Het ligt er maar net aan wie het nieuws brengt en op welke manier. Een lieve vriendin vertelde het ons eerst voordat ze het in de groep gooide. Een andere vriendin waar ik niks mee heb uit onze groep poste het op fb de dag dat wij ons zoontje hebben gecremeerd. Vind ik echt niet kunnen en zegt me meteen weer dat zij altijd koste wat kost in de balangstelling wil staan. 4 mnd na de geboorte is ze nu ook nog per ongeluk zwanger weer. Ik denk dan ze doen maar lekker. Moet ook zeggen dat het me weinig doet dat andere zwanger zijn. Ik kijk niet zoveel naar andere dat maakt namelijk geen verschil met of het bij ons wel of niet gaat lukken. Je kunt je beter gewoon op jezelf focussen want al dat andere kost alleen maar meer energie en verdriet. En het veranderd de situatie niet. Snap dat het lijkt dat je nu in een dieper dal zit nu IVF in de buurt komt. Probeer het positief te zien. Met IVF krijg je drie keer zoveel kans dan met IUI. Dus ook bij jou gaat het dit jaar lukken en bij mezelf ook dat voel ik gewoon. Kom maar vlug naar de IVF groep. Daar zit iedereen er heel positief in. Xxx
Oh kak, ja het is soms echt ontzettend lastig wij kregen van een nichtje van mijn man "totaal ongepland en mijn vriend wou het liever weghalen... Maarja de kerk he..." Via de app met een dikke buik. Brak mijn hart. Waar ik me aan vast hou is dat ik haar baby niet wil. Ik wil niet die van mijn collega en ook niet die van de buurvrouw. Ik wil een baby van mezelf, en dat iemand anders zwanger is maakt de kans op mijn baby niet groter of kleiner. Maakt niet dat ik er in de auto niet om hoef te huilen, of dat het niet pijnlijk is. Maar wat hiervoor ook al gezegd is: die pijn mag er zijn. Het is ook intens verdrietig en de onzekerheid is slopend. Wij hebben wel een psycholoog die we af en toe spreken rondom het traject. Die werd ons toegewezen vanuit het ziekenhuis.
Echt jij kan altijd nog aan de slag als mental coach. Super gaaf hoe je dat doet altijd! En idd ivf is veel meer kansen dab met iui. Bij de zoveelste poging heb je echt gevoel van ik moet 6 gooien zeg maar. ik leef nu ook echt van stapje naar stapje. Uitgangsecho wad goed. Nu stimuleren en komende woensdag de 1e follikelmeting.
Ja voor mijn gevoel heeft onze IUI-dobbelsteen inmiddels 1000 kanten (nu ook wetende van het adenomyose/ endometriose gebeuren met zaadcellen van de vorige keer) Nog maar even een keer heel hard hopen om de loterij te winnen ermee…
Jij bent ook een sterke vrouw Patty86. Waar je er eerst na de zoveelste IUI geen vertrouwen meer in had merk ik dat je nu veel positiever bent en het meer op je af laat komen. En knap dat je zo goed met afvallen bezig bent.
16.1 miljoen goeie zwemmers en 1 ei, het zit er op voor deze ronde. Nu begint het grote wachten. Het voelt toch als "voor het eerst hebben we weer een kans". Merkte dat ik er de afgelopen dagen heel veel mee bezig was, ook omdat ik bang ben voor weer een HG zwangerschap. We hebben het nu niet meer in de hand, dus ga lekker genieten van mijn vakantie.
Ja er is echt een last van mijn schouders afgevallen toen ik niet geweigerd werd voor de IVF. Ik was daar zo bang voor. Nu ik de zekerheid heb van een behandeling lukt het me veel beter om gezond te eten, te sporten en mentaal voel ik me ook een stuk beter. hard aan gewerkt ook met de psycholoog. Ik voel ook dat ik nu pas echt klaar ben voor een zwangerschap.
Mooie opbrengst eigenlijk bizarre aantallen hé.. miljoenen en dan maar 1 eitje en dan lukt het alsnog niet.
Mijn man had net moeite om de uitgang te vinden van een parkeergarage, om vervolgens 2x een verkeerde afslag te nemen op de snelweg. Hoop dat ze niet al te veel op hem lijken
Haha... gelukkig hoeven ze alleen rechts of links af te slaan en de eindbestemming is dezelfde plek. Misschien had ie ook wat last van de spanning
Ik ben vandaag 9 DPO. Vorige week zondagochtend IUI en had vrijdag Ovitrelle gespoten. En nu al ongesteld dit heb ik nog nooit gehad. Na Ovitrelle werd ik meestal op 12 of 13 DPO ongesteld, niet op 9DPO al.. wat een tegenvaller
Ik heb gewoon een psych gegoogled, 1 gemaild die mij aansprak met mijn hulpvraag en of ze daar wat mee kon. Heb haar nog steeds, ze bleek erg goed te zijn met traumaverwerking ook. Dus heb haar nu weer. Morgen komt ze ook thuis om over de bevalling te praten.
Dat is balen zeg. Ze zeggen dat dag 10, 11 of 12 heel normaal is. Ik ook twee keer op dag 10 ongesteld geworden. Niet leuk maar nu weet je het wel meteen en kun je meteen verder zonder dat je dagen inspanning zit.
Ik snap er niks meer van. Ben om precies te zijn een dag ongesteld geweest en bijna niks. Normaal ben ik dat zeker 3 tot max 5 dagen. Ben op vakantie en eet alles wat niet mag. Gestopt met foliumzuur omdat ik dat twee weken voor het onderzoek niet mag slikken. En geen test hier.
Ja, ik had die informatie niet gehad. Ik heb net de assistente gebeld en die zei dat tussen de 10 en 14 dagen idd normaal is. Maarja, doordat ik die informatie niet gehad heb, kwam het nogal als een schok.