Ik lig nu even op de bank terwijl dochter een filmpje kijkt. Helaas ongesteld geworden na eerste IUI, 1.5 jaar proberen, en heb goed last lichamelijk en mentaal vandaag. Straks even wat huishoudelijke klusjes doen en vanmiddag even naar openlucht zwembad in de buurt. Even kijken of dat leuk is voor dochter.
Net mijn presentatie voor morgen geoefend. Bak er niks van pff Nu even zonnen in de tuin, kids ophalen en wegbrengen en dan late dienst tot half 12.
Dank je! Dat geeft moed, ik blijf hoop houden Ja moet me er ook echt even toe zetten, maar misschien is die afleiding juist ook wel goed.
Afleiding zou zeker even kunnen helpen. Het is hier ook minder heet dan nu gisteren. Het waait wel hard.
Ben maar even naar een speeltuin gegaan met dochter, en daarna naar de action. Heb gelijk maar even 2 grasmatjes gehaald voor naast het zwembad, zo lopen ze niet in de omgewoelde aarde en kunnen ze er lekker op zitten. Nu een hapje eten en dan zie ik wel weer, heb niet veel zin vandaag eigenlijk.
Net terug van zwemles. Laatste keer voor mij Volgende week gaat hij naar de donderdaggroep en mag mijn man het gaan doen Nog steeds trots. Als hij het gat gaat doen, dan kan hij voor de zomervakantie op voor A. Maar dat gat .... beetje eng nog.
Uitgeteld op de bank. Man is veel weg deze week (maandag en vanavond iets van werk, morgen eten met vrienden). Ben kapot. Hij mag de ochtend doen totdat ik met N naar het CB ga om 8.20 uur. Ga zo slapen! Maar positief: morgen 20 weken echo en vanaf vrijdag vakantie (eerst twee dagen Zeeland, dan hier voor klusjes als Prenatal en fietsstoeltje kopen en samen lunchen op de dagen dat N naar de opvang gaat en dan naar Ameland met zijn twee: zin in!).
Net achter de schotten op zolder geweest (34 graden op zolder...) de tent er vast achter vandaan gehaald (26kg) en de overige campingspullen en de boel schoongemaakt en weer opgeruimd en ingeruimd. Verdraaid handig die stoppen met roken frustratie gewoon zorgen dat je dat soort klusjes nog achter de hand hebt. Heb je én wat om op te botvieren én t wordt gedaan! Met plezier zou ik nou ook niet zeggen, maar met minder tegenzin in elk geval. Nu aan een welverdiend wijntje, ben in de opruimbui en de fles was nog niet leeg. Dan maar even doorpakken met opruimen.
Van 20 tot 21u paardgereden heerlijk buiten, daarna met de meiden een drankje en nu lekker kopje thee en serie kijken. Zo maar weer eens m'n bedje opzoeken.
Ik werk vandaag maar tot 14 uur (verschillende kindjes met vakantie) dus dat is wel eens lekker. Vanmiddag vrij weinig denk ik, vragen of zoon iets wil als hij uit school komt. Maar die heeft vorige week een hele drukke week gehad, dus ik vermoed dat die ook wil relaxen.
Al een hele dag achter de rug: om 7 uur vaatwasser uitgeruimd en fles gemaakt. Man heeft N te eten gegeven en met hem gespeeld tot 8.20 uur, toen gingen wij naar het consultatiebureau. Wat een hel is dat toch: wegen, meten: N kei hard huilen/gillen. In mijn armen werd hij rustig, maar hij was warm en ik kreeg het bloedheet. Bij de arts was hij afwisselend vrolijk en verdrietig. Met het aankleden was het weer drama, eenmaal bij de auto ging de auto niet open. Telefoon zoeken met een hand. Met huilend kind naar de opvang gereden. Gelukkig werd hij daar op schoot genomen en toen ben ik toch maar weg gegaan. Gesport, viel tegen, alles kostte moeite en toen wat boodschappen bij Lidl gedaan. Nu zit ik met de benen omhoog aan tafel, zo douchen, haren wassen en om 12.30 uur naar het ZH voor de 20 weken echo. Zin in!
Ik ben vandaag bij een vriendin. Zij is erg ziek en haar laatste levensfase is ingegaan. Nog jonge kinderen heeft ze. De pijn van haar dat ze deze kinderen niet op zal zien groeien is groter dan wat dan ook. Ik ben zo trots op haar dat zij brieven heeft geschreven aan haar kinderen voor later waarin ze hun ook aangeeft het leven te omarmen ook al betekent dat in een nieuwe situatie met een eventuele nieuwe relatie voor hun vader. Haar enige wens die haar partner er echt uit heeft moeten trekken met alle geweld van de wereld was dat ze graag wilde dat haar man geen kinderen meer met een ander zou krijgen. Dat was qua verdriet voor haar de druppel. Overlijden en kinderen achterlaten is gruwelijk. De wetenschap dat er wsch een nieuwe partner komt ooit is ook heel moeilijk maar ook daar staat ze zo stoer in. Vandaag laat haar man zich steriliseren voor haar en ik ben bij haar. We wandelen wat, we eten een lekkere salade. Vanmiddag samen nog naar het ziekenhuis en dan hoop ik dat ik haar goed heb kunnen steunen deze kanjer.