Toen ik eenmaal zwanger was de eerste was het ook helemaal oké dat het zo lang geduurd had. Valt er toch ineens een hoop onzekerheid van je af, gaat het wel lukken, wanneer zou het raak zijn, waar in de cyclus zit ik.. etc (komt met een zwangerschap wel weer veel nieuws voor terug natuurlijk). Denk dat het achteraf vaak best oké is (misschien anders in een traject) maar als je erin zit gewoon soms heel moeilijk. Fijn dat jullie er voor nu redelijk oké mee zijn.
Dag dames Ik was er even tussenuit dus had heel wat bij te lezen. Ik had er even genoeg van, toen men laatste cyclus 37 dagen duurde. Had zelfs geen idee of ik deze maand de moeite zou nemen om de ovulatietesten te starten. NOD was uiteindelijk 13 juni gestart en heb uiteindelijk afgelopen maandag toch besloten opnieuw te starten met de testen en blijkbaar net op tijd want vandaag werden ze donkerder. Misschien toch een normale cyclus deze keer dan? Heel rot om te lezen dat verschillende van jullie zo een medische toeren op moesten gaan. @Sammie92 zo jammer dat je die vals negatieve had!
Inmiddels 9dpo en echt heel pijnlijke borsten nu ook als ik er niet aan zit, of iets op drukt. Nog steeds koorts helaas. Longarts wil nu toch ook weer een CT van de longen en misschien zelfs een PET scan (lang leve academisch ziekenhuis), dus ik zei dat ik de PET wel een dingetje vond, dat snapte ze, we kunnen hem altijd afzeggen zei ze. 'want je denkt dat je zwanger bent?' ik zo ja misschien want nu 9 dagen na ovulatie, toen zag ik haar rekenen, maar ze zei 'ok dan moet je dus in een kleine week ongesteld worden, of niet dat is prima dan vraag ik het voor nu aan. En de CT doen we die dan wel of niet?' uiteindelijk bij de CT want zonder contrast en kan met loodschort nu maar gekozen voor wel.
Ach @Kaas123 ik blijf voor je hopen dat je die mooie positieve test in handen krijgt de komende dagen!
Dank je heel lief! Ik weet dat ik eigenlijk niet mag klagen als ik sommige verhalen lees maar toch.. dus sorry! Kreeg vorige maand ook van de huisdokter te horen dat ik vijf jaar geleden CIN 1 had, ik had toen als uitleg gekregen dat ik wat afwijkende cellen had en na de controle 6 maand later was het in orde. Geen uitleg van wat of hoe. Had zelfs geen idee dat dit eigenlijk een voorstadium van baarmoederhalskanker was. Kreeg gelukkig het verlossende nieuws intussen dat daar alles nog steeds ok is. Dus ja ik had het echt gehad met die lange cyclus, nu lijkt het 32 dagen te zijn wat wel binnen de normen is denk ik.
Spannend zeg!! Weet je al wanneer je gaat testen? Is de koorts een indicatie dat het niet goed gaat met de bacterie? En heb je een idee hoe lang je been nu in het gips moet of is dat echt afwachten (kan me die foto herinneren van toen je ontslagen werd, hoop dat ik het goed heb onthouden).
Yes je piek goed gevonden denk ik! Fijn hè een normalere cyclus, hopelijk blijft het zo of is het nu gewoon raak. Denk dat je hier altijd mag klagen hoor, ieder bewandeld z’n eigen pad met eigen moeilijkheden.
Ik blijf (nu echt) bij mijn standpunt van 12dpo testen, ik kan gewoon eigenlijk geen negatieve test meer aan en dan weer opladen, op 12 weet ik gewoon als het nu negatief is is het klaar en wordt ik snel ongesteld. Vaak is mijn temp dan eigenlijk ook al gezakt, ik heb zelfs een keer niet meer getest toen. Nee dat had je goed onthouden, hij zit nog in het gips. Volgende week woensdag heb ik een mri dan gaat het er daarvoor af, vrijdag krijg ik dan de uitslag en willen ze het been zien. Dus het enige wat ik nu weet is dat het gips tot dan af mag blijven en daarna is het afwachten. Ja de koorts betekent dat er ergens in mijn lichaam nog een infectie actief is met de bacterie. Dus dat willen ze zoeken. Gericht door de longen en mijn been te scannen, maar omdat het ook weer in mijn bloed zit kan het overal zitten en dat is de reden van de PET, meer om uit te sluiten.
Het is echt geen klagen, het is jou verhaal en dat mag je ook delen en voelen. En ook al is het nu goed en 5 jaar later, toch begrijp ik goed dat je daar van schrikt. Het is natuurlijk iets wat nogal consequenties heeft. Alles tot 35 dagen is binnen de norm en dus 'normaal'. Maar frustrerend is het natuurlijk wel zo'n lange cyclus, had ik vorige maand ook toen ik niet geovuleerd had.
Ik kan je aanraden om helemaal niet te testen. Sommige dagen is het wat lastig maar eigenlijk voelde het mega goed om gewoon maar te wachten. Bij mij is t vooral een mentaal dingetje: ik test niet, dus ga er vanuit dat het niet raak is, dus geen grote teleurstelling als ik ongi wordt. Was veel relaxter die ronde dan andere
Dat is zeker een heel goed punt en geb ik dus ook wel eens gedaan. Ik kijk gewoon hoe het zaterdag voelt en volg dat. Wel is het voor mij handig om het maandag (op mn NOD) definitief te weten gezien alle medische toestanden. En ik zou ook wel eens pas dinsdag of woensdag ongi kunnen worden.
Ik ga morgen testen, ik moet wel denk ik. Ik moest vandaag bloedprikken in het AMC, naar aanleiding van het telefoontje van de longarts van gisteren. Ik was net thuis of ik werd gebeld door de longarts dat de witte bloedcellen veel te hoog waren, dat het lab daarover gebeld had, en dat ik direct naar de spoedeisende hulp moest komen in de VU (toch 40min rijden), ik was alleen thuis maar mocht niet zelf rijden van haar. En dat ik waarschijnlijk weer opgenomen zou worden. Dikke paniek natuurlijk kon mijn man niet bereiken durfde toch de buren niet te vragen, als het nu het UMC was ok maar dit was te ver. Dus toch maar zelf gaan rijden met mijn beste vriendin aan de telefoon, ondertussen probeerde haar man mijn man te bereiken. Hem onderweg opgehaald kon hij verder rijden. Op de SEH meer bloed geprikt, weer een foto gemaakt, toch maar gedaan. Conclusie is dat de infectie niet beter geworden is op de antibiotica die ik inmiddels bijna 2 weken gebruik morgen is de kuur afgelopen. Mogelijk door meer resistentie van de bacterie, nieuwe sputumkweek is ingezet. De orthopeed baalde enorm dat zijn spoed scan volgende week is. Maar goed conclusie is dat ik nog hartstikke infectieus ben maar dat de rest van het onderzoek nu afgewacht moet worden. Dus ik mocht bizar genoeg wel naar huis zonder iets extra's te doen terwijl mijn eigen longarts had gezegd dat ik opgenomen zou worden of heel misschien naar huis mocht met een extra antibiotica kuur. Nu gaat mijn eigen longarts morgen weer bellen en kijken we verder. Uiteindelijk kan ik nu prima veilig thuis zijn maar ga ik niet beter worden op deze manier. Zo'n toestand, maar goed ik dacht toch wel handig om morgen te weten of ik zwanger ben of dan inmiddels >50% kans van niet. En anders moeten ze nog maar een keer hcg prikken.
Poeh jeetje wat zit jij toch in een rollercoaster. Ik hoop zo voor je dat er eens wat positief nieuws voor je komt. Wat zou dit allemaal eigenlijk betekenen als je zwanger raakt? Kan dat geen kwaad alle medicatie etc.? Morgen ben je 10 dpo?
Och wat vervelend dat het niet goed gaat en de antibiotica niet aanslaat. Hoop dat ze je snel duidelijkheid kunnen geven en met een goede behandeling kunnen komen. Zo hals over kop naar het ziekenhuis moeten is altijd wel een beetje schrikken denk ik. Ik neem trouwens aan dat je in de ziektewet zit vanwege dit alles? Is dat al lang zo/verwacht je binnenkort weer aan het werk te kunnen (mits er wat positiever nieuws komt uiteraard)? Heel spannend ook dat je gaat testen, zeker ook omdat het het gevoel hebt dat het wel eens raak kan zijn toch? Ik ga heel hard voor je duimen morgenochtend!
Ik ben 11 dpo, ja ik hoop ook wel echt op wat positief nieuws. Ik denk dat het wel eens raak kan zijn maar goed weet eigenlijk niet goed wat te hopen nu. 'Gelukkig' heb ik dit al lang en hebben we een pre-conceptie advies traject doorlopen waarbij alle (mogelijke) medicatie hiervoor op een rijtje is gezet. En de ciprofloxacine (die ik nu slik) mag alleen in het eerste trimester, daarbuiten niet. De infuus antibiotica opties mogen wel gedurende de hele zwangerschap. Opereren mag gedurende de hele zwangerschap. Ik gebruik bloedverdunners nu in tabletten, daar is nig onvoldoende over bekend, dus die zouden omgezet moet worden naar injecties maar dat is irritant maar verder geen probleem. Corticosteroïden (prednison) mag, baby moet suiker controles als het in het derde trimester is. Qua pijnstilling mogen NSAIDs niet maar die werken eigenlijk ook niet voor mijn soort pijn, opiaten zoals oxycodon mag, kort voor de geboorte liever niet maar als het echt jiet anders kan mag het. Paracetamol (met name bij mij) om koorts te verlagen mag. De pijnarts wilde andere vormen pijnstilling in de vorm van een anti-epileptica en hier is onvoldoende over bekend dus doen we niet. Voor de astma heb ik immunotherapie en die gene die ik nu heb is inmiddels vaker zonder problemen in de zwangerschap gebruikt, maar ik mag geen borstvoeding geven. En dan hebben we natuurlijk nog de scans, mri is sowieso 100% veilig, CT en röntgenfoto liefst zo min mogelijk en alleen op medische noodzaak maar kan wel. Contrast niet, PET-scan niet.
Ja dat vond ik behoorlijk schrikken, je verwacht niet dat je na het bloedprikken gebeld wordt dat het niet goed is en zo niet goed dat ze meteen wat willen. Dat ik niet echt herstelde wist ik wel. Ja klopt ik zit in de ziektewet en al sinds november 2021. Ik verwacht WIA gekeurd te gaan worden, maar wil daarna wel weer aan het werk als dat kan en dat is nu nog wel ff weg. Met WIA keuring is het wel makkelijker omdat ik niet meer volledig kan werken en je met diensten zit etc in het ziekenhuis, kunnen ze ke dan boventallig aannemen waardoor ik beter kan reintegreren etc. Ja ik denk dat het wel eens raak kan zijn dat is mijn gevoel en ook van mijn man, maar ja echt hopen durf ik niet, zo vang okk voor een witte test.
@Kaas123 Fijn dat er zo over nagedacht is en het geen invloed zal hebben op jouw gezondheid. Spannend met testen vandaag. Zeker omdat je een voorgevoel hebt dat het raak is!