Nee ik zou dat voor 15 en 13 alleen aandurven als het in de buurt was bijvoorbeeld. Mijn 15 jarige gaat bijvoorbeeld straks ook weer naar het dorpsfeest en dat duurt ook tot 1 uur, dus kan hij ook wel zo lang alleen blijven, maar voor mijzelf zou ik toch wel binnen 5 a 10 minuten thuis willen zijn in geval van nood.
die van mij is bijna 15 en vind het leuk als wij een feestje hebben. Dan is zijn zusje bij oma en hij heeft ons huis voor zichzelf om met vrienden een film te kijken en te chillen. Nooit op grote afstand en ondertussen houden we altijd wel contact hoe het gaat. Anders zit ik niet ontspannen en gezellig.
Heel eerlijk, wij hebben dit weleens gedaan toen de kinderen 7, 12 en 14 jaar oud waren, wij waren toen ook echt wel een eind verderop .Maar goed wij hebben zeer nauw contact met de buurvrouw en die kwam geregeld even kijken en haar dochter kwam ook bij ons zitten( vriendinnetje van oudste dochter) Ik denk dat we toen pak hem beet een uurtje of 12 weer thuis waren. Het voelde voor de kinderen niet alsof we weg waren geweest maar ik denk ook een andere situatie.
Goh, ik zal wel een slechte moeder zijn, maar een week voordat de jongste 10 werd (oudste was/ is 12), zijn wij begonnen met hier in het dorp samen uit eten gaan zonder oppas. Dan moest de jongste om 21u naar bed en vertelde ze de dag daarna heel eerlijk dat ze pas om 21.15u was gegaan. Tja alsof ik dat niet van te voren had ingecalculeerd. Beide kinderen hebben een eigen telefoon, mogen elkaar niet aanspreken dat ze naar bed moeten, want ze zijn tenslotte geen oppas van elkaar. Daarnaast hebben we ook hier camera's, een video deurbel en twee honden die afgaan zodra er iemand maar een stap in de tuin zet. Dat geeft voor de kinderen ook een veilig gevoel. Wel stuur ik altijd een appje in de buurt app zodat de buren weten dat ze alleen thuis zijn (dat doet iedereen hier). De kinderen weten ook prima te handelen in geval van nood. Later hebben we dit uitgebreid tot feestjes tot rond 01.00u en ook dit ging goed. Vervolgens konden we met vrienden onverwachts mee naar VVAL, dus dat was buiten ons dorp en dan ben je pas met een half uur rijden thuis. Met de kinderen overlegd en ze wilden geen oppas meer (logisch buurmeisje zit op de zelfde middelbare school als mijn zoon). Ik vond het wel heel spannend, maar het ging echt perfect. Wel moet ik erbij zeggen dat mijn dochter (de jongste) heel verantwoordelijk is voor haar leeftijd. Denk dat als de kinderen andersom waren geboren, we dit pas hadden gedaan vanaf dat mijn zoon 11 was. Je moet dus echt naar de kinderen zelf kijken. Hier dus al sinds september geen oppas meer en het bevat zowel bij ons als de kinderen erg goed.
Nee, zou ik niet doen. Idd te jong, te laat, te ver en te lang. Wij zijn paar weekjes terug samen weg geweest van 18-23 op een uur rijden, toen hebben we oppas geregeld. Paar maanden terug wel samen uit eten geweest 19-21.30, oudste was werken, zoon van 15 heeft opgepast, jongste lag al op bed. Wij gingen naar n restaurant aan de overkant van de straat en konden indien nodig in 3 minuten thuis zijn. En wij gaan geregeld samen naar een verjaardag in eigen dorp, als de jongste al op bed ligt en oudste dochter (17jr) of zoon (15) oppast. Dat is dan meestal van 20-22.30. Zoon van ruim 11 vind ik nog te jong om lang op te laten passen, hooguit halfuurtje als de jongste al op bed ligt en ik nog vlug een boodschapje moet doen maar liever niet.
Als het dichterbij was geweest had ik het zeker gedaan, mijn kinderen van 9&11 zijn vrij vaak “alleen” voornamelijk overdag maar ik ben dan wel in de buurt. Ik vind persoonlijk dat je uiteraard iets rekening houdt met de leeftijd, maar dat je vooral moet kijken/luisteren naar het kind. Hoe vinden ze het zelf, zijn ze verantwoordelijk/zelfstandig.
Nee, ik zou het niet aandurven als het een grote afstand van huis betreft. Ik denk als het om de hoek zou zijn, het wel had gedaan en tussendoor even snel naar huis zou lopen om, om het hoekje te kijken. Mijn oudste is 11 en is overdag ook regelmatig wel eens alleen, omdat ik boodschappen aan het doen ben of even ergens op visite maar dan ben ik altijd in max 10 min thuis. De oudste vertrouw ik ook echt 100%. Mijn jongste daarin tegen ligt aan de ketting tot hij 18 is, die loopt in 7 sloten tegelijk
Nee dat zou ik niet doen. Wij hebben onze jongens eind vorig jaar 11&12 jaar alleen thuis gelaten toen wij een feestje hadden. Dat feestje was op 5 min afstand en we waren om half 11 thuis. We hadden regelmatig contact en rond 22.00 heb ik ze naar bed gestuurd ze lagen heerlijk te slapen toen we thuis kwamen. Ik zou het zo weer doen maar dan alleen als we in de buurt zijn en tot uiterlijk 23.00 uur.
Wij zijn vandaag met z'n tweeën naar het strand geweest, op een uur rijden, de oudste + vriendje en de jongste thuis. Dat vond ik stiekem best een beetje spannend, terwijl ze zich prima redden. In de avond/nacht zou voor mij toch anders voelen, zo 'ver' weg. Al kijk ik er wel naar uit dat het kan, en dan een weekje samen weg
Het ligt ook wel aan je kinderen. Onze oudste is best verstandig, bleef al best snel smiddags alleen thuis als wij aan het werk waren, dat werd in de vakanties dan een hele dag, maar de jongste was dan bij mn ouders en als er iets was kon ze hun altijd bellen. Ook hadden wij in die tijd echt goed/vriendschappelijk contact met de buren, dus ook daar kon ze altijd heen. Maar in jou geval zou de afstand mij toch tegen houden, denk ik. Wij zijn in januari een nachtje weggeweest samen, maar hebben de jongste toch bij mn ouders onder gebracht, oudste was alleen thuis, hebben af en toe even geappt met haar. Een hele nacht samen vond ik dan toch weer geen fijn idee.
Wij zijn daar nog niet qua leeftijd maar ik jouw geval ts, zou ik het niet doen en voornamelijk om de afstand. Kun je niet een buurmeisje vragen oid?
Maar de buurvrouw staat wel paraat he. De buren hebben kinderen van dezelfde leeftijd als de onze en ze zijn daar kind aan huis. Ze hebben ook haar nummer en voelen zich vrij genoeg om haar te bellen.
Ik snap dat niet alle kinderen hetzelfde zijn, maar de mijne vinden alleen thuis zijn s' avonds echt een feestje. Jouw ervaring is natuurlijk niet met mijn kinderen . Ze vragen ons regelmatig als we al een tijdje niet weggeweest zijn, wanneer we weer eens op stap gaan. Ze bouwen dan vaak een fort in de TV kamer en kijken de hele avond flims (mag normaal natuurlijk niet!) en ze mogen natuurlijk wat lekkers. We hebben het nu al zeker zo'n 7 a 8 keer gedaan en elke keer vinden ze het jammer wanneer we weer thuis komen, want dan moeten ze naar bed .
Maar dank voor alle reacties! Ik schrik een beetje van de bijna complete unanimiteit. Ik vraag me nu een beetje af of ik teveel een pipilangkous huis run, omdat we ze al best lang s avonds uren alleen laten . Maar de afstand is wel precies waardoor ik het ook wat eng vind- vandaar dit topic. Het is toch anders als je met 15 minuten weer thuis kunt zijn. We hebben nog even tijd, maar voorlopig neig ik naar "nee". Wat betreft een oppas- dat vindt vooral de oudste echt niet meer okay na al hun eerdere ervaring alleen thuis. Ik heb het al een keer geoppert, maar ze is zwaar beledigd bij het idee en wil gewoon lekker alleen thuis zijn. Een vriendin van me heeft wel een dochter van 14, die van haar wel bij ons thuis mag komen terwijl we weg zijn, maar dat maakt het voor mijn gevoel eigenlijk alleen maar erger. Mijn kinderen ken ik door en door en vertrouw ik. Dit meisje is super leuk en lief, maar ik ken haar maar oppervlakkig.
Wow, ik schrik er van dat je het "echt heel onverantwoord" vindt. Dit had ik niet verwacht. Waarom is 23.00u zo anders dan bijvoorbeeld 21.00u dan? Mijn kinderen zijn geen wildebrassen en het enige wat ze doen is films kijken, spelletjes spelen en lekker eten. Mocht er iets zijn dan kunnen ze ons en/of de buurvrouw bellen, die ze heel goed kennen. Als we tot 23.00u weg zijn, zijn we altijd in de buurt en binnen een kwartier ofzo weer thuis. Bovendien lichten we altijd de buurvrouw in als we weg zijn en weten de kids dat ze haar ook mogen bellen. Mijn telefoon ligt altijd op tafel en ik app ze geregeld gedurende de avond om te checken hoe het gaat. Ik zie persoonlijk geen groter gevaar tussen in de middag 1 uur of in de avond 3,5 uur. En nogmaals, de kinderen balen meestal wanneer we weer thuiskomen, want dan is de pret over en moeten ze naar bed. Ze zijn totaal niet angstig.
Ervaring met alleen zijn in de avond, maakt het voor mij wel anders. Plus goed contact met buren. Mijn zus en ik waren er bv ook wel aan gewend, ik kan me alleen niet herinneren of we ook tot zo laat wel eens alleen waren - maar wel uren ‘s avonds, samen films kijken (mochten we dan huren, dubbel feest! ) en met halve deken-forten. Ikzelf zou mijn jongste er nog niet helemaal mee vertrouwen, en de oudste vindt vooral ‘s avonds alleen zijn niet zo leuk, maar met z’n tweeën verwacht ik geen ruzie ofzo - dat hebben ze eigenlijk sowieso nooit. Dus tja, jij kent de hele context natuurlijk, jouw inschatting Zeker als naaste buren het een beeetje in de gaten houden en ze in geval van nood daar ook naartoe gaan, zie ik dat een beetje als ‘oppas’.
Ik liet mijn negenjarige overdag ook geen acht uur alleen. Voor mij is er wat dat betreft dus inderdaad geen verschil tussen dag en avond. Dat het ‘s avonds donker wordt en de kinderen dat alleen /met z’n tweeën minder prettig vinden, speelt natuurlijk wel ook een rol. En of ik bij de buren ben of een uur verder op ook (hoewel ik ook niet vlakbij lang weg ging op die leeftijd). Ik wil de oudste ook niet opzadelen met die verantwoordelijkheid, stel dat er iets gebeurt…ik mag dan wel denken dat het niet haar verantwoordelijkheid is, voor haar zal het gevoelsmatig anders zijn.
Ik vind dit inderdaad net als jij een twijfelgeval. Onze dochters zijn we voor het eerst 's avonds een paar uur alleen gaan laten toen ze 13 en 10 waren. Ons laatste oppasmeisje was 13 toen ze voor het eerst bij ons kwam. Dus toen na corona weer het een en ander op gang kwam, wilde onze oudste dochter echt geen oppas meer. Ze zijn inmiddels een jaartje ouder, en nu gaan we tot een uur of 12 of iets later weg.