Hi, Na 2 eerdere miskramen in oktober 22 en februari 23 ben ik momenteel weer (dankbaar!) zwanger. Heel pril nog, 4 wk. Dus duimen. Ik zit in dubio mbt de eerste echo. De vorige zwangerschappen had ik een echo bij ruim 7 weken, beide goede echo's met kloppend hartje. De eerste miskraam bleek een MA (10wk) tijdens de termijnecho op 11,5 week en bij de tweede miskraam kreeg ik een bloeding een paar dagen na de goede echo en toen bleek dat het hartje niet meer klopte. Nu wil ik eigenlijk geen vroege echo meer, liefst 'pas' rond 9 weken. Maar aan de andere kant wil ik natuurlijk wel graag weten of alles goed zit en is (tot op dat punt..). Ik heb gewoon een soort echo angst ontwikkeld denk ik. Zijn er dames met (helaas) ervaring hierin? Wat hebben jullie gedaan en/of wat raden jullie aan? Bedankt alvast
Ik mocht na mijn miskramen de eerste echo hij 6 weken dit heb ik nooit gedaan, ik heb gewacht tot 7/8 weken zodat ik zeker wist dat er een hartje moest kloppen. In jouw geval zit de spannende periode wel nog daarna en ik snap wel dat je dan twijfelt. Als je liever langer wacht zou ik met de vk een afspraak maken voor week 10-11 met als afspraak dat mocht je wel eerder behoefte voelen dat je dan mag bellen om de echo te vervroegen. Zo hoef je nu even niet kiezen en heb je voor jezelf wel de mogelijkheid ingebouwd om eerder te kijken als de spanning te groot wordt.
Helaas ook ervaring mee (zie handtekening) Nog steeds ga ik met knikkende knietjes naar een echo en ben nu toch echt al ver zwanger. Ik heb wel de vroege echo met 7 weken gedaan. 2 weken later weer echo die ik zelf betaald heb. En 2 weken later de termijn echo. Daarna 3 weken tussen de echo’s. En dit zo tot de 20 weken echo… Zo kon ik het wat volhouden… Nu voel ik hem bewegen en dat stelt nu natuurlijk heel erg gerust. Heel veel sterkte. Ik vond de eerste drie maanden zwangerschap het meest heftig na de miskramen.
Ik moest steeds om een bbz uit te sluiten (rond 6 weken, dan met ruim 7 weken, dan termijn rond 10 weken en 13 weken echo). Ik spoelde de tijd ook het liefste door tot naar de 13 weken echo. Een bbz kan in potentie levensgevaarlijk zijn, als dat was uitgesloten nam ik de houding aan: het is allang bepaald/ het is wat het is. Ook al had ik ook pas ‘rust’ na 13 weken… Sterkte met deze klote weken!
Lief dat jullie reageerden, dank je wel. Wat komt het toch vaak voor... heftig. Het geeft me wel goede moed dat jullie gelukkig ook goede zwangerschappen kennen. Ik hoop ik hierna ook Ik moet er nog even over nadenken wat goed voelt. Ergens behoefte aan bevestiging en controle en ergens wil ik zo laat mogelijk een echo. Al weet ik dat de echo's niets te maken hebben met de uitkomst natuurlijk. De ratio is er wel haha. Hele fijne moederdag voor jullie!
Ik heb vorig jaar in mei een missed abortian gehad. Goede echo met 6+6, ik mocht 2 weken later weer komen om gewoon even te spieken en toen klopte het hartje niet meer. In augustus was ik opnieuw zwanger en heel onzeker. Ik heb toen wel gevraagd om een vroege echo en heb deze gekregen met precies 6 weken. Maar dat stelde me nog niet gerust, want de keer daarvoor had ik ook een goede echo. Pas na de 13 weken echo was ik gerustgesteld. Het resultaat is nu 1 maand oud.
Ik denk dat dat voor mij ook zo zal zijn, in de hoop dat ik natuurlijk wel tot de 13 weken echo kom ik heb goede moed. Ik heb nu mijn eerste echo half juni, dan ben ik ruim 8 weken. Een vroegere goede echo zegt mij ook niet zoveel meer
Hier ook ervaring. Bij de zwangerschap voor M. Had ik een echo, met kloppend hartje, helemaal goedgekeurd. De dag erna kreeg ik een miskraam. (7,5 week) Bij A* had ik vanaf het begin het gevoel dat er iets niet klopte, ik heb een echo gehad net 7 weken, 10 weken en 12 weken. Die waren allemaal goed. Met 14,5 week een echo die toch mis bleek te zijn. Ik ben nu net weer pril zwanger en er staat een echo gepland met 7,5 week. Eerder wil ik sowieso niet, omdat ik zeker wil weten dat er iets te zien is (qua kloppend hartje enzo). Van mijn eerdere ervaringen heb ik nu geleerd dat zo'n echo echt een momentopname is. Op dat moment is het prima.. maar dat zegt niets over de dag(en) daarna. Ik weet nog niet hoe ik deze zwangerschap omga met echo's. Er is mij bij A* aangeboden een volgende zwangerschap vaker te controleren, maar met bovenstaande in mijn hoofd weet ik niet of ik dat wel wil. Ik probeer het vooral over me heen te laten komen en pas te beslissen als het zover is.
O brrrr echo’s. Dat gaf mij zoveel stress. Tussen de eerste en tweede heb ik 4 miskramen gehad. Na de laatste miskraam had ik besloten dat ik geen echo’s meer wilde voor de 8,5 week. Uiteindelijk heb ik mijn tweede kindje pas bij 12.5 voor het eerst een echo gehad in verband met een vakantie. En bij de derde bij 8,5 week. Dit was gelukkig een goede echo, maar nadien had ik ergens ook wel spijt. Vanaf dat moment werd ik extra onzeker, juist omdat ik vanaf dan echt het gevoel had dat ik iets kon verliezen. Ik hield mezelf ook altijd voor. Het zit goed of niet en daar kan ik toch niks aan veranderen nu.