Ik had er in staan dat ik heeeeeeel graag wilde douchen tijdens de weeën. Leek me echt heerlijk, die warmte. Ondanks medische bevalling in zkh werd dit direct geregeld, ik kon lekker douchen. Maar wat een drama. Na 3 weeën lag ik weer op bed, de pijn bleek onder de douche 10x zo erg. Bevalling ging daarna wel mega snel, misschien toch dankzij het douchen.
Ik had: geen klok in het zicht, cordring gebruiken (dat is hier gelukkig standaard in zowel ziekenhuis als bij de vk, en even snel als een klem), als ik naar de actieve fase ga, praat me er doorheen (paniek moment), niet liggend die fase, oxytocine prik voor placenta in overleg Liever geen ruggenprik behalve als.ontsluiting stagneert Vertel waarom je bepaalde dingen wilt/vraagt
Bij mijn dochter alleen dat ik haar zelf wilde aanpakken als dat mogelijk was (gelukt!) bij deze: weer zelf aanpakken als het mogelijk is, en een cordring gebruiken ipv navelklem. ik heb verder niet zoveel met bevalplannen denk ik
Alleen bij de laatste 2 wensen gedeeld met de verloskundige: De navelstreng uit laten kloppen en hem zelf aanpakken als hij eruit kwam. Beide zijn zo gegaan .
Dat herken ik! Het warme gevoel is fijn maar ontspant blijkbaar ook weer zo dat de bevalling positief kan worden bevordert. Hier is er dus ook 1 onder de douche geboren
Wat vond je fijn bij je vorige bevallingen? En zou je nu het liefst weer zo willen? En wat vond je niet fijn/prettig en zou je anders willen? Dat zou je kunnen gebruiken voor je bevalplan. Al moet ik eerlijk zeggen dat ik vooral bij de derde en vierde dacht "Ach, het gaat toch zoals het gaat, valt weinig aan te plannen". Heb het daarom ook bevalwensen genoemd. Verder wist ik hoe de verloskundigen werkten, wat hun visie is (het liefst de natuur de gang laten gaan, zo min mogelijk ingrepen, navelstreng laten uitkloppen etc., was 'normaal' en kwam overeen met wat ik wilde. Ik vond het toen wat raar om er dingen in te zetten, die ze normaal ook al zo deden. Bij de oudste heb ik een knip gekregen, ik wist dat dit niet hun normale manier van werken was en het dus ook echt nodig was (hartslag van dochter viel weg tijdens de persweeën, uiteindelijk had ze een apgar van 3,5,6). De bevallingen daarna vond ik een bevalplan minder belangrijk; de baby moet geboren worden en ik wilde vooral dat de vlk zou doen wat nodig is om de baby gezond geboren te laten worden. Bij de derde en vierde had ik een navelveter met een hartje aan het eind. Bij de derde direct omgedaan. Bij de vierde hebben we het sliertje navelstreng wat langer gelaten en eerst de navelklem erop gedaan (omdat het sneller is). Het is toch even klungelen om die navelveter goed te krijgen. De navelveter hebben we een paar uur later gedaan, toen ze lekker warm aangekleed was en alleen haar buikje wat ontbloot was. Ik vond zo'n gehaakt hartje er zo lief uit zien, vond het bij de derde en vierde daarom eigenlijk jammer dat het navelstrengstompje afviel.
Zoveel mogelijk hands off, bewegingsvrijheid en communiceren (dat laatste vond ik het allerbelangrijkste). Helaas werd ik in week 36 totaal onverwacht medisch en ben ik ingeleid met 37 weken. Ondanks dat + knip kijk ik met een goed gevoel terug op mijn gevoel qua begeleiding. Ik ga mijn bevalplan van mijn eerste knippen en plakken voor nummer 2. Ben heel benieuwd of deze keer onder begeleiding van mijn verloskundige mag bevallen en of en hoe mijn lijf dan zelf de bevalling start.
- mijn man zou ter alle tijden bij onze zoon blijven ( dit is ook gebeurd, want onze zoon werd na geboorte direct door medische redenen meegenomen naar een andere ruimte) - veel foto's en filmpjes. Ook gebeurd en ben ik ze zeer dankbaar voor. Want zo kreeg ik een beeld wat er allemaal was gebeurd toen hij was geboren. - geen ruggenprik. Niet nagekomen want ik moest voor een spoedkeizersnede. Haha. En ik had nog paar punten maar die ben ik alweer vergeten
Geen pijnstilling. Had liever dat ze me er doorheen praatten of zouden helpen met veranderen van houding. Dit er letterlijk in gezet. Thuis bevallen Rust. Alleen man en vk en kraamhulp erbij. Navelstreng uit laten kloppen. Man blijft bij baby in geval van nood. Baarkruk in de kamer en dat warme washandje. Wat ik er nu bij zou zetten: meer foto's en filmpjes en na geboorte minstens een uur bloot bij mij.
4x niet gehad, bij de laatste wel. Oa zelf aanpakken, zelf navelstreng doorknippen (ipv man), zelf kijken wat het geslacht was (was onbekend nog), aankleden wanneer ik wil ipv "snel voor einde dienst" Verder wilde ik graag eigen vk, medische indicatie maar eigen vk mocht als eerste controle goed was en bleef (ze kwam alleen net te laat dus alsnog klinisch vk). Douchen, ik vind dat dus wel fijn Zo min mogelijk aan snoeren en plat moeten liggen. Zo min mogelijk pijnstilling zolang alles goed verloopt
Belangrijkste punten hier zijn ten eerste ruimte om in bepaalde situaties van protocol af te wijken. Kijken naar de situatie en overwogen beslissingen nemen op basis van het totaalplaatje, niet omdat dat volgens het boekje zo moet. Zelf kindje aanpakken Zelf geslacht ontdekken Zelf toucheren als ik erbij kan (ik vind het ook geen probleem als vk wil toucheren, maar als ik er zelf bij kan, dan voel ik het het liefst zelf (verloskunde gestudeerd)). Veel bewegingsvrijheid/zo min mogelijk plat en aan snoeren en daarom ook in principe zonder medicinale pijnstilling. En vk mag gerust een boek of breiwerk meenemen om in een hoekje/kamer ernaast te zitten. Ze hoeft niet de hele tijd met haar neus erbovenop van mij (zeg ik nu).
Ik heb zelf geen bevalplan gehad. Mijn eerste kindje, wel meerdere miskramen gehad. Denk dat ik daardoor ook geen bevalplan heb gemaakt, omdat bij mij altijd alles anders gaat . Ben er compleet blanco ingegaan. Heb ochtends alleen tijdens de opname eventuele pijnmedicatie besproken (Ben ingeleid met 40+3 en uiteindelijk is onze zoon met 40+4 geboren via een keizersnede). Deze dag is dan ook anders gegaan dan uiteindelijk verwacht vanuit ziekenhuis. Mochten wij ooit voor nog een zwangerschap willen gaan en het zou ons gegund zijn, dan neem ik wel meer de regie in handen. Er had mij heel veel bespaard kunnen blijven.