Mijn man komt er oorspronkelijk vandaan, en zijn familie woont hier (mijn schoonvader en -oom uit NL zijn ook geremigreerd). Dat maakt het al een stuk minder avontuurlijk
Assertiever, geduldiger, geloof meer in mijn eigen kunnen (heb een aantal mooie projecten neergezet iets wat ik in NL nooit zou doen of zou geloven dat ik het kan). Wat allemaal positief is. De keerzijde is dat ik een nog grotere hekel heb aan de sociale druk, de afspraken die bij wijze van 6 weken van te voren ingepland dienen te worden, de sociale verplichtingen etc. Maar goed, daar moet ik blijkbaar mee leren omgaan. Dat kon ik al niet en nu nog slechter haha.
Ja emigreren is naar mijn mening echt uit je comfortzone stappen. Andere taal, Andere cultuur. Dus dan kun je ook andere dingen oppakken want buiten je comfort zone zit je toch al.
Alhoewel in ons geval was het Engels dus niet een compleet nieuwe taal, maar goed.. Ik vond het wel spannend om bijvoorbeeld op werk alles in het Engels te moeten doen.
Ja klopt. Maar t kan ook heel leuk zijn. Bv spaans spreken wij redelijk tot goed en t is altijd onze droom geweest een eigen huis te bouwen....
Daar zou ik me niet op verkijken hoor! Wij wonen al 12 jaar hypotheekvrij maar de vaste lasten, verzekeringen, boodschappen etc. hakken er toch behoorlijk in.
Wij wonen "gratis" (nooit een hypotheek gehad ook), maar idd, andere kosten zijn weer best hoog. Het grootste deel gaat bij ons op aan boodschappen en dan nog leven we best zuinig, maar dat is verhoudingsgewijs gewoon veel duurder dan in Nederland. Ik vind het nu soms grappig wanneer Nederlanders klagen over hoe duur de boodschappen voor ze zijn terwijl het in de meeste landen gewoon nog veel duurder is. En bv ziektekosten, ook zoiets. Dat betaal je hier gewoon helemaal zelf in de meeste gevallen. Als er niks aan de hand is heb je geluk maar moet je een gecompliceerde operatie ondergaan heb je dus pech. Voor ziektekosten zetten we dus een maandelijks bedrag opzij voor als het ooit nodig is, je weet maar nooit.
Wat heerlijk voor de jeliekids dat ze straks zo lekker vrij op kunnen groeien. Moet ineens aan de familie van Wichen denken... Weet iemand hoe t daarmee is afgelopen?
Dat hangt ervan af waar je heengaat en welk soort huis natuurlijk. Maar bij ons gold bijv. dat we van tweeverdieners naar eenverdieners gingen. Ik ging er qua inkomen niet op achteruit maar ben dan ook niet afhankelijk van een Franse werkgever, anders was het een stuk lager geweest. Ik denk dat wij uitgespreid over het jaar (sommige kosten zijn eenmalig maar hoog - bijvoorbeeld olie voor de CV en hout voor de houtkachels) toch wel zo rond de 800-1000 per maand uitkomen. En dat is excl. boodschappen etc.
Ja nergens is t zaligmakend. Wat voor mij heel belangrijk is, is dat er een goed nieuw huis komt. Geen gare boerderij waar ik gek word van de gebreken. Hoeft niet groot of luxe.
Hoe moet ik me dat voorstellen nooit een hypotheek gehad? Hadden jullie gelijk bij jullie eerste koopwoning zoveel spaargeld om t hele bedrag direct af te tikken?
Hypotheken zijn niet gangbaar hier ivm het verbod om rente (voor moslims). Er schijnen wel hypotheken te bestaan hier maar dat heeft bijna niemand, in onze woonplaats tenminste. We hebben ons huis laten bouwen in de tuin (eerder een heel groot stuk grond dan een tuin) van mijn schoonouders, en ook zoals hier gebruikelijk is in etappes. Sowieso is mijn schoonvader nogal vrijgevig en heeft ons hier flink mee geholpen, de broers en zussen van mijn man hebben ook ofwel van hem een huis gekregen of een geldbedrag. Daarbij wonen we in een regio die niet zo duur is, vergelijk het met Friesland ten opzichte van de randstad.
Jaaa ik ga nog steeds lachend de supermarkt uit in NL. Waar ik daar met 1800 euro per maand aan boodschappen thuis kwam is dat nu echt 1000 euro minder per maand. Maar goed, wij betaalde voor ons huis ook 1800 euro per maand, zorgverzekering was gratis omdat wij een goede werkgever hadden, maar niet iedereen heeft die mazzel die hebben net als jij omschrijft geen verzekering en betalen cash, terwijl zij ook een veel lager inkomen hebben. Ik moet zeggen wij hebben ook passief inkomen waardoor die huur die wij betaalden ook weer deels wegviel. Maar het leven was duur. Elektra, internet en water btw ook. Dan nog niet eens te spreken over scholen. In NL zijn wij verwend. Die vrijwillige bijdrage is een lachertje in vergelijking met veel andere landen. Daarbij kwam dat wij elk potloodje, schriftje etc zelf moesten kopen. En dat op basisonderwijs. En er is daar geen Action waar je je spulletjes voor weinig kan kopen. Maar goed, toch was het leven daar relaxter, gemoedelijker. Mensen kijken naar elkaar om. Dus als je weet het grootste gedeelte van de klas hebben niet die knutselspullen, gummetjes of potloden dan koop jij wat extra en dan kan dan gedeeld worden. Ik mis het leven daar wel! Ondanks die bedragen haha.