Ik ben toch ineens nerveus aan het worden voor komende vrijdag, heb natuurlijk een goede vroege echo gehad, maar vind het ineens spannend. Hoop zo erg dat het hartje nog klopt en het kleintje goed aan het groeien is
Ascal is een bloedverdunner, dat zou mogelijk moeten bijdragen aan een betere werking van de placenta. Zoontje was mild dysmatuur geboren, maar uit dopplermetingen kwamen geen afwijkingen naar voren met de toestroom van het bloed. Zoontje is geboren met 39 weken en een gewicht van 2905 gram (p9) en dochtertje met 39+3 met een gewicht van 2910 gram (p11). Persoonlijk denk ik dat ik gewoon niet mega baby's maak. Zelf woog ik ook 2910 bij de geboorte en mijn man 2845. Beiden rond 39 weken geboren. Het zal een genetisch dingetje zijn. En er zijn kindjes die met een nog lager gewicht geboren worden en beneden p5 is zorgelijk. Ik weet niet of jullie vraag de vroedvrouw volgen op instagram, maar ik heb me een tijd geleden ingeschreven bij haar en artikelen met onderzoeken gelezen over het gebruik van Ascal of Acetylsalicylzuur tijdens de zwangerschap bij dysmaturiteit en in mijn geval zal het waarschijnlijk erg weinig opleveren, omdat er niets is gevonden de vorige keer. En daarnaast hebben bloedverdunners ook nog vervelende bijwerkingen, dus voor mij is dan 1+1=2. Bij de jongste viel ik net buiten de boot met de 13-weken echo, ik was net 15 weken toen het per 1 september in ging. Wel heb ik bij beide kindjes een GUO met 20 weken in het Radboud gehad vanwege de afwijking van mijn man.
Zo logisch.. aftellen tot het moment dat je de baby voelt. Geeft al zoveel meer geruststelling.. Nu zou een luikje in je buik wel fijn zijn!
Oh en plus ik heb al eens een fluxus gehad (3 liter bloed verloren + een ritje OK om mijn placenta te verwijderen) en met bloedverdunners verhoog je die kans nog eens. Eh nee bedankt.
Hier al 2 dagen aanhoudende buikpijn, wordt er gek van. Net de verloskundige gebeld of ze me misschien wat gerust kan stellen aangezien ik over 2 dagen 2 weken op vakantie ga, maar ze denken aan bandenpijn, dus dat kan geen kwaad als dat het is. Heb dat bij mijn vorige zwangerschap (2017) niet gehad en bij elk dingetje raak ik in de stress omdat wij 4 jaar bezig zijn geweest. Ze gaf aan dat ik de hele dag rustig aan moest doen en maar met een kruik op de bank moet gaan liggen haha. Helaas gaat dat niet xd
Ik herken de buikpijn inderdaad wel. En anders gewoon weer opnieuw aan de bel trekken als het je niet lekker zit.
Toevallig hier ook al 2 dagen veel meer druk op mijn buik, en toch ook wel gevoelig/pijn. Het groeit natuurlijk ook allemaal hard nu. Heb je geen blaasontsteking? Die voelen ook altijd anders in een zwangerschap. En anders een paracetamol innemen om de ergste pijn weg te halen?
Oke, thanks voor de uitgebreide uitleg! Ik zou het in jouw situatie ook wel weten inderdaad. Het klinkt inderdaad meer als kleine kindjes dan een groot probleem in doorbloeding/placenta. En dan is al die extra troep in je lijf nergens voor nodig. Maar beide kindjes hebben niks aan hun hartjes? Dan hopelijk alleen de GUO in het radboud
Lijkt me geweldig! Er is toch geen enkele zwangere die helemaal zen is die eerste weken? Mag best een oplossing voor komen
Dit kijk daar zo naar uit.. zou al fijn zijn als je gewoon standaard elke week een echo krijgt tot je voelt
Het houd bij mij niet continu aan, maar heb ook wel veel/vaak buikpijn. Ene keer heel erg opgezette buik en heel gevoelig en andere keer vooral steken etc. bandenpijn ook inderdaad. Die eerste periode is gewoon verschrikkelijk eigenlijk..
Dat zou helemaal mooi zijn! Ik heb thuis zelf een doppler en wil dan vanaf 12 weken weer proberen om het hartje te zoeken. Bij zoontje ging dat wel fijn en gaf me ook geruststelling.
Ik hier niet echt bandenpijn, maar soms zo’n druk op mijn buik (op mijn middenrif onder mijn borsten) alsof daar al een baby tegenaanduwt die extra plaats wil ofzo, mijn buik is dan ook heel hard. Herken dat gevoel van bij mijn vorige zwangerschappen, maar dat was pas veel later, met een veel dikkere buik die echt wel plek zocht Weet niet hoe ik dit moet plaatsen… maar de misselijkheid blijft dus zolang dat gaande is, ben ik voor mijn part heel zwanger en is er niets mis
Heb ook net de shirtjes gekregen waarmee we het aan onze zoontjes en familie gaan vertellen dit weekend. Word zo zenuwachtig als ik denk aan hoe ze gaan reageren Ze zijn wel mooi, geborduurd. Ik zal wat foto’s toevoegen