Echt he Hij kon gelukkig met een glad geschoren kop naast mijn bed zitten daar Dat mijn onderkantkapsel eruit zag alsof het was bewerkt met een botte heggenschaar maakte hem dan weer niks uit
Tijdens de bevalling van onze oudste, vollop in de weeën, kotsmisselijk van de pijn, at mijn man eerst een stukje kwarktaart, en erna een bord nassi goreng, ow die lucht alleen al, vroeg hij terwijl ik kotsend boven de emmer hing, wil je ook een hapje eten?
Ik denk dat ik echt heel blij mag zijn dat al mijn bevallingen of 's avonds (na het eten) of 's nachts begonnen en ik 's nachts of 's ochtends vroeg bevallen was. Hij heeft geen eetmomenten gehad tussendoor Vreselijk lijkt me dat..
Direct nadat de tweede eruit was, riep ik; geef mijn telefoon, ik heb om 18.30 met mijn vriendinnen afgesproken en die zullen wel bezorgd zijn waar ik blijf (was 36 weken, dus dacht dat ik nog bij het feestje zou zijn) en alle mensen in de kamer (was een stuitbevalling met complicaties) vol verbazing dat ik daaraan dacht
Memorabel moment: ze gingen ervan uit dat de daadwerkelijke bevalling ook een marathon ging worden dus er werd keurig een bed de kamer in gereden voor mijn man, zodat hij ook kon slapen zodra ik de ruggenprik had. Ik dacht toen wel even sh#t... als ze zelfs een bed voor hem brengen ben ik over 20 uur nog niet klaar
Nou precies haha was echt vreselijk! En niet te vergeten de geur van de aardbeien kwarktaart. Heb hem na de vraag ook naar de badkamer gestuurd, om daar maar te gaan zitten eten.
Wat een combinatie ook brrrr nasi en kwarktaart (Ik heb zelf gegeten onder de douche. Ik moest eten, maar had zulke weeen die ik alleen hangend aan de wasbak met de douche op mijn onderrug kon opvangen. In de wasbak stond mijn eten dus, tussen de weeën door snel hap eten)
Ja dat was over een tijdsbestek van de middag en avond. Ooef knap hoor, je heb een lange bevalling gehad.
Ik had totaal geen honger tijdens de bevallingen. Toen de eerste zich begon aan te dienen met licht gerommel, heb ik 's avonds nog gewoon gegeten. Maar in de nacht en ochtend had ik echt geen trek. Op aandringen van man heb ik nog wat fruit op dat hij om half 7 s ochtends stond klaar te maken. Dat lag een half uurtje later langs diezelfde weg in de wc. Bij de jongste begon het in de vroege ochtend, en wisten we ondertussen wel beter. Nog steeds heb ik gebraakt bij een centimeter of 7, dat hoort bij mij blijkbaar. De hele gebeurtenis van wakker worden van weetjes tot een baby vasthouden duurde ook minder dan 7 uurtjes, dus dat was nogal te overzien.
Bij mijn derde broken de vliezen tijdens een heftige wee. Ik zat toen bijna op 10 cm, want iets daarna mocht ik persen. Ik stond naast het bed, want was net de kamer in gereden in de rolstoel. Ik dacht dat het m'n vruchtwater moest zijn, maar wist het niet zeker, dus ik zei: ik ben iets verloren! Ik vind het zo bijzonder dat ik zelfs in zo'n moment nadacht om niet evt iets te zeggen dat niet klopt (te zeggen dat m'n vliezen gebroken waren). Je kan er maar mee bezig zijn op zo'n moment
Hier ook gehad bij meerdere bevallingen. Verloskundige zei tegen mij dat dat heel normaal is rond 7/8 cm.
haha, mijn eten werd om 17.00 uur netjes bezorgd op de verloskamer. Mijn man: schat, je eten is er. Verpleegkundige: je vrouw gaat echt niet meer eten. Mijn man: niet? Hahahaha. Hij heeft het opgegeten, maar heb daar geen hinder van ondervonden. Ook niet moeten overgeven of zo iets. Ik heb, nu ik er over nadenk, op de dag van mijn bevalling enkel ontbeten toen ik nog op de zwangerenafdeling lag. Om 9.30 uur verhuisde ik naar de verloskamer en om 19.01 werd N geboren. (Ik had om 8 uur 2cm, om 13.00 uur 3cm, om 17 uur 4cm, maar pijn begon toe te nemen, om 17.45 uur ook nog 4cm en om 18.15 uur 10cm). @evaleana hier glibberde er ook niks uit hoor. Hartslag van N dipte naar 65, de gynaecoloog heeft na verdoving een knip gezet en hem er met eigen handen uitgehaald.
De derde deed me zoveel zeer beneden dat ik dacht dat mijn dinges in 5345 delen lag. Wat een schrijnend gevoel. Hij bedoelt het zo goed, maar gaf me een knijpknuffel. Een soort stress bal. Die was te zacht dus in de weeënstorm heb ik dit weg gesmeten met de opmerking of hij niet beter kon nadenken! Betreft het eten, dit lukte niet. Hierdoor heeft hij zijn bord laten staan. Als jij niet eet hoef ik ook niets te eten. Dat vond ik natuurlijk onzin en jammer dus ging hij wel eten. Alleen kon ik niet tegen het geluid van dat bestek en vroeg hem op te houden met het getimmer. Hij was direct klaar met eten. Ik heb gevloekt in het Duits en lopen gillen of hij niet naar mijn dingetje wou kijken met de geboorte. Ik schreeuwde dat het er heel groot moest uitzien. Hij vroeg doodleuk of er een spiegel bij mocht want dat was een tip van de verloskundige. Bij de weeënstorm gaf hij aan dat ik rustig moest ademen en ging meepuffen. Ik ben toen uitgevallen. Hij moest stoppen met helpen en me met rust laten. Bij iedere wee hoorde ik, wat een pieken! Dat zagen we op de CTG.
Mijn vriend heeft ADHD en hij was in mijn ogen mega rustig. Hielp me, hield mijn hand vast, moedigde me aan en stond rustig naast mijn bed. Wat ik niet kon zien is dat zijn benen/voeten continue aan het wiebelen waren van pure spanning De verpleegkundige schijnt heel verwonderend naar hem te hebben gekeken Ik ben één keer door een verpleegkundige heel streng aangesproken dat ik het wel kon en ik mijn energie voor het persen moest gebruiken niet om te huilen/schreeuwen Ik was de gehele bevalling rustig maar toen ze de vacuümpomp inbrachten deed dat zo'n zeer. Voelde zo onnatuurlijk omdat alles in mij schreeuwde dat er wat uit moest. Ook omdat ik al persweeën had terwijl laatste randje nog niet weg was daarvoor. En na de tijd gingen ze me hechten omdat ik flinke knip had en ik had niet door dat dit natuurlijk ook alle huidlagen gehecht word dus het duurde echt zoveel langer dan ik verwacht had. Op geven moment was ik klaar met het geprik terwijl ik probeerde te genieten van mijn dochter dat ik gesnauwd heb of ze het hele klosje garen erin deed
Ik heb hele bevalling rugweeen gehad echt niet fijn voelde dat, ik heb bij de 10 cm blijkbaar geroepen auuww mama! Ik moet poepen. En toen werd er ff gecheckt en mocht dus persen indd en 22 minuten later was hij er ❤️
Dit doe ik nooit meer!!! Door andere omstandigheden helaas bij een kind gebleven. Anders had ik er zeker nog een gewild! Even een off topic vraag. Ik lees weleens dat sommige vrouwen geen pijnstilling willen tijdens bevalling. Wat is daar de reden voor? Neem je dan ook geen paracetamol als je hoofdpijn hebt bijv? Gewoon nieuwsgierig Ik mocht geen ruggenprik ivm sterrenkijker en verre ontsluiting maar anders had ik het graag gehad! Waarom pijn lijden als het niet hoeft?
Omdat er aan het nemen van een ruggenprik of morfine wel meer risico’s zitten (voor jezelf en kind) dan een paracetamol.
Op internet las ik alleen kans op misselijkheid, hoofdpijn of verdoofd gevoel kan zich uitbreiden (tijdelijk)