Ze heeft filmpjes op YouTube en podcasts. Geen idee meer welke het was maar als je hem op YouTube niet kan vinden dan wellicht in de podcast!
Oh man.. wat een ellende! Hoe dan… En als ze dan zeggen: 40% kans.. dan krijg je daar toch geen vertrouwen van?! Hebben ze je nog hulp aangeboden? Evt. met iemand gaan praten die je hier wat doorheen kan helpen in hoe je ermee moet dealen?
Oh nee, wat erg! Ik baal heel erg met je mee. 12 maanden ook echt, alsof je nog niet lang genoeg zelf hebt geprobeerd! En ik snap het zo dat die 40% enorm deprimerend is en moeilijk om te zetten naar een hoopvol gevoel dat het ook gewoon nog kan gaan lukken. Gewoon ontzettend kut. Dikke knuffel, neem lekker de tijd om uit te huilen. En inderdaad, zoals Bloemkooltje al zei, kijk of er iemand is waarmee je kunt praten, evt. POH-GGZ ofzo? Iemand die je in dit proces kan ondersteunen.
Ooh nee wat frustrerend zeg! Je wilt gewoon zo graag dat er iets gaat gebeuren en dan krijg je dit te horen… Ze begrijpen soms gewoon niet helemaal dat elke maand langer gewoon al te lang is! Hele dikke knuffel!
Dat zal wel een harde klap zijn geweest! Denk je dat je eindelijk geholpen kan worden. Wordt je alsnog met lege handen naar huis gestuurd Is het niet mogelijk om een second opinion aan te vragen bij een andere gynaecoloog of infertiliteitsarts?
Wat ontzettend frustrerend moet dit zijn... Aan de ene kant natuurlijk blij dat alles goed lijkt, maar waarom duurt het dan zo lang? Ik begrijp niet hoe ze zo "gemakkelijk" kunnen zeggen: probeer het nog maar 12 maand, want voor je gevoel is elke maand er 1 te veel.. En ik ben het eens met wat @Bloemkooltje zei, iemand zoeken om er over te praten en die weet wat voor gevoelens zo'n traject met zich mee kan brengen!
Pff... Ik kan me voorstellen dat dit een klap is. Ik vind 12 maanden ook veel te lang, vooral als alle uitslagen goed zijn. Dan mag je toch wel verwachten dat je in elk geval binnen de komende 6 maanden alsnog zwanger raakt. En zo niet, dan door naar IUI. 12 maanden is absurd. Rot protocollen.
Dank voor jullie lieve reacties meiden! Vind het in dit soort dingen toch fijn om te praten met mensen in hetzelfde schuitje. Ik denk dat ik inderdaad me wel ga oriënteren op de psycholoog die ze bieden via het ziekenhuis, vooral als het me de komende weken niet lukt om het meer los te laten. Mensen in mijn omgeving begrijpen het toch vaak niet goed, met reacties als: "oh, maar dan ga je toch eerst nog een leuke tijd samen hebben" en "geniet er dan nu nog extra van". Terwijl ik eigenlijk zowat aan het rouwen ben om een kind dat niet komt ofzo? En het leven dat ik zo graag wil, maar dan niet krijg? Dat begrijp je denk ik oprecht alleen als je het meemaakt of hebt meegemaakt.
Wat klote zeg!! Wanneer heb je de afspraak? Hoop dat ie snel is en dat je snel duidelijkheid krijgt, die wachttijd kan zo killing zijn, vooral als je je resultaten ziet als slecht. Ik dacht dat mijn man ook een slechte uitslag had, maar bleek toch prima te zijn... het kan dus nog iets anders uitpakken, mocht dat je hoop geven...
Vraagje aan wie het ook probeert meer los te laten: hoe doen jullie dat met supplementen als foliumzuur? Dat herinnert mij er dagelijks aan. Ik overweeg er voor nu volledig mee te stoppen.
Ik gebruik multivitamine waar foliumzuur inzit. Misschien dat je het nemen van vitamine dan meer kan koppelen aan jouw algehele gezondheid dan aan vitamine voor de ontwikkeling van een baby.
Hee Noor, wat een naar nieuws.. ik snap t alleen niet helemaal dat ze je zo direct afwimpelen.. ik heb in hetzelfde schuitje gezeten en, wellicht kwam het doordat ik het vrij resoluut zei (‘alles is goed mevrouw, u heeft gewoon pech’ ‘oké, dan wil ik een HSG’), kreeg na 1 jaar en 2 maanden proberen een hsg. Of het nou hielp (of geholpen heeft) of niet; het gaf gewoon weer een boost. Eigenlijk toch vreemd dat dit in het ene ziekenhuis dan wel kan en het andere niet? Als het je niet lekker zit kan je misschien dit aangeven en een hsg ‘eisen’ of een second opinion aanvragen. Je bent denk ik 3 jaar jonger dan ik gezien je nickname, wellicht heeft dat er nog mee te maken? Maarja zoveel verschilt dit nou ook weer niet… hopelijk geeft deze info je niet meer irritatie of stress maar ik dacht ik wil het wel even zeggen. Oja en 40% klinkt heel weinig en kut, maar na de hsg meen ik me te herinneren dat ze mij 35% kans gaven in t komende jaar zwanger te worden. De wonderen zijn de wereld nog niet uit…