Ik denk ook dat het denkvermogen niet te meten is in het didactische vermogen. Dus hoe ver ze zijn met het leerwerk van school zegt ook lang niet alles over hoe ze over de wereld denken, hoe ze oplossingen vinden, hoe ze alles doordenken. En ze zullen van het schoolse ook soms best een stuk meer al snappen dan we doorhebben.
Jemig ook al zo'n verhaal. Ik snap het hoor dat de juffen het niet snappen en niet weten. Maar ga er dan wat voor doen, luister maar de juf, kijk naar het kind en laat het niet hangen. Rekentijgers is absoluut niet te doen om te zeggen doe maar wat. Zeker daarna niet klagen over wat foutjes. Het extra werk is voornamelijk gericht op de kinderen die vlotter zijn en niet op hb kinderen. Nu een andere reguliere school of hb school?
Dat snap ik! Het is ook enorm lastig, als je denkt dat je het weet maken ze een sprong en is het weer anders. Ik zeg wel eens zo is de gebruiksaanwijzing in het nl en zo in het Japans. Kun je weer alles uitzoeken. Wat het lastig maakt is dat je kans hebt dat ze zich aanpast aan de rest. Er zijn interessante artikelen online te vinden over hb en meisjes. Mocht je die nog niet hebben gelezen zou ik daar naar zoeken.
Nee dat zou wel handig zijn, een echte gebruiksaanwijzing. Ik ben niet hb, kan wel snel schakelen, op het creatief vlak denken we wel gelijk de rest alleen niet. Ben wel redelijk goed in het voorspellen wat voor rare fratsen hij uit kan halen maar omdat ik hem op dat stuk ken. Hebben jullie dat ook? Heel benieuwd voor de mensen die zelf hb zijn of het dan makkelijker is. En voor de niet hb mensen wat zijn jullie ervaringen. Kunnen jullie mee in de gedachtengang?
ja heb ik gelezen. Ik stuur sinds groep 3 al aan op hb onderzoek maar dat wordt geweigerd. Nu dus via gemeente in gesprek. Maar die willen ook gesprek met school en daar ben ik zo het vertrouwen in kwijt. Maar na het gesprek afgelopen week vermoed ik dus dat ze aan het afglijden is en dat begeleiding dus echt nodig is. Morgen weer gesprek met gemeente en dan maar toestemming geven voor gesprek school. Inmiddels sluit ik add ook niet uit. Ik hoef niet perse een stempel maar ik wil wel dat ze gezien wordt en de juiste hulp krijgt.
Ik vermoed dat we beide hb zijn. M’n man is wel heel anders dan ik ben. M’n man lijkt meer op mn dochter en ik meer op m’n zoon. M’n man is heel autonoom en oplossingsgericht, m’n dochter ook vanaf geboorte. Mn schoonouders hadden een eigen bedrijf waar hij alles in kwijt kon. Altijd weinig aansluiting in z’n klas. Maar nooit wat gemist. Nu heeft hij dat bedrijf overgenomen samen met z’n broer, dus kan nog steeds heel autonoom aan t werk. Zelf ben ik ook hsp. Heel gevoelig, altijd aangepast. Altijd verlegen en sociaal jong genoemd. Niet anders doen dan ik dacht dat er van me verwacht werd. Mezelf nooit slim gevoeld, altijd beetje sukkelig. Niet snappen waarom ik niet dezelfde interesses had als anderen. Ik was dus wel de gekke. Goed in wiskunde en scheikunde. Maar slecht in begrijpend lezen en Engels (en andere vreemde talen). Daarom kon ik toch niet slim zijn. Laatste jaren gedacht dat ik ass had. Maar nu in aanraking gekomen met hb, en dat past veeeel beter dan de ass. Toen de kinderen heel jong waren ook geen problemen ervaren. Vooral m’n zoon snapte ik precies, voelde hem perfect aan, wist precies wat hij nodig had. Ik volgde ook z’n leerhonger, niet wetende dat het zoveel sneller was dan gemiddeld. Doordat hij vooral cognitieve uitdaging wilde was het goed te doen. Mn dochter was vanaf geboorte al heel autonoom. Wilde alles precies zoals ze het wilde. En als ze het niet wilde deed ze het niet. Ook dat voelde ik perfect aan. Zij had uitleg nodig waarom iets moest. Wilde veel zelf proberen, dus als we weg moesten startte ik gewoon een kwartier eerder met beginnen. En hadden we die ruimte. En toen startte school. En begonnen de problemen. Ik heb nog steeds het idee dat ik de verbinding die ik eerst met m’n zoon had kwijt ben. Maar ondanks dat we zelf ook hb (denken te) zijn, snap ik het niet altijd hoor. Ook ik moet gewoon opnieuw het wiel uitvinden.
Wat naar! Als een stempel hulp is zetten ze maar een stempel. Zo kwam hier de boel in werking. Dankzij de gemeente dat onze zoon vlotter op een hb school zit. Laat ze maar in gesprek gaan, zo kan het dan inderdaad ook niet meer.ben bent wat ze zeggen. Bij ons waren ze heel duidelijk. De school doet zijn best maar dat is niet voldoende voor hem. Succes!!
hier sowieso geen hb school in de buurt (mocht dat het zijn). Ze hebben wel levelwerk (doet ze al) en een plusklas, maar ze heeft de uitleg volgens school wel nodig (wegens concentratie gebrek). Dus dit is ook wat ze kunnen bieden, ben benieuwd of t ooit beter wirdt
Wat een verhaal! Wat naar dat je als kind nooit hebt geweten waarom jij je zo voelde. Overigens voor het grootste deel herkenbaar met mijn zus. Fijn dat je zo' n connectie met de kinderen hebt dat je het goed aanvoelde. De baby, dreumes, peuter leeftijd was hier zeer uitdagend. De dingen aangeven en uitleggen deden we ook al vroeg. Dan was er minder drama.
Dat bedoelde ik inderdaad. Fijn dat ze plusklassen hebben. Als ze luisteren naar het kind, het kind zich goed voelt is een hb school ook niet noodzakelijk. Ook dat is ook niet zaligmakend.
Hier was het ook zeer uitdagend hoor. Energievretend Vermoeiend. Maar heb me er niet verloren in gevoeld. Dat gevoel heb ik nu met school wel eens. Maar voor mezelf is het nu ook zwaar. Heb een behoorlijke (faal)angst ontwikkeld, waardoor ik tot weinig kom. Maar weet nu waar het vandaan komt. En heb nu ook een afspraak gemaakt om eraan te gaan werken.
Knap om er aan te werken. Het lijkt me erg lastig om er achter te komen dat het in eens heel anders is dan jaren gedacht.
Die plusklas mag ze dus niet heen bedoelde ik. Omdat ze te snel afgeleid is en daardoor (onnodige) fouten maakt. Maar als je ziet dat een kind onderpresteert dan wil je toch weten wat er nodig om wel te stimuleren?
Groepsindeling is binnen. Groep 5 wordt precies groep 6. Dus mooi kleine klas. Zoon is er wel blij mee. Kind 2 is al 40 minuten aan t schreeuwen. De juf waarbij ze wilde geeft geen groep 3. Dus ze komt niet bij die juf.
Ooooh onee!! Maar dat is toch de bedoeling dat ze leert leren en fouten maken Hmmmm wel heel bijzonder.
Ik weet t. Wat ik zeg, we zijn al sinds groep 3 bezig (eigenlijk zelfs vanaf groep 1 maar toen viel het nog niet op) en elk jaar komen we geen stap verder. In oktober zijn deze lijsten al ingevuld en na meerdere keren vragen heb ik ze eindelijk vorige week mogen zien en bespreken. Wat heb je dan een half jaar gedaan als je toen als constateerde dat het niet helemaal goed ging. Nou niks dus want dit is voor hun allemaal nieuwe zeggen ze. T is niet voor niks dat ik niet wilde dat de gemeente contact zou leggen met school
Hier wel goed gesprek gehad met school. De orthopedagoog die we mee hadden had weinig concrete tips. Maar de juffen waren allemaal wel open. Goed vinger aan de pols houden. Binnen de eerste weken kijken op wat voor niveau ze zit. En wennen aan hoe te werken in groep 3. Denk dat de ene juf echt wel durft door te gaan om te kijken hoe ver ze is. Beetje de grens op te zoeken en af durft te wijken. De andere juf was wat banger. Begon ook al over anders voelen, als je wat anders doet. Maarja, ze is ook anders. En we zullen in de praktijk moet ervaren hoe dochter erin staat. Het versnellen naar groep 4 hebben we het niet over gehad. Maar wie weet is dat ook nog wel mogelijk.
Maar waarom geen contact tussen school en gemeente? Hier zorgde ze er juist voor dat het vlotter was dat ze beter na gingen denken of wat ze deden. Na een week of zes hadden we weer gesprek en dan moesten ze wel wat gedaan hebben anders kregen ze die vragen van het samenwerkingsverband.
Fijn dat het gesprek goed is gegaan. Het blijft toch afwachten hoe het uit gaat pakken. Betreft anders doen ik neem aan dat ze op niveau werken dan zit de een toch ook bij juf en de ander niet.
Volgens mij doelde de juf op het stukje klasoverstijgend werken. Dat doen niet alle kinderen. Maar we gaan het zien. We moeten eerst nog 5 weken. En dan 6 weken vakantie. Tis nog lang geen 4 september. Haha