Dat ik vandaag een wortelkanaalbehandeling heb onder gaan, en ik eigenlijk niet eens zenuwachtig ben geweest. Het deed ook helemaal geen pijn. Nu een beetje gevoelig. Trots op mijzelf
Dachten wij dat de kat naar buiten was ontsnapt, toen wij net verhuist waren. Bleek dat toen niet zo te zijn (in februari) Is het hem gistegen dus wel gelukt. Kwam niet voor brokjes kwam niet een aai (avond ritueel) Zoeken door het huis nergens te vinden. Nog rammelend met brokjes door de steeg. Helemaal geen reactie. Dus ja maar gaan "slapen" kwam ik rond 2 u beneden om te plassen zie ik een zwart/witte schim langs de achterdeur lopen dus maar binnen gelaten. Katten dus ja nu nog beter opletten.
Huh maar hebben jullie geen transferverpleegkundige dan? Bij ons regelt die de nazorg waar nodig voor patienten vanuit klinische opname en soms zelfs vanaf de SEH. Daar hoeft de huisarts dan in praktische zin niks mee. (Grote frustratie bij ons is dan weer dat ze soms pas dagen na de aanvraag eens met mensen gaan praten en iets gaan regelen, dat scheelt echt veel onnodige ligdagen)
Tja, ik als doktersassistente werd toch echt gebeld door dochter van een patient, dat ziekenhuis vond dat er een noodbed nodig is. En dat wij dat van ziekenhuis moesten regelen. Die man ligt nota bene in het ziekenhuis. Ik heb ook geweigerd met de uitleg waarom idd. Dit was, zoals vaker het laatste jaar een gevalletje van: te snel uit het ziekenhuis ontslaan, en er dus binnen een week weer liggen. En die tweede opname moet dan natuurlijk wel via de huisarts, want stel je voor dat patienten het via ziekenhuis zelf kunnen regelen als ze eenmaal ontslagen zijn.
Heel erg herkenbaar. Wij worden zo ontzettend vaak gebeld met dit soort vragen. Zo ontzettend irritant. En dan zegt de patient van jahaa maar in het ziekenhuis zeggen ze dat de huisarts het moet regelen en dan zwijg ik nog maar over het riedeltje van ja als u eerder gezien wil worden moet de huisarts er maar spoed opzetten
Je zou het wel bijna zeggen ja. Maar het toelatingsgesprek is maandag al geweest. En dat stelde bij dochter niets voor want de coach van die training kent haar omdat ze al eerder haar coach was als poh. Man of ik gaan hier overigens wel wat van zeggen tijdens de ouderavond.
Dat ik waarschijnlijk ziek word. Ik ben nooit ziek en kan ook niet ziek zijn.. gewoon echt geen tijd voor. Vanmiddag op me werk kreeg ik al vage hoofdpijn en voelde me zo moe. We hadden een super lang gesprek gehad over een cliënt dus ik weet het daar aan. Eenmaal thuis begon ik spierpijn te krijgen.. ik begreep er echt geen hol van, waar kan ik nou spierpijn van hebben ? Maar ook mijn huid begon overal pijn te doen.. Nog steeds geen belletje die ging rinkelen. tot ik naar buiten ging en echt klappertandend maakte dat ik binnen kwam. Ik heb net gemeten.. 38,4 dus valt mee. En hopelijk is het morgen gewoon weer over
Wedervraag: wat anders? Wij besteden behoorlijk wat tijd aan triage. Nemen elke verwijzing door en bepalen of deze "het eerste reguliere plekje" of een spoedplek (en hoe snel precies) krijgt. We komen om in de verwijzingen en hebben grote moeite om iedereen binnen een redelijke termijn te zien. De beslissing voor wie een spoedplek krijgt, maken we op medisch inhoudelijke gronden. Dus als iemand sneller gezien wil worden dan op de getrieerde termijn, dan gaat dat vervroegen ook op inhoudelijke gronden, en niet op basis van wie het meest vasthoudend is aan de telefoon. Dus omwille van de juiste patiënt op de juiste termijn en het welzijn van ónze doktersassistenten, horen wij dan graag vsn de huisarts de medische argumentatie waarom het sneller moet dan onze eerste inschatting. Als wij én de huisarts geen reden zien om te vervroegen, dan is het dus waarschijnlijk niet nodig. Dan kan de patiënt altijd nog verzoeken om gebeld te worden als er ineens een plekje vrijkomt.
Ik zat van de week naar Friends te kijken , naar de aflevering waarin Rachel bevalt. Toen ik die heel lang geleden voor het eerst zag bedacht ik dat als ik een dochter zou krijgen ooit ze Emma zou heten. En nu zat ik dus met mijn eigen 16 jarige Emma te kijken naar de geboorte van haar naam!
Jullie trieren dus al. En dan blijft onze patient tegen jouw assistente zeuren. En dan om er vanaf te zijn, zegt die dat patient dan maar huisarts moet bellen. En hebben wij weer een nutteloos telefoontje, want het is eigenlijk nooit nodig eerder gezien te worden. Dus de poliass zou dat gewoon niet moeten zeggen. Als we als huisarts een bepaalde termijn willen, overleggen we al meteen of zetten we dat in de verwijzing.
Mijn mond viel open van de hoeveelheid aardbeien we inmiddels uit eigen tuin hebben gegeten en weg hebben kunnen geven.
Er zal vast wel iets aan vooraf gaan maar het wordt aan de patient toch echt medegedeeld van als u eerder gezien wil worden dan moet de huisarts er maar "even "spoed opzetten. Alsof de huisarts al niet van tevoren heeft bedacht of iets wel of niet spoed is. Mensen worden van het kastje naar de muur gestuurd en wij zijn dan weer de boosdoeners want we maken er geen spoed van want in het ziekenhuis zeggen ze...
Dit dus, het is echt afschuiven. Zij komen er niet uit en dan mogen wij het weer oplossen. Alsof de huisarts al niet lang heeft bedacht dat een patient op een bepaalde termijn moet worden gezien. Voor mij ook een enorme reden om nooit van mijn leven op een poli te gaan werken, het betaald slecht en je moet dit soort onzin verkondigen.