Ik heb het idee dat school mijn zoon naar speciaal onderwijs wil hebben.

Ts, ik denk dat het voor je zoon straks ook niet leuk meer is. Het werktempo in de hogere groepen wordt alleen maar hoger en het verschil met klasgenootjes groter.

 

Hij gaat nu naar de bso?? Die is er in het speciaal onderwijs ook. Ik ken een paar kinderen die naar een reguliere bso gaan

 

Hier een dochter op het speciaal onderwijs. En wat een verademing.
Ik had ook alle bezwaren die ik bij jou lees, taxi, vriendjes etc. Wat zat ik er tegen aan te hikken. Het is ook een beetje, je weet wat je hebt en wat er dan komt is onbekend.
Maar echt, we hadden er eerder naar moeten kijken.
Een ding is wel lastig ja, werken. Ik werk niet, oa vanwege de zorg voor dochter. (En mijn eigen gezondheid).
Op deze school hebben ze echt de tijd en mogelijkheid om naar je kind te kijken, wat heeft hij of zij nodig.
Wij zijn zo blij dat ze gegaan is. En ze gaat straks ook naar VSO.
Ik heb nog nooit gehoord dat iemand zoveel moest bijbetalen voor leerlingvervoer eigenlijk. Misschien verschilt dat per gemeente?

Sterkte, het blijft heel lastig, en gewoon ook spannend.

 

Dat is inderdaad allemaal een hoop gedoe wat je liever voorkomt, maar als je een kind hebt wat zoveel extra zorg/begeleiding nodig heeft, dan ontkom je er op een gegeven moment vaak niet aan.
En meer ouders zitten in hetzelfde schuitje met een kind op speciaal onderwijs dat ze niet in de buurt naar school kunnen, niet bij broertjes en zusjes en meer van zulke praktische problemen en/of financiële gevolgen.

Ik ben zelf gestopt met werken, omdat mijn zoon zo vaak ziek was, dat het geen doen was met de kinderopvang. En terwijl ze een continurooster hadden, trok hij die overblijf op school ook slecht, dus haalde ik hem ook tussen de middag op in groep 6.
In groep 7 en 8 ging hij naar een andere school op ruim een kwartier rijden, daar trok hij de overblijf wel, beter geregeld, betere sfeer en maar 3 x per week. Maar dan nog moest ik natuurlijk 2 x per dag op en neer. Kregen we wel een vergoeding voor.
Hij leefde daar helemaal op en dat was het ons wel waard. Was ook weinig ziek. Overigens carpoolden daar ook best veel ouders met de kinderen.
Er speelden wel andere dingen, maar hoe dan ook, een passende plek was zo'n verademing, had het eigenlijk eerder moeten doen.

 

Onze oudste dochter zit op het speciaal onderwijs.
Ze heeft een motorische beperking waardoor ze rolstoelafhankelijk is en onwillekeurige bewegingen heeft in haar armen, handen, benen en mond, maar verstandelijk is er niets aan de hand.
Na de zomervakantie gaat ze naar het 6e leerjaar (groep 6), door haar handicap is het heel moeilijk om dingen op te schrijven (maar ook om überhaupt iets te kunnen pakken, als ik het vergelijk met haar zusje; die heeft een rijtje sommen af voordat onze oudste haar potlood goed vast heeft), alles duurt daardoor langer, waardoor ze nu met de stof van groep 4 bezig is.
Ze heeft 2 jaar over de stof van groep 3 gedaan, qua cognitie zou het normale tempo denk ik best kunnen, maar ze mist de oefening, kan niet herhalen, moet alles uit haar hoofd doen (een tussenstap bij rekenen kan ze niet 'even' opschrijven). Er is toen gekozen om meer tijd voor de basis (lezen en rekenen) te nemen, zodat ze toch de herhaling heeft en de basis goed is.

Haar huidige klas heeft 11 kinderen, die zijn weer in niveaugroepjes ingedeeld en zo krijgen ze les in groepjes van 3-4 kinderen (jongste kinderen bij elkaar, de oudste kinderen en de 'middenmoot').
Bij haar op school zijn 2 kleuterklassen, 3 middenbouwgroepen en 2 bovenbouwgroepen.
Het leeftijdsverschil is best groot in een klas. Bij onze dochter is de jongste dit schooljaar 6 worden, de oudste 10 jaar.
Bij het maken van de klassen/groepen wordt vooral naar leerniveau gekeken.
De middenbouwgroep waar onze dochter nu in zit, hebben de kinderen een gemiddeld IQ, maar door de motorische handicap is het lastiger om de opdrachten in de boeken te kunnen maken, waardoor er meer tijd wordt genomen (en lang niet alle sommen hoeven te worden gemaakt). Maar door het leeftijdsverschil (vers uit de kleuterklas of bijna naar de bovenbouw) wordt er ook in niveaugroepjes gewerkt binnen het leerniveau.
De andere middenbouwgroep kan motorisch goed uit de voeten, maar snapt het niet en heeft daarom extra zorg nodig.

Onze dochter heeft nooit op het regulier gezeten, dus van een overstap weet ik niets.
Ik weet wel van klasgenoten die later zijn ingestroomd, dat zij het als heel prettig hebben ervaren omdat ze niet meer op hun tenen hoeven te lopen, en ze heel snel hun plekje in de klas hadden gevonden.
Er zijn ook kinderen die nog 1 dag op hun 'oude' school blijven, vooral vanwege sociale redenen. We hebben er voor onze dochter ook over getwijfeld om haar 1 dag naar dezelfde school als haar zusje en broertje te laten gaan, maar ze mist dan de hulpmiddelen, er worden andere methodes gebruikt voor rekenen en taal etc. De klassen zijn ruim 2x zo groot, wat voor haar veel te druk is. Nu heeft ze ook therapie onder schooltijd (of aansluitend aan schooltijd), of de therapeut kijkt mee in de klas (logopedist bij eten/drinken, ergo tijdens handvaardigheid, maar ook voor werken op de computer -welke muis, welk toetsenbord-, de fysio is er met gym en zwemmen bij) en dat zouden we dan ook apart moeten doen, dus we hebben de keuze gemaakt om haar niet 1 dag op het regulier te doen.

Wat leerlingenvervoer betreft; dit verschilt per gemeente. Regels, voorwaarden echt goed lezen, want soms staat het er zo krom dat je de zin 3x moet lezen voordat je begrijpt wat er staat.
Bij ons stond er iets in als dat je minimaal 6 km van school moest wonen anders kwam je niet in aanmerking. Maar als een kind rolstoelafhankelijk is, dan is de afstand niet van toepassing en kun je bij wijze van spreken nog naast de school worden en in aanmerking komen.
Verder wordt in onze gemeente verschil gemaakt tussen noodzaak/'geen andere keuze hebben' (wat bij speciaal onderwijs over het algemeen zo is, omdat het vaak regioscholen zijn) en vanwege bijv. geloofsovertuiging naar een school 40 km verderop gaan. Het leerlingenvervoer voor speciaal onderwijs wordt volledig vergoed maar voor het vervoer naar de islamitische school op zo'n 45 minuten rijden geldt een eigen bijdrage, omdat de gedachte is dat deze kinderen ook naar de school om de hoek kunnen.
Maar die regels worden per gemeente bepaalt, dus even zoeken wat er in jouw gemeente geldt.

En dan nog je stukje over moeite ermee hebben. Dit is heel herkenbaar, het is weer een stukje afscheid van iets door de handicap.
De ergo van onze dochter heeft bijna 3 jaar geleden al een opmerking gemaakt dat een elektrische rolstoel voor onze dochter nodig zou zijn. Dat wilde ik echt niet, was net 'gewend' aan een dochter in een rolstoel, voor mijn gevoel zou ze nog gehandicapter zijn dan ze (in mijn hoofd) was als er een elektrische rolstoel zou komen. Afgelopen winter vroeg onze dochter er zelf naar, omdat het 'hoepelen' (wielen van de rolstoel ronddraaien) moeilijk is. Donderdag hebben we de passing en zal de elektrische rolstoel worden besteld.
Maar ik heb die jaren wel nodig gehad om aan het idee te wennen en mijn beeld in mijn hoofd te veranderen.

 

Onze zoon is gediagnosticeerd met CP toen hij 4 jaar oud was. Eind groep 2 heeft hij op school aangepast meubilair gehad die wij via het uwv hebben aangevraagd. Op school had hij vanuit het samenwerkingsverband een ambulant begeleidster die hem hielp met leren schrijven en later ook net schoolwerk. Toetsen werden 1 op 1 afgenomen.Tot en met groep 7 kwam ze 5 keer per week een uur werken net hem.in groep 8 nog 3 keer week een uur.
Lesstof werd aangepast, hij kreeg minder stof wat hoefde te doen. Vanuit school kreeg hij ook en chromebook om hem te ontlasten met schrijven.
Verbaal en perfomaal zit er een grote kloof bij hem.

In groep 4 was ik al in twijfel of speciaal onderwijs niet beter zou zijn voor hem maar school wou hem niet laten gaan en zoon voelde zich prettig op school.
Met de overstap naar voortgezet toch speciaal voortgezet onderwijs gekozen. En nu zegt zoon: "mama, hier voel ik me thuis. Hier hebben alle kinderen wat en ben ik niet de enige."

Met die kennis van nu baal ik echt dat ik toen niet op mij strepen ben gaan staan om hem al eerder uit te laten stromen naar speciaal onderwijs. Daar kun en ze zoveel meer voor een kind.

Juist met deze problematiek en de aandacht die hij nodig heeft, zou hij beter af zijn op speciaal onderwijs. Hij hoeft niet op zijn tenen te lopen, kan meekomen in het ritme en kan daardoor okk succes ervaringen creëren.

Succes met het gesprek vanmiddag. Ik ben benieuwd wat er gezegd wordt

 

Ik snap heel goed al de beren op de weg die je ziet, maar het is goud waard als je kind op de juiste plek zit, of dat nou regulier of speciaal onderwijs is. En als ik het zo lees (maar ben geen deskundige) lijkt het mij niet onwaarschijnlijk dat hij de reguliere basisschool zo ook niet goed kan afmaken.
Misschien geeft so hem juist veel meer kansen omdat er de juiste kennis en ervaring is!
Voor nu zou ik vooral het gesprek met school aangaan en dan verder kijken.

 

@me1989 hoe was het gesprek?

 

Ik snap je vrees, maar je kind op het juiste niveau aanspreken is voor de ontwikkeling veel waard!
Je zegt dat IQ 66 is, dat is echt wel flink onder gemiddeld en noemen ze verstandelijk beperkt.
Taxivervoer wordt gewoon door gemeentes vergoed, zeker met verstandelijke en lichamelijke beperking.
Knap dat hij bij heeft weten te nemen op de basisschool maar als school het niet meer weet is dat wel belangrijke graadmeter voor het uiteindelijke geluk van je kind!

 

Nee, volgens mij bedoelde ze dat hij 66 scoorde op verwerkingssnelheid, niet op het totale iq.

 

Daar moeten oplossingen voor worden gevonden. Niet ieder kind op speciaal ouders heeft een moeder die niet werkt. Ben het ook eens met @tuc de verwerkingssnelheid is een grote handicap en zal hem steeds meer in de weg zitten. De hoeveelheid stof neemt in rap tempo op. Dochter gaat naar groep 6. De tafels moeten allemaal geautomatiseerd zijn. zaakvakken komen erbij. Topografie. Heel veel dingen moeten ook op tempo.

 

Wat een lastige situatie. Het is ook niet zo dat je kind zo maar in eens op het speciaal onderwijs zit. Ze moeten eerst laten zien dat ze alles hebben gedaan, zodra dat niet meer lukt komen ze pas een stap verder.

Daarnaast hebben ze nog verslagen nodig.

Ik snap dat je liever een kind op het reguliere onderwijs hebt, dicht in de buurt je kent alles, je zoon kent iedereen. Maar als je dan toch elke keer ziet dat jij niet het zelfde kan als een ander lijkt me dat ook moeilijk voor hem.

Speciaal onderwijs is meer dan een laag iq, je hebt verschillende soorten en voor dat je gelijk nee zegt misschien eens kijken naar de scholen. Wat zijn de opties.

Overigens gaan hier de kinderen met een taxi mee en hebben ze geen eten bijdrage.

 

Dat maakt het verhaal wel heel moeilijk.
Wanneer komen ze weer samen voor een gesprek. Misschien dan toch begeleiding op school. Kijken wat daar de mogelijkheden voor zijn.

 

Nee ik bedoelde inderdaad meer op extra begeleiding naast die 3x een half uur.

Fijn dag hij die nu heeft maar zou beter voor hem en de school zijn om meer uren te hebben.

Snap als ze vanwege een tekort dat niet kan maar zou heel naar zijn