Nee dat is helaas niet haalbaar. Maar ik weet ook van mijn oma dat ze dat absoluut niet zou willen bij ons in huis als zelfstandig niet meer zou gaan. Hele dag jonge kinderen om haar heen, meedraaien in ons gezin, dat kan ze niet meer daar is ze te lang alleen voor geweest. Dan word ze doodongelukkig.
Moest net zelf ook bellen. Ik kan alleen op woensdag, en hij zegt: o nou jeetje, druk druk. Kan het over 2 weken al
En de zorg op je nemen voor een (groot)ouder, naast je eigen baan en gezin, is gewoon enorm zwaar. Helemaal mee eens dat je niemand een slecht gevoel hoeft te geven over de keuzes die gemaakt worden mbt verzorging van (groot)ouders.
Oh niks van meegekregen. Mijn auto is vorige week geweest voor beurt en apk. Afspraak stond zo, de nieuwe banden die nodig waren werden ook op dezelfde snelheid geleverd
Ook dat. Mijn oma kan echt niet in ons gezin komen wonen. Uurtje visite vindt ze fijn, maar dat is heel anders dan inwonen.
Mijn mond valt open van hoeveel honger en lekkere trek ik kan hebben als ik ongesteld bent. Heb gelukkig vaak maar 1 dag dat ik vreetbuien heb, maar oei ik moet me echt inhouden
Dit gaat echt niet voor elke oudere op. Veel ouderen gaan er juist erg op vooruit wanneer ze in een verpleeghuis gaan wonen. Die fleuren weer helemaal op. Zie het in m'n werk in de wijkverpleging veel voorbij komen. Van de week een mevrouw thuis gekomen na 6 weken revalidatie in verpleeghuis. Ze had het daar super naar haar zin. Kapster, pedicure, samen eten, dagbesteding, genoeg contacten. En nu alleen thuis. Eenzaam Of de mevrouw die vorige naar het verpleeghuis is verhuisd. Zat thuis hele dagen alleen. Paar keer per week kwamen de kinderen langs of de buurvrouw. Maar toch was ze 20 uur per dag alleen. Is daar helemaal opgefleurd. Gaat samen eten, naar de gym, zit lekker buiten in de tuin enz. En het gaat steeds vaker voorkomen dat mensen thuis eenzaam gaan zitten zijn. Ze zijn de zorg ontzettend aan het veranderen. Verzekeraars willen dat er bijvoorbeeld meer over genomen wordt door technologie. Nu komen we bijvoorbeeld bij een aantal mensen 2x per dag om medicatie aan te reiken. Hebben ze even 10 minuten aanspraak. Die mensen hebben nu een medicatie klok die op vaste tijden hun medicatie uitspuugd met een herinneringsalarm... geen aanspraak meer van ons Of mensen waar we steunkousen aan of uit komen trekken. Moeten gemotiveerd worden dit zelf te doen met allerlei hulpmiddelen . Voor sommige mensen die onafhankelijk willen en kunnen zijn werkt dit super. Voor een groot deel van de mensen geldt dit niet. Maar ja, bezuinigingen hè
Dat is niet voor elke oudere waardevol hoor. Er zijn er genoeg die eenzaam weg zitten te kwijnen, terwijl anderen in een verzorgingshuis een rijk sociaal leven hebben.
Nou dit dus. En zoals @Spectre ook aangeeft, kan het ook nog eens enorm zwaar zijn naast je baan en de zorg voor je eigen gezin. We moeten én meer gaan werken van de overheid, die parttime werkende vrouwen zijn ze blijkbaar een doorn in het oog. Én we moeten voor onze (groot)ouders zorgen die het zelf niet meer aankunnen maar wel thuis moeten wonen. Én we hebben nog ons gezin met alle bijkomende zaken als (sport)clubjes en met een beetje pech ook nog kinderen met een extra zorgvraag. Hoe gaan we dat allemaal rondbreien zonder zelf overbelast te raken? Gelukkig hebben onze ouders (schoonmoeder en vader) nog geen dagelijkse extra zorg nodig, maar hoe we dat zouden moeten gaan organiseren als het zo ver komt, dat weet ik niet. Want de een woont op een half uur rijden en de ander op 3 kwartier. En ze zijn allebei nog maar alleen, dus er is ook geen andere ouder die de extra zorg nog zelf kan leveren (en was die er wel is het nog maar de vraag of die dat kon). Dus leuk om hier maar weer eens te pas en te onpas gaan roeptoeteren dat het zooo fijn is als ouderen zo lang mogelijk in hun eigen huis blijven wonen @Rozebeer. En heel fijn voor jou dat jij blijkbaar voor de halve familie plus vrienden kunt mantelzorgen. Maar sommige mensen weten niet hoe ze dat allemaal zouden moeten rondbreien als het zover komt. Mijn beide oma's hebben in een verzorgingshuis gezeten, toen kon dat nog gelukkig. Zij hadden het daar helemaal prima. En dat ze daar zaten, betekende ook niet bepaald dat je helemaal nergens meer naar om hoefde te kijken als (klein)kinderen. Er was nog steeds genoeg te regelen voor ze. Nog maar afgezien van het feit dat sommige mensen weliswaar nog in hun eigen huis wonen, maar daar compleet vereenzamen zoals al vaker genoemd. Omdat nu eenmaal niet iedereen continu de tijd heeft om ze gezelschap te houden omdat familie, die er zelfs misschien niet eens meer is, ook nog druk is met alle andere ballen in de lucht te houden.
Op zich snap ik dit wel, door de vergrijzing heb je steeds meer mensen die zorg nodig hebben en minder mensen die in de zorg kunnen werken. Ik snap alleen niet waarom er dan niet juist ook meer geïnvesteerd wordt in verzorgingshuizen want het lijkt me juist heel handig voor zorgmedewerkers als ze niet steeds de hele wijk rond hoeven? En mensen hebben ook gewoon aanspraak nodig, dat is zo waardevol. Ik weet dat het geen populaire mening is maar ik word altijd een beetje bang van hoe de discussie over voltooide levens gaat en hoe stellig mensen zijn over wanneer ze verwachten dat hun leven voltooid is. Ik denk echt dat een leven nog de moeite waard kan zijn als je bijna niets meer kan, zolang je nog maar contact kunt maken en dat de discussie veel meer over het tegengaan van eenzaamheid zou moeten gaan. Maar ik moet er wel bij zeggen dat ik gelukkig nog maar weinig ervaring heb met dit soort dingen.
Maar als meer mensen in verzorgingshuizen terechtkunnen heb je minder thuiszorgmedewerkers nodig toch? En als ze de zorg nou eens wat aantrekkelijker gemaakt wordt qua arbeidsvoorwaarden dan zouden meer mensen het wellicht overwegen... Maar ik maak me in het algemeen wel zorgen over de personeelstekorten ja, ook in het onderwijs bijvoorbeeld.
Oftewel verzonnen. Er woont geen familielid bij mij en ook doe ik geen mantelzorg voor een familielid simpelweg omdat er geen familieleden zijn die dat nu nodig hebben.
Je hebt het eerst over een oma gehad, en nu weer over een vriendin. Hartstikke fijn, maar dit is gewoon niet voor iedereen haalbaar. Het is vreselijk irritant om thuis blijven wonen zo te verheerlijken.
Het is wel heel erg dat oudere mensen zich eenzaam kunnen voelen. Gelukkig ken ik ze zelf niet maar van het idee word ik wel verdrietig. Hier om me heen zie ik juist leuke en waardevolle bezoekjes van anderen aan alleenstaande ouderen of bv leuke kaartjes. Dat hoeven geen familieleden te zijn, maar van buurtbewoners of kennissen van kennissen. Of mensen die bij een kerk aangesloten zijn krijgen veel leuk bezoek en hulp van de mensen uit de kerk. Een soort van netwerk van mensen die kijken wat de alleenwonende oudere fijn vindt of nodig heeft. Ik mantelzorg nu voor 1 iemand maar doe wel regelmatig een boodschapje voor andere alleenstaande ouderen. Dan gezellig nakletsen en even stofzuigen. En sowieso even regelmatig bellen. Zo hebben anderen dat ook bij mijn vader gedaan toen hij nog leefde. Ik mantelzorgde maar er waren ook anderen bijvoorbeeld kinderen van oudcollega's van hem of buren die ook regelmatig wat voor en met hem deden.