Mijn dochter verteld best wel het een en ander maar echt niet alles en heel eerlijk hoef ik ook niet alles te weten. Ik ben haar moeder en niet haar vriendin en sommige dingen wil ik helemaal niet weten. Die moet ze maar lekker met haar vriendinnen delen. Als er iets is kan ze altijd bij me terecht maar alle ins en outs over met wie ze naar bed gaat whatever, uhh nee dit hoef ik niet te weten.
Oh ik zou juist wel alles (niet alle ins and outs tot in detail, maar wel op welk 'honk' ze is bijvoorbeeld) willen weten en moet soms op mijn tong bijten om niet van alles te vragen... omdat ik weet dat ze heus niet alles vertelt. En ik ook in mijn hart weet dat ze dat niet hoeft te doen en niet alles met mij hoeft te delen. Maar o my, wat zou ik het toch graag weten
Ik denk dat iedereen dat wel een beetje heeft. Maar ze worden ouder, dus loslaten, en eigen keuzes en fouten moeten ze gaan moeten, (alleen hoop je dat ze qua voorbehoedsmiddelen echt geen fouten maken...).
Nee idd loslaten hoort erbij, maar liever een keertje aangeschoten/dronken dan zwanger of een soa oplopen.
Precies, en daarom hoop ik ook dat ze eerlijk erover blijft en aangeeft als ze toe is aan meer met haar vriendje. Ze zegt nu van niet ('Mam, doe normaaaaal! Ik ben 14 he?!', zegt ze dan) en ik heb ook geen reden om daaraan te twijfelen. Maar goed ik ben ook niet gek en ik snap ook wel dat er dingen kunnen gebeuren als je heel gek bent op elkaar (wat hier het geval is...) En dan hoop ik maar dat ze naar mij toekomt als er vragen zijn of advies wil.
Zoon heeft net 2 weken bij vriendinnetje gelogeert en nu weer thuis. Maar nu zijn ze constant met elkaar aan het bellen! Zelfs als zoon slaapt houdt hij een open verbinding met haar. Ik word er echt gek van! Herkenbaar? Ze willen nu ook samen nog een paar dagen naar zo'n jeugdcamping op Terschelling (appelhof). Als ik daar de reviews over lees lopen de rillingen me over de rug!