@Lilium wat een verdriet en inderdaad rollercoaster, ik hoop dat het een beetje met jullie als gezin gaat
Jaaaa eindelijk! Daar is hij dan gefeliciteerd en welkom op de wereld kleine man! Was hij ook groot gezien je termijn? 42 weken vandaag toch?
Gefeliciteerd met jullie zoon! Jeetje wat heftig zeg Wat voor afwijking had hij? Hopelijk is alles verholpen na de operatie en blijft het hierbij. Heftig zo.
Och wat verdrietig te lezen dar het zo gelopen is met de kraamweek en dat je zoontje een operatie moest ondergaan. Kan me voorstellen dat het een enorme rollercoaster geweest is. Is hij goed hersteld? Hoop dat je nu wel kunt genieten. Een prachtig mannetje is het ♡
gefeliciteerd wat een hel hebben jullie gehad Ik ben blij dat hij het nu goed stelt Hopelijk kunnen jullie nu wat gaan genieten
Frustrerende dagen hier! Woensdag bij de controle had ik een korte baarmoederhals en 1 cm opening. Donderdagavond kreeg ik om de 6 min weeën maar niet zo’n pijnlijke. Begin van de nacht werden ze heel pijnlijk maar opeens waren ze gedaan. Ook vrijdag ik de dag geen weeën meer te bespeuren. Bij controle bleek er toch weer een cm opening extra te zijn gekomen, baarmoederhals is volledig verstreken dus ze zat meteen tegen het hoofdje van de baby. Gestript geweest en de weeën begonnen weer elke 5 min. Opnieuw in de late avond ligt alles stil. Baby heeft er duidelijk geen zin in.
Hier ook nog op het wachtbankje.. duurt zo lang.. maar "pas" 40.2 dus ben gewoon ongeduldig.. had dinsdag nog 0,0 ontsluiting en geen enkele aanleiding dat er iets aan de gang is. Maar beide jongens zijn ookmpas met 41 weken gekomen dus geduld is een schone zaak.. Gefeliciteerd aan alle dames die al bevallen zijn.. geniet van die heerlijke kleintjes.. @Lilium, dat is zeker schrikken en een rollercoaster waar je inkomt! Hopelijk gaat alles inmiddels goed met jullie en komen jullie in rustiger vaarwater, heel veel sterkte en probeer ook een beetje te genieten van de kleine momentjes..
Haha ja hier ook! Al 3 dagen weeën dat ik denk; nu gaat het doorzetten. Ondertussen ook al redelijk wat van mijn slijmprop verloren. Dus wij zitten echt een beetje aan huis gekluisterd nu.
Oo begrijpelijk! Hier vanmorgen de verloskundige langs gehad omdat ik bloed verloor en daarna wel wst weeën gehad.. hele dag wat last van harde buiken maar verder niks. Kan best nog een week.. misschien 2 zo door gaan. Haha.. maar van mij hoeft het niet meer zolang te duren hoor!
@Newbie123 ook balen zeg.. daar zit je dan ook niet op te wachten! @EenwensEendroom ook vals alarm helaas. @DisneyMama de dagen duren dan lang he, hopelijk houd je het verder nog een beetje vol!
Weet trouwens niet wat ik meemaak dit keer, kan nu al naar de wc voor de grote boodschap. Bij N. duurde dit letterlijk dagen
Bevallingsverhaal (lang, neem de tijd ) Op 24-05-2023 kwam de verloskundige om mijn vliezen thuis te kunnen breken rond een uur of 09:30. Het hoofdje lag veel te hoog waardoor dit helaas niet kon. Omdat ik toen 41+5 weken zwanger was moest ik op controle komen in het ziekenhuis en voor een plan. Eenmaal daar aangekomen bleek ik enorm veel vruchtwater te hebben voor deze termijn en de baby zwom nog heerlijk rond. De verloskundige in het ziekenhuis durfde het wel aan om mijn vliezen nu te breken. In het ergste geval zou ik gelijk naar de OK worden gereden. Ehh.. dat zag ik niet zo zitten en besprak dat we donderdag 25-05-2023 nog een poging zouden wagen, thuis. Verloskundige in het ziekenhuis heeft mij wel nog gestript om 14:30 uur in de middag. Op 25-05-2023 belde de verloskundige precies om 08:30 uur terwijl ik aan het stofzuigen was. Dit vond ik erg vreemd, want het ziekenhuis heeft pas bel afspraken vanaf 08:30 uur. Alle ziekenhuizen in de omgeving bleken vol te liggen, wat ik persoonlijk niet zo erg vond. Dan konden we het nog wat meer de tijd geven en kon ik nog even goed nadenken. Om 09:00 uur in de ochtend op 26-05-2023 kwam de verloskundige voor controles en om te kijken of mijn vliezen gebroken konden worden, thuis. Dit bleek echter niet mogelijk te zijn. Het hoofdje lag te hoog en ze kon de vingertjes voelen van de baby. Dit maakte het nog meer tot een risico. Na een goed gesprek bleek dat de situatie eigenlijk niet meer zou gaan wijzigen. Vandaag 26-05-2023 42 weken zwanger en de risico's nemen dan toe. De verloskundige besprak mijn zorgen met het ziekenhuis als de baby gehaald zou moeten worden, en dat het gesprek van woensdag over de spoedkeizersnede mij nogal tegen was gevallen. Nadat we oppas hadden geregeld konden we rustig naar het ziekenhuis gaan om een uur of 11:00. Allebei vol spanning. Om 11:40 uur kregen we een kamer aangewezen (kamer 18) in het bevalgedeelte en toen wist ik eigenlijk genoeg. Jammer dat de kamer bijna geen uitzicht had (haha). Daarna een gesprek met een verloskundige, verloskundige in opleiding en gynaecoloog in opleiding. Deze laatste wilde nog 1x voelen en gaf aan dat de baby heel gunstig lag op dit moment om de vliezen te breken. We besloten ervoor te gaan, de oppas was nu geregeld en ik had zelf een heel prettig gevoel bij deze meid. Ik bespreek dat ik snel ben bevallen bij N. alleen dat er veel fouten zijn gemaakt. Bang voor de weeënopwekkers en wilde nu op tijd de ruggenprik hebben, want bij N. was het discussie en veel te laat. Na alle controles en CTG werd rond 14:08 uur mijn vliezen gebroken. Ik kreeg gelijk een katheter en een infuus, dit laatste lukt bij mij amper dus best wel wat gedoe. Toen bleek het kindje fors in het vruchtwater gepoept te hebben en het stroomde letterlijk van het bed af (sorry schoonmakers, had al gewaarschuwd) een thuisbevalling had daardoor nooit meer gelukt en was blij dat we de juiste keuze hadden gemaakt. Na een uur kwam de anesthesie en deze wilde de ruggenprik zetten. De verpleegkundige wilde echt mijn bed verschonen en de anesthesie niet, waardoor de verpleegkundige dit toch deed (held, bedankt want het was niet te doen) weer bleek ik een lastig geval te zijn met mijn bouw en ik besloot maar voortaan een sticker op mijn voorhoofd te plakken met lastig geval qua prikken. De humor erin houden is mijn ding om zenuwen te verwerken. Na hartfilmpje, bloeddrukmetingen en alles wat erbij hoort zat de ruggenprik eindelijk rond 15:15 uur geloof ik. De weeën waren er nog niet intens, af en toe moest ik wat wegpuffen. Er werd besloten voor weeënopwekkers en de verpleegkundige waarbij ik zo moest lachen moest afscheid nemen, zijn dienst zat erop. Ik zag dat hij baalde en hoopte mij stiekem toch nog te zien. Na de overdracht kwamen ze checken en de weeënopwekkers langzaam verhogen. Om 17:15 uur dacht ik een opkomende perswee te voelen, en toen de verpleegkundige tegelijk kwam vragen of ik aandrang had wist ik dat ik mijn lijf goed kende. De gynaecoloog in opleiding en verloskundige in opleiding kwamen binnen en deze eerste wilde afscheid nemen, totdat ze zag dat de baby nu ging komen. Ze bleef. De verloskundige in dienst stond vast bij een andere bevalling dus 2 mensen in opleiding stonden gelijk voor het blok, ik ging bevallen en wel nu. Ze nam de regie, hielp mij door het persen heen en ik mocht het hoofdje van de baby aanraken en helpen (zoooo bijzonder!!!) Na 10 minuten werd onze zoon geboren om 17:32 uur. Navelstreng zat licht om zijn nek en hij huilde niet. Ik zag de paniek en net toen ze om assistentie wilde bellen kwam er een klein huiltje. Na wat wrijven was hij bij en begon goed te huilen! Echter stokte zijn ademhaling en had hij wat lucht nodig om zijn longen wijder te maken. De kinderarts kwam en twijfelde of hij hem mee moest nemen. Op dit apparaat reageerde onze zoon goed, maar werden wel streng in de gaten gehouden. Zelf had ik een paar scheuren waarbij er een aantal hechtingen nodig waren. Dit viel reuze mee. Daarna zelfs snel gaan douchen en bijkomen van alles. Alles bij elkaar was het een mooie ervaring waar ik zelf de regie over had. De gynaecoloog in opleiding pakte goed haar rol op en de verloskundige in opleiding die eerst nogal voor het blok werd gezet begon ook meteen te handelen. Door hun rust en vertrouwen in combinatie met een ervaren verpleegkundige is het goed verlopen. Ik weet nu dat een bevalling ook zo kan gaan en ben er ontzettend dankbaar voor dat onze zoon tot nu toe het goed doet.