Ik snap wel wat je zegt. Dat ik deze mening heb wil niet zeggen dat ik vind dat ouders die hun kinderen 5 dagen naar de opvang brengen niet goed voor hun kinderen zorgen. Maar wat ik er wel mee wil zeggen: ze zorgen 5 dagen niet voor hun kinderen. En dat zou voor mij onacceptabel zijn, niet in evenwicht.
Op dezelfde dag niet natuurlijk, maar als ze maandags beroerd was kon ik dinsdag en donderdags op een briefje geven dat dat m niet ging worden. Dus die plekken konden ze dan wel weer vullen vanuit de wachtlijst. (En soms die eerste ziektedag ook) Op de kdv bestaat die optie van ziektedagen ruilen ook maar binnen diezelfde week. In de praktijk was dat met G dus geen optie, met R overigens ook niet. Als ze maandags beroerd zijn, zijn vrijdags niet ineens magisch hersteld ofzo. Beroerd zijn van tandjes daargelaten, maar dan doe je op zo'n dag niemand een plezier mee. Thuis heb je je handen al vol, mopperdoos op de kdv waarbij niks goed is worden zij ook niet vrolijker van. Dat zijn de enige gevallen dat ruilen een optie is, in praktijk ben je die dagen gewoon kwijt. Er moet ook maar net een gaatje zijn namelijk, tenzij er sprake is van een zwaarwegende calamiteit (zoals mijn vader terminaal) gaan ze geen leidster bijplaatsen ofzo. De voormalige eigenaresse heeft haar papieren up to date gehouden, bij noodgevallen springt ze bij. Zij deden/doen ook nog wel eens noodopvang, zo was er een aantal jaar een alleenstaande ouder die t ziekenhuis in moest en de kleine hebben zij zich over ontfermt. Alle kinderen kennen ze want ze doen nog allerlei han en spandiensten. Bijzondere KDV wat dat betreft, ontzettend fijn. Heel anders is onze ervaring met de BSO, maar dat is een grotere organisatie.
Hij heeft een sterke interesse in letters en cijfers op de tablet. Dat is specifiek wat hem rust geeft denk ik. Ik wacht nieuwsgierig af of hij ook zo geïnteresseerd gaat zijn in de vakken die er volgend jaar bij komen.
Wij zitten momenteel met onze billen geknepen. Klink vast heel gek. Maar de oudste is natuurlijk 'beperkt' en de 23ste weer meer duidelijkheid. Hij begon functie te verkiezen vanaf zijn 3de. De jongste is nu bijna 3 en sinds een maandje valt hij steeds. Het lijkt op struikelen. Dit moeten we met de neuro van zoon bespreken van de huisarts. Die zegt het kan toeval zijn..... Kan zo 1.2.3 geen oorzaak vinden. De oudste is ondanks zijn beperking echt een makelijk mannetje. Nee is nee doet niks stout zou zelfs nooit een snoepje ofzo pakken uit zijn eigen. Maar de jongste is in alles waar broer internaliserend is externaliserend en prikkel zoekend in het extreme dat is zo een wereld van verschil.
Van mijn buurvrouw…ik had vanochtend vroege dienst met werken en mijn jongens waren even alleen voor ze naar school gingen. Gebeurt vaker, kan prima. Echter hebben ze vanochtend ruzie gehad waarbij ze nogal geschreeuwd hebben. Kom ik net thuis uit werk, belt de buurvrouw aan. Ze was bezorgd. Heel lief, ik heb haar ook bedankt en gezegd dat ik het gesprek met de jongens straks aan zal gaan. Zegt ze: ‘misschien moet jij je eens afvragen of je wel moet werken, want blijkbaar is dit niet goed voor de jongens.’ Ik ben gewoon ontdaan en verdrietig ervan. Zoveel afkeuring. Alsof ik als alleenstaande ouder de luxe van keuze heb..
Nou jaaaa zeg wat een trut! Trek je er niets van aan, overal is wel eens wat, en als jij er als ouder van uit gaat dat ze prima even samen kunnen zijn terwijl jij wat eerder weg gaat, dan is dat jouw inschatting, jij kent je jongens het best, dus dan kan dat prima! En tsja, soms is de praktijk weerbarstig, en nu hadden ze dus ruzie. It happens ... Dat kun je natuurlijk met ze bespreken, altijd goed om even na te gaan wat er aan de hand was. Maar echt, de onnozele opmerking 'of je wel moet werken' van je buurvrouw slaat echt kant nog wal!! *Sending virtual hug*
Aan de ene kant snap ik dat men het "zielig" vindt als kinderen 4 of 5 dagen naar de opvang gaan. Maar aan de andere kant, waarom zou het zielig zijn als kinderen 4 of 5 dagen bij mij zijn. Ze hebben het hartstikke leuk (al zeg ik het zelf) en er is continue aandacht voor hun behoeftes, ze moeten niks, ik hoef buiten wat opruimen geen grote taken te doen. De hele dag is ingericht op hen. Voor mij als gastouder voelt het wel dubbel.
Natuurlijk zorgen ze wel voor hun kinderen. 's morgens als ze worden wakker gemaakt. Als er een heerlijk ontbijtje voor ze klaar staat. Als de tassen worden ingepakt. Als ze worden weggebracht naar school of opvang. En 's avonds, als ze worden opgehaald en er heerlijk voor ze wordt gekookt. Terwijl er nog een spelletje gespeeld wordt na het eten, of geholpen met huiswerk. Als ze onder de douche worden gezet en er een verhaaltje wordt voorgelezen voor het slapen gaan. Ze zorgen niet de hele dag voor hun kinderen. Nee, dat klopt. Maar als je kind de hele dag op school zit en vervolgens bij een vriendje gaat spelen zorg je toch ook niet voor je kind? En als je kind dan vervolgens pas om 17:00 thuis komt om te eten is hij of zij toch net zo lang van huis geweest als het kind dat op de opvang zat? Of zeg jij dan ook tegen die vader of moeder, nou je hebt vandaag niet voor je kind gezorgd. Of gaat het je om de leeftijd? Dat dit dan alleen geldt voor kinderen tot een bepaalde leeftijd? Dit is overigens echt niet bedoeld als nare post. Ik probeer het gewoon te begrijpen.
He bah wat een nare opmerking! Het kan zijn dat ze het niet zo bedoeld, maar dat het gewoon mega naar en belachelijk uit haar strot kwam. En dat ze dat zelf totaal niet door heeft.... Neemt niet weg dat jij je er rot over voelt, en dat dat in ieder geval nooit ok is.
Mijn dochter zou het bij jou beter hebben, dan op sommige dagen dat ik "gewoon" thuis ben. Want dan moet er nog de was, en de boodschappen, en toch nog even snel een telefoontje voor werk, en een afspraak bij de tandarts, en nog even dit, en nog even dat en en en...
Citeren is iets anders dan een draai geven. Je benoemde dat jouw kinderen moe zijn na een dag opvang. Dus nu geef je zelf een andere draai aan je woorden. Als mijn interpretatie van "soms geen andere keuze" niet klopt. Zeg dst dan gewoon. Vind je het ok als ouders de keuze naken hun kind 5 dagen te brengen? Ook als hef anders zou kunnen. Of vind je dan dat ze hun prioriteiten niet juist hebben? En van wie vind je dat? De vader? De moeder? Vind je dat moeders minder zouden moeten werken als ze die optie hebben?
Arme Belgische kindertjes. Maar bedankt voor je open reactie. Jij komt er in elk geval oprecht voor uit. Nog een open vraag. Wie vind jij dat er dan thuis moet blijven?
Het gaat toch over het algemeen, niet alleen over moeders! En over dat het pittig is als kids 5 dagen worden weggebracht Accepteer ook deze mening! Hier zou het de kids niet goed doen hoor, 5 dagen per week naar de BSO. Ben blij dat ze uit school gewoon lekker naar huis kunnen. Zijn ze dan moe, ja! Maar ze kunnen hier zich wel terug trekken op hun kamer , en de rust opzoeken! Lijkt me op een BSO/kdv wat lastiger! Prima dat iemand er anders over denkt, lekker doen waar je jezelf goed bij voelt. Dat is bij mij dat de kids uit school gewoon naar huis kunnen. Ben ook heel blij dat het zo kan en het niet anders hoeft! En daarom vind ik het voor ouders waar het niet anders kan, maar wel anders willen heel vervelend!
Dat hangt van je werk af. Met meer uren heb je grotere kans op beter betaald werk. Zeker als je ook opleidingen ernaast doet. Dan levert die extra dagen opvang veel meer op dan alleen de extra uurtjes in je huidige functie.
Ja weet je mensen kunnen wat van het woordje zielig vinden. Ik vind het zielig en dat is mijn mening en geen feit. Je mag toch een mening over iets hebben? Net zoals dat ik voetbal enorm stom vindt en een ander vindt het geweldig. Dat is ook een mening.
Mijn mond valt open van de lange discussie die doorgaat over opvang. Mensen hebben verschillende meningen, prima toch. Wil wel nog wel even inhaken (zo ben ik dan ook wel weer) op ‘er wordt dan niet voor ze gezorgd’. Je zorgt toch impliciet ook voor je kind, omdat je zorgt dat er een maaltijd op tafel kan staan en voor onderdak zorgt? Ik voel me ondertussen bijna schuldig. Zit noodgedwongen in de ziektewet, omdat ik zwangerschapsmigraine heb, nog wat andere zwangerschapsgerelateerde klachten en onze dochter naar de opvang gaat. Ik kan op het moment zelf niet eens functioneren. Zij kunnen beter voor haar zorgen dan ik op dit moment. Ik zorg voor mezelf dus dan indirect toch ook voor haar? Het liefst heb ik haar bij me nu ik thuis zit, maar ik heb het momenteel niet voor het kiezen.