Ik vertrouw onze kinderen 100% alleen thuis. Maar ben eerder bang voor inbrekers of brand. Dat kan natuurlijk ook overdag gebeuren of begin van de avond en de kans is sowieso heel klein, maar voor mijn gevoel laat ik ze niet prettig achter 's nachts.
Als jij dat genoeg vind moet je het vooral doen, maar ik zou het dus niet doen op die leeftijden. En de vraag is of ze inderdaad gemakkelijk de buurvrouw bellen. Is er ooit weleens iets gebeurt dat ze dat inderdaad nodig vonden (ook laat op de avond)? Als dat het geval is weet je in ieder geval zeker dat ze zich dan niet bezwaard voelen. Zo niet, tja, dan is het alleen een theorie. En soms doen kinderen toch iets doms (ook de verantwoordelijke), durven ze dan de buurvrouw te bellen. Of houden ze dat dan liever geheim uit gêne? Etc…. En wat betreft oppas: Daar zouden mijn kinderen dus echt geen zeggenschap over krijgen. Beledigd of niet, ik bepaal. En een 12-jarige die beledigd is, maakt mij niet warm of koud. Dan heeft ze gewoon te dealen met onze beslissing als ouders, zoals wel vaker gebeurt en zal gebeuren. Toen mijn zoon nog klein was en we mijn oudste oudste dochter nog niet oud genoeg vonden om een hele avond op te passen maar wel oud genoeg om een avond alleen thuis te zijn kwam er dus gewoon een oppas. Oppas kreeg de ‘instructie’ dat de oudste kindeen zichzelf op bed komden leggen en geen oppas nodig hadden en ze er alleen voor de jongste was. Geen beledigde kinderen hier gehad.
Ik weet zeker dat mijn oudste van 10 dat echt niet leuk zou vinden, die wil ons graag dichtbij hebben. Mijn ouders lieten mijn oudere broers ook wel eens oppassen op mij en mijn andere broers, dat ging vaak mis. Mijn oudste 2 broers hadden dan slaande (letterlijk) ruzie, en dat vond ik als kind erg vervelend. Mijn ouders kwamen daar een paar jaar geleden pas achter... en hadden achteraf spijt dat ze mijn oudste 2 broers die verantwoordelijkheid hadden gegeven over mij en mijn andere broers.
Ik zou dit ook niet doen hoor. Terwijl ik altijd best makkelijk ben geweest met alleen thuis laten. Maar dit is voor die leeftijd naar mijn smaak echt te jong, te lang, te ver en te laat. Toen onze oudste 12 was hadden wij ook gewoon oppas als wij 's avonds weg moesten. En dan was het vaak niet eens zo lang of laat, maar we vonden hem te jong om de verantwoordelijkheid over zijn jongere broertjes te dragen. Hij vond het wel genant dat er een oppas kwam (meisje uit een ouder team van zijn eigen sportvereniging), maar dat is dan jammer. Veiligheid is belangrijker. Inmiddels is de oudste 16 en nu laat ik hem gerust oppassen op de jongste van 10. Hij is lief, verantwoordelijk en stoer en slim genoeg om problemen op te kunnen lossen. Echt, over een paar jaar kun je zonder moeite wat langer en later van huis weg, maar voor nu kun je eigenlijk niet anders dan toch nog wat regelen voor ze.
Ik lees in sommige reacties dat ook kinderen van 15 nog niet alleen gelaten worden voor een langere tijd. Maar mijn nichtje ging op haar 15e al een weekendje weg met vrienden en ook de kinderen van een vriendin werden op die leeftijd al een weekendje alleen gelaten terwijl de ouders een weekend weg gingen. En er zijn heel wat oppasmeisjes die op hun 13e al in de buurt oppassen. Ik vind dat ook weer te beschermend. Hier zijn we pas begonnen met beiden weg in de avond, minstens 1 van ons in de buurt en laatst ook een keer doordeweeks, toen ze op tijd naar bed moesten. Ze zijn 12 en 10. Helemaal goed gegaan. Ze vinden het alleen niet speciaal leuk of zo, dus we gaan er niet van 'profiteren' dat we nu zonder kinderen op pad kunnen. Maar ze voelen zich zeker oud genoeg om alleen thuis te kunnen en durven zijn. Ik zou alleen niet met die leeftijd echt al uren weggaan en pas in de nacht thuiskomen, vooral niet als je niet eerst geoefend hebt met dichterbij en kort (en dan steeds langer en verder weg). Ik vind dat je zoiets moet opbouwen en ik kan me niet voorstellen dat een kind van 9 zich prettig voelt.
Mijn eerste idee was ook no way. Maar dat dacht ik vorig jaar ook over m’n zoon met alleen naar huis fietsen of even alleen thuis blijven. En nu een jaar verder ga ik met een gerust hart boodschappen doen terwijl m’n zoon alleen is, fietst hij zonder problemen zelf naar sport als het nodig is. Als ik ff gauw wat moet halen blijven beide kinderen ook wel eens samen thuis. Geen idee hoe ze er over 4 jaar bijzitten, maar ik acht de kans aanwezig dat m’n zoon dan best alleen blijft. Hij zit dan ook op de middelbare school, dus zal sowieso meer zelfstandig moeten zijn.
Mijn veertienjarige mag ook best alleen thuis blijven of oppassen of wat dan ook. Maar dan ben ik ook als back-up aanwezig en kan ze me dus altijd bellen of appen oid. En de ouders van de kinderen waar ze oppast ook. Dan heeft ze dus twee 'hulplijnen', waarvan er één (die ze in principe altijd durft te vragen ed) binnen vijf minuten bij haar is als dat nodig is en de ander ook binnen een kwartier. En ik haal haar dan 's avonds op, zodat ze niet alleen over straat hoeft. Een weekend zou ik haar zeker nog niet alleen thuis laten. Vind dat gewoon niet nodig. Maar ze zou zich best redden. Haar jongere zusje overigens ook. Als we zelf een avond weg gaan, wat niet heel vaak voorkomt, dan vraag ik mijn moeder om hier in huis te zijn. Echt oppassen is het niet meer, ze kunnen alles zelf, meer voor de gezelligheid en omdat ik het een fijn idee vindt als er een volwassene in huis is, zodat ik me dan ook kan richten op het leuke (of werkgerelateerde...) wat ik op dat moment doe. Als ik dan alsnog met m'n hoofd grotendeels bij thuis moet zitten, dan had ik net zo goed thuis kunnen blijven.
Nee dat zou ik niet doen. De 12 jarige heeft dan eigenlijk de verantwoordelijkheid over de 9 jarige, dat vind ik persoonlijk veel te jong. Als het 1 á 2 uurtjes zouden zijn oké, maar niet van 18.00 - 1.00.
Ik ging op die leeftijd ook vaak mee met een vriendin naar een oppasadresje. Ze heeft een hele rits aan zusjes dus ervaring had ze wel. Verder waren de ouders nooit echt ver weg en ze mocht altijd wel een vriendin meenemen.
Ik heb deze winyer mn kaak moeten oprapen. Situatie: vrouwenvereniging, 1 lid verhuist, groepje leden ging er koffie drinken (we zijn maar met max 25, het was wie kan/wil gaat mee). Datum etc afgesproken. Komt er nog een mail: kunnen we een andere dag want school XYZ heeft dan studiedag. dat is een vo school, je kind zit al in de 2e en die kan niet 2-3uurtjes alleen zijn op een ochtend? Bij vrij basisschool had ik het gesnapt , maar bij een vo... (Geen bijzonderheden van haar kind bekend. En dan nog, ik zou me dan afmelden met X is vrij dus ik kan niet. En er niet vanuit gaan dat alle vo-ers niet alleen kunnen zijn)
O zo ken ik ook nog wel iemand. Groep 8, nog nooit alleen naar school gegaan, werd altijd door moeder gebracht en gehaald. Moeder ging altijd mee met excursie als er een hulpouder werd gevraagd. Kwam moeder vriendje bij ons ophalen, moest broer van 2 jaar ouder mee, want die mocht niet alleen thuis blijven.
Of je kind het nou wel of niet leuk vind en verantwoordelijkheid heeft etc Inbrekers, brand etc zijn dingen die ook kunnen gebeuren en dan zijn ze echt nog klein hoor met 12 jaar
En ken jij die mensen goed? Bijna niemand in onze omgeving weet dat onze jongste autisme heeft, en door corona heeft ze het zelfstandig worden ook moeilijk kunnen opbouwen. Iedereen vond dat we haar klein hielden, maar zij kon meer echt nog niet aan. Er is ook wel eens iets naar me geroepen in het voorbij fietsen. Echt zo niet leuk
ja, ik ken die mensen goed, anders had ik nooit deze uitspraak kunnen maken. Moeder zei dat er altijd wel iets kon gebeuren, je wist immers maar nooit.
Dat is niet leuk en ook ronduit asociaal. Belachelijk als mensen zich zo met anderen bemoeien. Ik heb wel eens heel voorzichtig af en toe een gesprek met een vriendin van mij. Hun dochter is een jaar ouder dan mijn oudste en daar zijn ze echt extreem voorzichtig mee. Ze wonen bij ons om de hoek en vorig jaar wilde mijn beide dochters graag met haar op het plein achter ons huis spelen. Daar is een klein speeltuintje en er rijdt geen verkeer. Maar dat wilden ze niet zonder toezicht. Ze wordt dit jaar 11, ik hou mijn hart vast als ze straks naar de middelbare moet. Beide ouders zien echt enorm veel gevaren overal. Ik vind mijn vriendin al extreem voorzichtig, maar haar man is nog voorzichter. We hebben wel eens gesprekken over het loslaat proces en hoe zij het ziet in de toekomst. Ze weet het nu ook niet zo goed meer, want hun dochter heeft inmiddels ook een hoop angsten. Durft bijvoorbeeld niet zelf de straat over te steken (doodlopende weg, bijna geen verkeer) om naar haar moeders werk te gaan dat dus letterlijk naast de school is. Van haar moeder mag het inmiddels wel, alleen heeft ze die zelfstandigheid nooit kunnen ontwikkelen en ze durft het dus echt niet. Mijn oudste durft ook nog niet veel, tot voor kort zou het me verbazen als ze ooit alleen naar de basisschool zou gaan. En dat hoeft van mij ook echt niet. Maar ze is nu een paar keer met een vriendin naar huis komen wandelen en dat gaat super goed. Ze krijgt nu ook zelf meer vertrouwen en vroeg laatst of ze alleen (met een vriendin, want echt alleen durft ze niet) naar huis mag fietsen. Die kleine stapjes maken echt veel verschil merk ik en ik heb daar dus wel eens voorzichtig over met mijn vriendin. Hoe het bij ons gaat en hoe zij dat ervaren. Ik maak me zorgen over hun, maar zal hun keuzes nooit veroordelen. Iedereen heeft z'n eigen redenen om iets te doen op een bepaalde manier en ik denk dat het gesprek open houden alleen maar waardevol kan zijn. Maar gewoon van de kant gaan roeptoeteren is nooit oké.
Zo staan wij er ook in. Een 12 en 9 jarige zo lang alleen laten zou ik dus echt niet doen. Toen onze oudste 12 was had ze nog een heel rijtje jongere broertjes en zusje onder zich. De jongste was toen 1 jaar. Dat gingen we haar sowieso niet aandoen. Er kwam bij ons dus ook gewoon oppas als we weg wilden. Ze mopperde toen ook wel hoor dat ze geen oppas nodig had. Nee dat klopt, die kwam voor de kleintjes en voor de groten voor de gezelligheid. Ik zou dus echt niet zo ver van huis gaan zonder oppas. Ook niet om uit eten te gaan. Hoogstens voor 10 minuten gesprekken op de plaatselijke basisschool.
Wat een nare situatie! Mensen kunnen zo maar wat roepen zonder na te denken. Onze zoon is hb en echt een muts. Hij is is 9 en ik fiets elke dag met hem mee (moet na een drukke weg en staat anders alleen) geen haar op mijn hoofd dat ik hem nu alleen laat gaan. Laatst nog, mama zag je die vogel met dat nootje? Ja en zag jij of die straat wel vrij was? Euuuh nee ik was afgeleid door een vogel Die heeft nog 2 jaar om te groeien anders heb ik er een hard hoofd in dat hij 45 min moet fietsen in zijn uppie Overigens hebben veel mensen over 15 jaar en oppassen. Ts kinderen zijn 9 en 12. Voor mij is 12 en 15 een groot verschil. Tenminste die hoop heb ik nog