Dat kan ik dus echt niet. Als ik wil slapen moet ik een verhaal in mijn hoofd bedenken. Dat ik ergens op een afgelegen plek ben. Liefst alleen. En dan visualiseer ik de omgeving. Er is een bergbeek en een moestuin waaruit ik verse groenten haal voor het avondeten. Dan bedenk ik welke groenten en waar die groeien etc. Vaak heb ik ook iemand bij me die kan vissen, want alleen groenten is ook wat karig Supermarkt is er natuurlijk niet. Te druk. Kan ik niet slapen.
Toen ik in een stressvolle periode zat, ging ik terug naar 'mijn veilige plek'. Dat was op de camping waar ik als kind altijd kwam en een aantal jaren geleden een heerlijke vakantie heb gehad. Dan sliep ik zo, dus dat herken ik wel. Nu echt geen last van, ik leg mijn hoofd neer en ben weg. Als kind luisterde ik naar muziek, dat doet mijn oudste (met ADD) nu ook. Mijn man (ook ADD) kan dat juist niet. Die moet volledige stilte om zich heen hebben. De jongste is net als ik, die gaat liggen en is weg. Heerlijk haha! Een supermarkt is idd niet echt handig als je in slaap wilt vallen
Ik had er vroeger ook niet superveel last van. Ging dan gewoon boven zitten op een rustig plekje. Bij mij is het verergerd na m'n burnout. Dat schijnt dus vaak voor te komen. Je lichaam heeft een klap gekregen en heeft dan al z'n energie nodig om "overeind" te blijven en te functioneren. Het filter dat beschermd tegen overprikkeling doet het dan niet goed meer. De beschermende functie tegen overprikkeling werkt minder of niet meer. Ouder worden, hormonen, stress, trauma enz kunnen er allemaal voor zorgen dat je filter minder goed werkt en adhd /ass symptomen meer op de voorgrond komen.
Ik dacht dat ik heel gek was maar zo val ik al in slaap sinds ik kind ben. Soms weken hetzelfde verhaal omdat ik heel snel in slaap val en het nooit verder gaat dan het begin
https://www.nu.nl/binnenland/6264929/lichaam-van-vermiste-maria-van-der-zanden-na-29-jaar-gevonden-in-duitsland.html Alhoewel je het nieuws allicht niet wil horen omdat alle hoop dan echt verloren is, lijkt t me een "fijn" dat je het nu wel zeker weet waar ze is. Los van de context dat er nog 200.000 andere nieuwe vragen die dan ineens boven komen.
Wat moet dat fijn zijn voor de familie! Natuurlijk wil je je dochter heelhuids terug, maar niet weten waar ze is, wat er is gebeurd, hoe het met haar gaat.. dat lijkt me een marteling. Nu kunnen ze haar (hopelijk) naar huis halen, afscheid nemen en beginnen met rouwen.
Verklaart een hoop voor mij Jongste heeft diagnose ass en ik herkende daar al wat dingen bij mezelf van. Voorheen dacht ik dat ik 'anders' was door wat ik vroeger heb meegemaakt (zal ook meespelen wellicht). Heb in 2015 een soort van burn out gehad en ben sindsdien niet meer dezelfde. Kan nu ook veel minder tegen prikkels. En wordt ook een dagje ouder
Bij vrouwen komt adhd er vaak juist niet uit in hyperactiviteit. De drukte zit vaak juist in het hoofd en wordt daardoor pas opgemerkt als je compleet vastloopt. Vaak gaat daar eerst een depressie en/of burn out aan vooraf. Het perfectionisme en prestatiedrang is heel herkenbaar. Ik ben op latere leeftijd gediagnosticeerd, als je vragen hebt mag je me altijd een pbtje sturen!
Zo ben ik ook met een bijna burnout en het ouder worden tegen dat verschijnsel aangekomen. Had gelukkig wel door wat t was. Zodra je pijn hebt (fijn met bekkenbodem issues) gaat t ook rotter. Je filter actief aanzetten kost energie maar voorkomt dat de prikkels NOG meer energie kosten. Maar als je door omstandigheden weinig energie hebt (aanhoudende pijn, burnout, niet goed in je vel etc) voel je je soms kansloos verloren nog voor de wedstrijd begint. En start t schipperen tussen filteren/bewust ergens gaan zitten waar je rust vindt en de alledaagse dingen. Onder een douche gaan zitten en je hoofd onder de straal (geen ge-maaaaamaaaa) is geen goedkope bezigheidstherapie momenteel met de gasprijzen /veelal nog hoge tarieven maar soms een aangename redding.
Dit herken ik heel erg, maar dan na een depressie. Die depressie is gelukkig zo goed als weg maar ik ben nog steeds zo gigantisch snel overprikkeld. Zie er gewoon tegenop om naar de supermarkt of andere drukke plekken te gaan.
Vanochtend kwam buurmeisje van een paar huizen verderop aanbellen om te melden dat een van onze katten hun parkietje heeft opgegeten en andere bezeerd. Het kooi van hun vogeltjes staat vaak in de tuin, maar er lopen honderden katten rond in onze buurt, ben benieuwd hoe ze weten dat het een van onze katten was , hoe een kat een parkiet kan doden die in een best grote kooi zit. Het is niet de eerste keer dat die buren naar ons komen, want vorig jaar zou onze kat ook hun cavia hebben gedood. Het zit me niet lekker, maar zit wel met vragen van hoe en wat, hoe weten ze dat het een van onze katten was, hebben ze het gezoen, zo ja welke kat was het? Want twee van de katten komt onze achtertuin niet uit en derde was hele nacht en vanochtend gewoon binnen.
Willekeurige advertentie komt net op Facebook voorbij, leuk voor zussen ik dacht dat er wat anders stond, hahahah